برجی، یعقوب‌علی: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'مكاسب' به 'مكاسب ')
    جز (جایگزینی متن - 'رسائل' به 'رسائل ')
    خط ۳۴: خط ۳۴:
    «يعقوب على برجى» در سال 1352ش وارد حوزه علميه فضل ابن شاذان نيشابور شد و ادبيات عرب، معانى بيان، منطق، لمعتين و اصول فقه را در آن حوزه فرا گرفت.
    «يعقوب على برجى» در سال 1352ش وارد حوزه علميه فضل ابن شاذان نيشابور شد و ادبيات عرب، معانى بيان، منطق، لمعتين و اصول فقه را در آن حوزه فرا گرفت.


    وى در سال 1358ش به حوزه علميه مشهد هجرت نموده و كتاب‌هاى «الرسائل» [[شيخ انصارى]] و كتاب «ال[[كتاب المكاسب|مكاسب]] » و نيز «كفايتين» را از محضر اساتيد معروف آن ديار فرا گرفت و در سال 1361ش به منظور ادامه تحصيل در حوزه علميه قم، راهى آن شهر شد. وى در سال 1362ش به آموختن دروس خارج مشغول شد و از محضر حضرات آيات شيخ جواد تبريزى و وحيد استفاده برد. وى تا سال 1375ش به مدت 13 سال از محضر درس خارج اين دو بزرگوار بهره برد و در كنار فقه اصول، به معقول، فلسفه و كلام نيز پرداخت.
    وى در سال 1358ش به حوزه علميه مشهد هجرت نموده و كتاب‌هاى «ال[[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] » [[شيخ انصارى]] و كتاب «ال[[كتاب المكاسب|مكاسب]] » و نيز «كفايتين» را از محضر اساتيد معروف آن ديار فرا گرفت و در سال 1361ش به منظور ادامه تحصيل در حوزه علميه قم، راهى آن شهر شد. وى در سال 1362ش به آموختن دروس خارج مشغول شد و از محضر حضرات آيات شيخ جواد تبريزى و وحيد استفاده برد. وى تا سال 1375ش به مدت 13 سال از محضر درس خارج اين دو بزرگوار بهره برد و در كنار فقه اصول، به معقول، فلسفه و كلام نيز پرداخت.


    «نهاية الحكمه» را از محضر استاد [[مصباح یزدی، محمدتقی|مصباح يزدى]]، «منظومه» مرحوم [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] را از محضر استاد [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]]، «الاشارات و التنبيهات» را از محضر استاد علامه [[حسن‌‌زاده آملی، حسن|حسن زاده آملى]] و «كشف المراد» را از محضر استاد دكتر بهشتى استفاده نمود. در سال 1372ش با دفاع از پايان‌نامه خود با نام «بدعت و ديدگاهاى مختلف درباره آن» موفق به اخذ كارشناسى ارشد شد.
    «نهاية الحكمه» را از محضر استاد [[مصباح یزدی، محمدتقی|مصباح يزدى]]، «منظومه» مرحوم [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] را از محضر استاد [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]]، «الاشارات و التنبيهات» را از محضر استاد علامه [[حسن‌‌زاده آملی، حسن|حسن زاده آملى]] و «كشف المراد» را از محضر استاد دكتر بهشتى استفاده نمود. در سال 1372ش با دفاع از پايان‌نامه خود با نام «بدعت و ديدگاهاى مختلف درباره آن» موفق به اخذ كارشناسى ارشد شد.