اسرارنامه: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'جلال‌ الدين' به 'جلال‌الدين')
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR10838J1.jpg|بندانگشتی|اسرار نامه]]
    [[پرونده:NUR10838J1.jpg|بندانگشتی|اسرار نامه]]
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    |+ |
    |+  
    |-
    |-
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|اسرار نامه
    ! نام کتاب!! data-type="bookName" |اسرار نامه
    |-
    |-
    |نام های دیگر کتاب  
    |نام های دیگر کتاب  
    |data-type='otherBookNames'|
    | data-type="otherBookNames" |
    |-
    |-
    |پدیدآورندگان  
    |پدیدآورندگان  
    |data-type='authors'|[[عطار، محمد بن ابراهیم]] (نويسنده)
    | data-type="authors" |[[عطار، محمد بن ابراهیم]] (نويسنده)


    [[شفیعی کدکنی، محمدرضا]] (تصحيح و تنظيم)
    [[شفیعی کدکنی، محمدرضا]] (تصحيح و تنظيم)
    |-
    |-
    |زبان  
    |زبان  
    |data-type='language'|فارسی
    | data-type="language" |فارسی
    |-
    |-
    |کد کنگره  
    |کد کنگره  
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏PIR‎‏ ‎‏5024‎‏ ‎‏1386‎‏
    | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |‏PIR‎‏ ‎‏5024‎‏ ‎‏1386‎‏
    |-
    |-
    |موضوع  
    |موضوع  
    |data-type='subject'|شعر فارسی - قرن 6ق.
    | data-type="subject" |شعر فارسی - قرن 6ق.


    منظومه‎های عرفانی - قرن 6ق.
    منظومه‎های عرفانی - قرن 6ق.
    |-
    |-
    |ناشر  
    |ناشر  
    |data-type='publisher'|سخن
    | data-type="publisher" |سخن
    |-
    |-
    |مکان نشر  
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|تهران - ایران
    | data-type="publishPlace" |تهران - ایران
    |-
    |-
    |سال نشر  
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'| 1386 هـ.ش  
    | data-type="publishYear" | 1386 هـ.ش  
    |-class='articleCode'
    |- class="articleCode"
    |کد اتوماسیون  
    |کد اتوماسیون  
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE10838AUTOMATIONCODE
    | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE10838AUTOMATIONCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    خط ۴۱: خط ۴۱:


    == معرفى اجمالى ==
    == معرفى اجمالى ==
    '''اسرارنامه'''، از مثنوى‌هاى دل‌پذير و كمابيش كوتاه عارف صاحب‌دل، [[شيخ فريد‌ الدين عطار نيشابورى]] است كه همچون ديگر مثنوى‌هاى او، به تقبيح و تحقير علايق دنيوى و تحسين امور معنوى و ترغيب آدمى به كوشش‌هاى جان‌فرسا در پيمودن راه وصول يا «فناء في الله» مى‌پردازد.
    '''اسرارنامه'''، از مثنوى‌هاى دل‌پذير و كمابيش كوتاه عارف صاحب‌دل، [[عطار، محمد بن ابراهیم|شيخ فريد‌الدين عطار نيشابورى]] است كه همچون ديگر مثنوى‌هاى او، به تقبيح و تحقير علايق دنيوى و تحسين امور معنوى و ترغيب آدمى به كوشش‌هاى جان‌فرسا در پيمودن راه وصول يا «فناء في الله» مى‌پردازد.


    آنان كه آثار او را بررسیده و درباره آنها سخن گفته‌اند، «منطق الطير» و «اسرارنامه» را از ديد اهميت در جايگاه نخست نشانده‌اند. «اسرارنامه»، از کتاب‌هايى است كه شاعران پس از عطار نيز از آن بسيار سود بردند و از درون‌مايه و تمثيلات و مطالب آن، در كارهاى خود بهره گرفتند؛ چنان‌كه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا جلال‌الدين بلخى]] در «مثنوى معنوى» خود چنين كرد.
    آنان كه آثار او را بررسیده و درباره آنها سخن گفته‌اند، «منطق الطير» و «اسرارنامه» را از ديد اهميت در جايگاه نخست نشانده‌اند. «اسرارنامه»، از کتاب‌هايى است كه شاعران پس از عطار نيز از آن بسيار سود بردند و از درون‌مايه و تمثيلات و مطالب آن، در كارهاى خود بهره گرفتند؛ چنان‌كه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا جلال‌الدين بلخى]] در «مثنوى معنوى» خود چنين كرد.
    خط ۱۰۱: خط ۱۰۱:


    حكايت‌هاى کتاب، بيشتر از آيات قرآن، روايت‌ها، قصه‌هاى مذهبى و گفتار مشايخ و عرفا گرفته شده است؛ چنان‌كه بيشتر آنها را در آثارى مانند«قصص الانبياء» نيشابورى، «كشف الاسرار و عدة الابرار» ميبدى، «لوايح» [[عین‌القضاة، عبدالله بن محمد|عين القضات همدانى]]، «رساله قشيريه» و «حديقة الحقيقة» سنايى مى‌توان بازيافت، اما عطار در داستان‌پردازى، بيش از هر كس، از سنايى تأثير پذيرفته است، البته او به‌رغم سنايى، هنگامى كه از مجذوبان و ديوانگان سخن مى‌گويد، از چارچوب شريعت فراتر مى‌رود.
    حكايت‌هاى کتاب، بيشتر از آيات قرآن، روايت‌ها، قصه‌هاى مذهبى و گفتار مشايخ و عرفا گرفته شده است؛ چنان‌كه بيشتر آنها را در آثارى مانند«قصص الانبياء» نيشابورى، «كشف الاسرار و عدة الابرار» ميبدى، «لوايح» [[عین‌القضاة، عبدالله بن محمد|عين القضات همدانى]]، «رساله قشيريه» و «حديقة الحقيقة» سنايى مى‌توان بازيافت، اما عطار در داستان‌پردازى، بيش از هر كس، از سنايى تأثير پذيرفته است، البته او به‌رغم سنايى، هنگامى كه از مجذوبان و ديوانگان سخن مى‌گويد، از چارچوب شريعت فراتر مى‌رود.


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]