الآثار المروية في الأطعمة السرّية و الآلات العطرية: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف در اين اثر، همانند يك محدث عمل مى‌كند؛ يعنى ابتدا اسناد روايت را دقيق و كامل نقل مى‌كند، آن‌گاه متن حديث را ذكر مى‌نمايد.

او در نگارش اين کتاب، از تاريخ كبير بخارى، [[صحيح مسلم]]، سنن ابى‌داوود، مراسيل ابى‌داوود، سنن ترمزى، [[المجتبی من السنن (المشهور بسنن النسائی)|سنن نسائى]]، مسند ابى‌يعلى، مسند بزاز، شرح غريب الحديث [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]]، امالى قالى، مسند ابن ابى‌شيبه و... بهره جسته است.

در اين اثر، احاديثى پيرامون عسل، طيب، حلوا، لحم، ثمر، نخله، خبز، عجين، هريسه، سميذ، بيض، زيت، لبن، ثريد، قديد، شواء، تلبينه، خل، اترج، ارز، ملح، عصيده، عدس، دباء، بادنجان، بقل، كعك، قمح، شعير و... نقل شده است.

شاخصه ديگر کتاب، استناد به منابع بسيار است.