فقیهی، علی‌نقی: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'مكاسب' به 'مكاسب ')
    جز (جایگزینی متن - ' ،' به '، ')
    خط ۳۸: خط ۳۸:
    «على نقى فقيهى» دانشيار گروه علوم تربيتى دانشگاه قم، صاحب‌نظر در تعليم و تربيت اسلامى و بنيان‌گذار مشاوره اسلامى در ايران است.
    «على نقى فقيهى» دانشيار گروه علوم تربيتى دانشگاه قم، صاحب‌نظر در تعليم و تربيت اسلامى و بنيان‌گذار مشاوره اسلامى در ايران است.


    وى از پائيز 48، دروس علوم دينى و طلبگى را آغاز كرد: جامع المقدمات، سيوطى، حاشيه ملاعبدالله، [[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنى]]  ، مختصرالمعانى، اصول‌الفقه و لمعتين را همراه با دروس تفسير، اخلاق، عقايد و دستور زبان فارسى، در مدرسه آيت‌الله گلپايگانى خواند و در پائيز 52 تا خرداد 55 رسائل را نزد استاد سيد ابوالفضل موسوى تبريزى و استاد بنى‌فضل و [[كتاب المكاسب|مكاسب]]  و كفاتيين را نزد دو استاد معظم حوزه حاج آقاى ستوده و آقاى سيد على محقق داماد و بداية الحكمه و شرح منظومه را نزد حاج شيخ قدرت‌الله نجفى شهرضائى و حاج [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]] تلمذ كرد.
    وى از پائيز 48، دروس علوم دينى و طلبگى را آغاز كرد: جامع المقدمات، سيوطى، حاشيه ملاعبدالله، [[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنى]] ، مختصرالمعانى، اصول‌الفقه و لمعتين را همراه با دروس تفسير، اخلاق، عقايد و دستور زبان فارسى، در مدرسه آيت‌الله گلپايگانى خواند و در پائيز 52 تا خرداد 55 رسائل را نزد استاد سيد ابوالفضل موسوى تبريزى و استاد بنى‌فضل و [[كتاب المكاسب|مكاسب]]  و كفاتيين را نزد دو استاد معظم حوزه حاج آقاى ستوده و آقاى سيد على محقق داماد و بداية الحكمه و شرح منظومه را نزد حاج شيخ قدرت‌الله نجفى شهرضائى و حاج [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]] تلمذ كرد.


    در سال‌هاى فوق، با چند نفر مانند آقايان عليرضا اعرافى، سيد حسن موسوى يزدى، محمدكاظم بهرامى، از هم بحث‌هاى خود، كار تحقيقى در تفسير داشت كه برايش بسيار مفيد، جالب و موفقيت‌آميز بوده است.
    در سال‌هاى فوق، با چند نفر مانند آقايان عليرضا اعرافى، سيد حسن موسوى يزدى، محمدكاظم بهرامى، از هم بحث‌هاى خود، كار تحقيقى در تفسير داشت كه برايش بسيار مفيد، جالب و موفقيت‌آميز بوده است.
    خط ۴۴: خط ۴۴:
    او از پائيز 55 به دروس خارج فقه، اصول و حكمت متعاليه مشغول شد و از درياى علوم فقه و اصول آيات عظام آقايان: [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]]، شيخ كاظم و شيخ جواد تبريزى بهره برد و اسفار الاربعة [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين]]، را تا سال 64 نزد آيت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] فراگرفت و سپس عرفان را با خواندن «تمهيد القواعد» ابن تُركه در محضر پر فيض معظم له آغاز كرد و با شرح قيصرى بر «فصوص الحكم» [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، سال 68، آن را به اتمام رساند.
    او از پائيز 55 به دروس خارج فقه، اصول و حكمت متعاليه مشغول شد و از درياى علوم فقه و اصول آيات عظام آقايان: [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]]، شيخ كاظم و شيخ جواد تبريزى بهره برد و اسفار الاربعة [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين]]، را تا سال 64 نزد آيت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] فراگرفت و سپس عرفان را با خواندن «تمهيد القواعد» ابن تُركه در محضر پر فيض معظم له آغاز كرد و با شرح قيصرى بر «فصوص الحكم» [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، سال 68، آن را به اتمام رساند.


    در سال 56 به دستور استاد آيت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] و معرفى معظم‌له به مؤسسه در راه حق رفته و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] ، كفاتيين و منظومه را نزد استاد [[مصباح یزدی، محمد تقی |آيت‌الله مصباح يزدى]] امتحان داد و افتخار همراهى با دانش‌پژوهان آن مؤسسه را پيدا كرد.
    در سال 56 به دستور استاد آيت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] و معرفى معظم‌له به مؤسسه در راه حق رفته و [[كتاب المكاسب|مكاسب]]، كفاتيين و منظومه را نزد استاد [[مصباح یزدی، محمد تقی |آيت‌الله مصباح يزدى]] امتحان داد و افتخار همراهى با دانش‌پژوهان آن مؤسسه را پيدا كرد.


    در آن مؤسسه دروس روان‌شناسى، جامعه‌شناسى، اقتصاد، روش تحقيق، فلسفه، زبان و ادبيات عربى، فارسى و انگليسى، معارف قرآن، فلسفه علم را تا سال 62 به پايان رسانده و سپس به تحقيق در معارف قرآن، انسان‌شناسى قرآن و فلسفه اسلامى پرداخت، تحقيق در فلسفه با مسئوليت و هدايت [[مصباح یزدی، محمد تقی |آيت‌الله مصباح يزدى]] تا سال 69 ادامه داشت.
    در آن مؤسسه دروس روان‌شناسى، جامعه‌شناسى، اقتصاد، روش تحقيق، فلسفه، زبان و ادبيات عربى، فارسى و انگليسى، معارف قرآن، فلسفه علم را تا سال 62 به پايان رسانده و سپس به تحقيق در معارف قرآن، انسان‌شناسى قرآن و فلسفه اسلامى پرداخت، تحقيق در فلسفه با مسئوليت و هدايت [[مصباح یزدی، محمد تقی |آيت‌الله مصباح يزدى]] تا سال 69 ادامه داشت.