لماذا اخترت مذهب الشيعة مذهب اهل‌البيت عليهم‌السلام؟: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - '== منبع ==' به '==منابع مقاله==')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - 'اميرالمومنين' به 'امیرالمؤمنین')
    خط ۴۵: خط ۴۵:




    '''لماذا اخترت مذهب الشيعه مذهب اهل البيت(ع)''' اثر عربى شيخ [[مرعی‌الامین، محمد|محمد مرعى امين انطاكى]] 1383ق، درباره اثبات حقانيت [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|اميرالمومنين(ع)]] و جانشينى ايشان بعد از رسول خدا(ص) نوشته شده است.
    '''لماذا اخترت مذهب الشيعه مذهب اهل البيت(ع)''' اثر عربى شيخ [[مرعی‌الامین، محمد|محمد مرعى امين انطاكى]] 1383ق، درباره اثبات حقانيت [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|امیرالمؤمنین(ع)]] و جانشينى ايشان بعد از رسول خدا(ص) نوشته شده است.


    == ساختار ==
    == ساختار ==




    كتاب با دو مقدمه از موسسه بضعة المصطفى(ص) و محقق در اشاره به عظمت [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و روش تحقيق آغاز و مطالب در هشت فصل، تنظيم شده است. نويسنده در تمامى اين فصول، با استفاده از آيات و رواياتى كه در كتب اهل سنت منقول است، به اثبات حقانيت و ولايت [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|اميرالمومنين(ع)]] و فرزندان معصومش(ع) پرداخته و در دو فصل آخر، به ماجراى سقيفه اشاره نموده و مناظراتى را كه با افراد مختلف داشته، نقل كرده است.
    كتاب با دو مقدمه از موسسه بضعة المصطفى(ص) و محقق در اشاره به عظمت [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و روش تحقيق آغاز و مطالب در هشت فصل، تنظيم شده است. نويسنده در تمامى اين فصول، با استفاده از آيات و رواياتى كه در كتب اهل سنت منقول است، به اثبات حقانيت و ولايت [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|امیرالمؤمنین(ع)]] و فرزندان معصومش(ع) پرداخته و در دو فصل آخر، به ماجراى سقيفه اشاره نموده و مناظراتى را كه با افراد مختلف داشته، نقل كرده است.


    == گزارش محتوا ==
    == گزارش محتوا ==
    خط ۶۱: خط ۶۱:
    نويسنده در ادامه، طائفه شيعه را طائفه‌اى حقه و محقه خوانده و بهترين خلق خدا حساب مى‌كند و جزء فرقه ناجيه مى‌شمارد كه به ولاء خدا، رسول(ص) و ائمه اطهار(ع) تمسك جسته‌اند.
    نويسنده در ادامه، طائفه شيعه را طائفه‌اى حقه و محقه خوانده و بهترين خلق خدا حساب مى‌كند و جزء فرقه ناجيه مى‌شمارد كه به ولاء خدا، رسول(ص) و ائمه اطهار(ع) تمسك جسته‌اند.


    وى در فصل دوم، به اثبات ولايت و حقانيت [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|اميرالمومنين(ع)]] توسط آيات ولايت، تطهير، مباهله، مودت، صلوات، تبليغ يا حديث غدير پرداخته و همچنين در عنوانى به نام شيعه و سنت نبوى، به بررسى دلالى احاديثى چون حديث دار انذار، ثقلين، سفينه، منزلت و مدينة العلم پرداخته است.
    وى در فصل دوم، به اثبات ولايت و حقانيت [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|امیرالمؤمنین(ع)]] توسط آيات ولايت، تطهير، مباهله، مودت، صلوات، تبليغ يا حديث غدير پرداخته و همچنين در عنوانى به نام شيعه و سنت نبوى، به بررسى دلالى احاديثى چون حديث دار انذار، ثقلين، سفينه، منزلت و مدينة العلم پرداخته است.


    در فصل سوم، به نصوصى كه از طرف پيامبر(ص) درباره محصور بودن خلفاء در 12 امام اشاره شده، پرداخته شده است.
    در فصل سوم، به نصوصى كه از طرف پيامبر(ص) درباره محصور بودن خلفاء در 12 امام اشاره شده، پرداخته شده است.


    نويسنده در فصل چهارم، از احاديثى كه در فضائل [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|اميرالمومنين(ع)]] و ذريه‌ى ايشان سخن گفته شده، نام برده است.
    نويسنده در فصل چهارم، از احاديثى كه در فضائل [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|امیرالمؤمنین(ع)]] و ذريه‌ى ايشان سخن گفته شده، نام برده است.


    اولين حديثى كه در اين فصل به آن اشاره شده، حديثى است از پيامبر(ص) كه فرمودند كسى نمى‌تواند از پل صراط عبور كند مگر اين كه على(ع)، جواز عبور براى او نوشته باشد.
    اولين حديثى كه در اين فصل به آن اشاره شده، حديثى است از پيامبر(ص) كه فرمودند كسى نمى‌تواند از پل صراط عبور كند مگر اين كه على(ع)، جواز عبور براى او نوشته باشد.