الكواكب السائرة بأعيان المئة العاشرة: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'بدر الدين' به 'بدرالدين')
    جز (جایگزینی متن - 'زين‌ الدين' به 'زين‌الدين')
    خط ۶۹: خط ۶۹:
    طبقه اول كتاب، دربردارنده تراجم اعيان و مشاهيرى است كه وفاتشان بين سال‌هاى 701ق تا آخر 733ق، يعنى ثلث اول قرن دهم هجرى، اتفاق افتاده است. اولين اين افراد، محمد بن عوجان.<ref>متن كتاب، همان، ص11</ref>بوده و آخرين آن‌ها، يونس همدانى است.<ref>همان، ص320</ref>
    طبقه اول كتاب، دربردارنده تراجم اعيان و مشاهيرى است كه وفاتشان بين سال‌هاى 701ق تا آخر 733ق، يعنى ثلث اول قرن دهم هجرى، اتفاق افتاده است. اولين اين افراد، محمد بن عوجان.<ref>متن كتاب، همان، ص11</ref>بوده و آخرين آن‌ها، يونس همدانى است.<ref>همان، ص320</ref>


    از جمله افراد اين طبقه، مى‌توان از: محمد قيراطى.<ref>همان، ص13</ref>؛ ابراهيم بن معتمد.<ref>همان، ص100</ref>؛ احمد بن امير غفله.<ref>همان، ص126</ref>؛ زكريا بن قاضى زين‌ الدين انصارى.<ref>همان، ص196</ref>؛ سعدى بن ناجى‌بيك.<ref>همان، ص208</ref>؛ صالح بن يوسف.<ref>همان، ص215</ref>؛ على كردى.<ref>همان، ص283</ref>؛ لطف‌الله توقاتى.<ref>همان، ص301</ref>؛ نبهان بن عبدالهادى صفورى.<ref>همان، ص310</ref>؛ ياسين شافعى.<ref>همان، ص312</ref>و يوسف بن سويدكين.<ref>همان، ص319</ref>نام برد.
    از جمله افراد اين طبقه، مى‌توان از: محمد قيراطى.<ref>همان، ص13</ref>؛ ابراهيم بن معتمد.<ref>همان، ص100</ref>؛ احمد بن امير غفله.<ref>همان، ص126</ref>؛ زكريا بن قاضى زين‌الدين انصارى.<ref>همان، ص196</ref>؛ سعدى بن ناجى‌بيك.<ref>همان، ص208</ref>؛ صالح بن يوسف.<ref>همان، ص215</ref>؛ على كردى.<ref>همان، ص283</ref>؛ لطف‌الله توقاتى.<ref>همان، ص301</ref>؛ نبهان بن عبدالهادى صفورى.<ref>همان، ص310</ref>؛ ياسين شافعى.<ref>همان، ص312</ref>و يوسف بن سويدكين.<ref>همان، ص319</ref>نام برد.


    طبقه دوم، كه در جلد دوم جاى گرفته، شامل كسانى است كه در ثلث دوم قرن دهم هجرى مى‌زيسته‌اند كه اولين آن‌ها، محمد بن محمد غزى.<ref>همان، ج2، ص3</ref>و آخرين ايشان، يوسف قراصوى.<ref>همان، ص263</ref>مى‌باشد.
    طبقه دوم، كه در جلد دوم جاى گرفته، شامل كسانى است كه در ثلث دوم قرن دهم هجرى مى‌زيسته‌اند كه اولين آن‌ها، محمد بن محمد غزى.<ref>همان، ج2، ص3</ref>و آخرين ايشان، يوسف قراصوى.<ref>همان، ص263</ref>مى‌باشد.