ترجمه اصول استنباط: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR12654J1.jpg|بندانگشتی|ترجمه اصول استنباط]] | [[پرونده:NUR12654J1.jpg|بندانگشتی|ترجمه اصول استنباط]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |ترجمه اصول استنباط | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" |اصول الاستنباط فی اصول الفقه و تاریخه. شرح | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[غرویان، محسن]] (مترجم) | ||
[[شیروانی، علی]] (مترجم) | [[شیروانی، علی]] (مترجم) | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" |فارسی | ||
عربی | عربی | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |BP 159/8 /ح9 الف6027 | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" |اصول فقه شیعه | ||
حیدری، علی نقی، 1907 - 1980م. اصول الاستنباط فی اصول الفقه و تاریخه - نقد و تفسیر | حیدری، علی نقی، 1907 - 1980م. اصول الاستنباط فی اصول الفقه و تاریخه - نقد و تفسیر | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |دار الفکر | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" |قم - ایران | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishYear" | 1383 هـ.ش | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE12654AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''اصول استنباط''' ترجمه‌اى است فارسى توسط استاد [[غرویان، محسن|محسن غرويان]] و دكتر [[شیروانی، علی|على شيروانى]]، از كتاب «[[أصول الاستنباط|اصول الاستنباط]]» [[حیدری، علی‌نقی|على نقى حيدرى]] در زمينه مباحث اصولى كه از آثار ارجمندى است كه در محافل حوزوى و دانشگاهى مورد توجه و تدريس واقع شده و جزء اول آن، توسط استاد [[غرویان، محسن|غرويان]] و جزء دوم، توسط استاد [[شیروانی، علی|شيروانى]] ترجمه گرديده و به همت انتشارات دار الفكر چاپ شده است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۶۲: | خط ۵۷: | ||
مباحث اوليه: شامل چهار مبحث است كه عبارتند از: | مباحث اوليه: شامل چهار مبحث است كه عبارتند از: | ||
# حقيقت شرعيّه: آن است كه شارع، الفاظ عبادات يا غير آنها را در معانىِ اختراعى خودش استعمال كند و ثمره اين بحث اين است كه همه الفاظى كه در قرآن و در زبانِ پيامبر(ص) وارد شده، بدون اشكال بر معانى شرعيّه حمل مى‌شود. | |||
# صحيح و اعمّ: اصولى‌ها اختلاف كرده‌اند در اينكه اسماء عبادات براى صحيح وضع شده‌اند يا براى اعمّ از صحيح و فاسد و بر اساس دو قول، ثمراتى مترتّب است. | |||
# اشتراك لفظى در لغت: به معناى تعدّد معانى حقيقيّه يك لفظ در زبان واحد است. | |||
# مشتّق: مراد از مشتق، هر اسمى است كه دال بر تلبّس ذاتى به مبديى باشد و اختلاف، در اين است كه آيا مشتق، در خصوص آنچه متلبس به مبدأ است در حال، حقيقت و در آنچه مبدأ از آن منقضى شده، مجاز است يا اينكه حقيقت در اعم است؟ قول اوّل، از اشاعره و جمعى از علماى شيعه نقل شده و قول دوّم، از اكثر علماى شيعه و معتزله نقل شده است. | |||
باب اول: اوامر: | باب اول: اوامر: | ||
| خط ۱۰۸: | خط ۹۸: | ||
شرع و عقل مى‌توانند براى حالت شك، اصول فراوانى را مقرّر بدارند، اما پس از استقراى موارد حكم عقل و شرع، فقط چهار اصل مهم به دست آمده كه عبارتند از: استصحاب، برائت، احتياط و تخيير كه به بيان اجمالى هر كدام از اينها مى‌پردازيم: | شرع و عقل مى‌توانند براى حالت شك، اصول فراوانى را مقرّر بدارند، اما پس از استقراى موارد حكم عقل و شرع، فقط چهار اصل مهم به دست آمده كه عبارتند از: استصحاب، برائت، احتياط و تخيير كه به بيان اجمالى هر كدام از اينها مى‌پردازيم: | ||
# اصل برائت: اصولى‌ها، در شبهه تحريميه، در صورت فقدان نصّ يا اجمال آن، اصل برائت از تحريم جارى مى‌كنند و اخبارى‌ها اصل احتياط را و در شبهه وجوبيه، هر دو، اصل برائت را جارى مى‌نمايند. در شبهه تحريميه و وجوبيه، در صورت تعارض دو نص، وظيفه تخيير است و... | |||
# تخيير: هر گاه تكليف الزامى، معلوم و مكلفٌ‌به، مشكوك باشد و به جهت دوران امر ميان محذورين، احتياط ممكن نباشد، در صورتى كه منشأ شك، تعارض دو دليل باشد، قول موجّه در آن، تخيير عقلى است، خواه فعل تعبّدى باشد و خواه توصّلى. | |||
# احتياط: هر گاه تكليف الزامى، معلوم و مكلّفٌ‌به، مشكوك و احتياط ممكن باشد، اجمالا احتياط جارى مى‌شود. | |||
در شبهه تحريميه و وجوبيه، در صورت تعارض دو نص، وظيفه تخيير است و... | |||
مؤلف، در ذيل اين مبحث، اقسام شبهه را به شرح زير بيان مى‌كند و وظيفه را در مورد هر كدام مشخص مى‌نمايد: | مؤلف، در ذيل اين مبحث، اقسام شبهه را به شرح زير بيان مى‌كند و وظيفه را در مورد هر كدام مشخص مى‌نمايد: | ||