همدانی، رضا بن محمدهادی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد تقى' به 'محمدتقى') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
آقا رضا همدانى پسرى مؤدب و خوش اخلاق بنام شيخ محمد داشت كه تا معالم درس خواند، اما پس از رسيدن به اين مرحله از دروس حوزوى به بازار رفته و سرگرم ياد گرفتن حرفۀ صنعتى شد و سپس به همدان رفت و از او اطلاع دقيقى در دست نيست. | آقا رضا همدانى پسرى مؤدب و خوش اخلاق بنام شيخ محمد داشت كه تا معالم درس خواند، اما پس از رسيدن به اين مرحله از دروس حوزوى به بازار رفته و سرگرم ياد گرفتن حرفۀ صنعتى شد و سپس به همدان رفت و از او اطلاع دقيقى در دست نيست. | ||
آقا رضا همدانى چهار دختر داشت و دامادهاى او، شيخ ميرزا نجم‌الدين محمد تهرانى عسگرى، سيد مرتضى بن | آقا رضا همدانى چهار دختر داشت و دامادهاى او، شيخ ميرزا نجم‌الدين محمد تهرانى عسگرى، سيد مرتضى بن محمدتقى شاه عبدالعظيمى، شيخ حسن على فاضل مقدس همدانى (متوفاى 1370 قمرى) و شيخ على، خواهر زادۀ او بودند. در رابطه با شيخ على در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] اينطور آمده است: «كان فاضلاً معتدل السليقة تقياً ورعاً من وجوه تلاميذ خاله و لو كان عمّر لكان خليفته» ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 8 ص 367) | ||
پس از وفات [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] در سال 1312 هجرى قمرى، زمانى كه آقا رضا در نجف اشرف به تدريس و تعليم و تحقيق مشغول بود، مردم به او رجوع كرده و عده‌اى از خواص علما نيز از او خواستند كه فتاواى خود را در اختيار مقلدين قرار دهد. ايشان به ناچار به كتاب نجاة العباد حاشيه و تعليقه مى‌زنند، امّا با اين حال مسئوليتها و شؤونات رياست و زعامت را نمى‌پسنديد و به دشوارى اين مسئوليت را قبول مى‌كند و زمان زيادى طول نمى‌كشد كه به بيمارى فراموشى مبتلا مى‌شوند و از فتوا دادن و پذيرش وجوهات خوددارى مى‌كنند و صرفا به تدريس مى‌پردازد. | پس از وفات [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] در سال 1312 هجرى قمرى، زمانى كه آقا رضا در نجف اشرف به تدريس و تعليم و تحقيق مشغول بود، مردم به او رجوع كرده و عده‌اى از خواص علما نيز از او خواستند كه فتاواى خود را در اختيار مقلدين قرار دهد. ايشان به ناچار به كتاب نجاة العباد حاشيه و تعليقه مى‌زنند، امّا با اين حال مسئوليتها و شؤونات رياست و زعامت را نمى‌پسنديد و به دشوارى اين مسئوليت را قبول مى‌كند و زمان زيادى طول نمى‌كشد كه به بيمارى فراموشى مبتلا مى‌شوند و از فتوا دادن و پذيرش وجوهات خوددارى مى‌كنند و صرفا به تدريس مى‌پردازد. | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
#ميرزا سيد حسن شيرازى (متوفاى 1312 قمرى) | #ميرزا سيد حسن شيرازى (متوفاى 1312 قمرى) | ||
#[[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا | #[[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] (متوفاى 1338 قمرى) | ||
#ميرزا حسن بن ميرزا خليل تهرانى نجفى (متوفاى 1323 قمرى) | #ميرزا حسن بن ميرزا خليل تهرانى نجفى (متوفاى 1323 قمرى) | ||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
#شيخ احمد كاشف الغطاء | #شيخ احمد كاشف الغطاء | ||
#[[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شيخ محمد حسين كاشف الغطا]] ء بن على (متوفاى 1373 قمرى) | #[[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شيخ محمد حسين كاشف الغطا]] ء بن على (متوفاى 1373 قمرى) | ||
#شيخ رضا بن محمد حسين بن محمد باقر بن | #شيخ رضا بن محمد حسين بن محمد باقر بن محمدتقى، صاحب [[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المسترشدين]] (متوفاى 1362 قمرى) | ||
#شيخ عبدالحسين بن | #شيخ عبدالحسين بن محمدتقى آل شيخ اسد اللّه كاظمى | ||
#[[صدر، حسن |سيد حسن صدر]](متوفاى 1354 قمرى) صاحب كتاب تكملة أمل الآمل | #[[صدر، حسن |سيد حسن صدر]](متوفاى 1354 قمرى) صاحب كتاب تكملة أمل الآمل | ||
#حاج محمد حسن كبّة | #حاج محمد حسن كبّة | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
#شيخ على بن شيخ نصر اللّه همدانى (متوفاى 1339 قمرى) داماد آقا رضا همدانى | #شيخ على بن شيخ نصر اللّه همدانى (متوفاى 1339 قمرى) داماد آقا رضا همدانى | ||
#شيخ على بن شيخ ابراهيم قمى (متوفاى 1272 قمرى) | #شيخ على بن شيخ ابراهيم قمى (متوفاى 1272 قمرى) | ||
#شيخ ابوالقاسم بن | #شيخ ابوالقاسم بن محمدتقى قمى (متوفاى 1353 قمرى) | ||
#شيخ | #شيخ محمدتقى مقدس تهرانى | ||
#على بن الحسين طريحى نجفى (متوفاى 1333 قمرى) | #على بن الحسين طريحى نجفى (متوفاى 1333 قمرى) | ||
#سيد على بن سيد محمود، عموى صاحب [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]، (متوفاى 1328 قمرى) | #سيد على بن سيد محمود، عموى صاحب [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]، (متوفاى 1328 قمرى) | ||