وحید گلپایگانی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'اميرالمؤمنين على(ع)' به 'اميرالمؤمنين على(ع) ')
    جز (جایگزینی متن - 'مكاسب' به 'مكاسب ')
    خط ۳۸: خط ۳۸:
    ايشان در سال 1305ش در بيت علم و فضيلت به دنيا آمد. پدرش آيت‌الله وحيد گلپايگانى (م 1352ش) يكى از علماى بزرگ و به نام منطقه و از شاگردان مبرز مرحوم آيت‌الله [[حائری یزدی، عبدالکریم|حاج شيخ عبدالكريم حايرى]]، مؤسس حوزه علميه قم بود كه در سال 1340ق بعد از فوت پدرش آخوند ملا محمدجواد، به درخواست اهالى گوگد گلپايگان و به امر آيت‌الله حايرى به آن جا عزيمت نمود و ضمن ترويج دين، به تأسيس مدرسه علميه پرداخت.
    ايشان در سال 1305ش در بيت علم و فضيلت به دنيا آمد. پدرش آيت‌الله وحيد گلپايگانى (م 1352ش) يكى از علماى بزرگ و به نام منطقه و از شاگردان مبرز مرحوم آيت‌الله [[حائری یزدی، عبدالکریم|حاج شيخ عبدالكريم حايرى]]، مؤسس حوزه علميه قم بود كه در سال 1340ق بعد از فوت پدرش آخوند ملا محمدجواد، به درخواست اهالى گوگد گلپايگان و به امر آيت‌الله حايرى به آن جا عزيمت نمود و ضمن ترويج دين، به تأسيس مدرسه علميه پرداخت.


    ميرزا محمدوحيد در سن دوازده سالگى به تحصيل علوم دينى روى آورد. نخست ادبيات و مقدمات و قسمتى از فقه و اصول را نزد پدرش، در همان مدرسه علميه گوگد فراگرفت. بعد در سال 1320ش به قم مشرف شد و كتاب شرح لمعه را نزد آيت‌الله نجفى مرعشى و رسائل و مكاسب را نزد آيت‌الله حاج آقا مرتضى حائرى فراگرفت، سپس در محضر درس آيات عظام حاج [[صدر، صدرالدین|سيد صدرالدين صدر]]، حجت تبريزى و حاج آقا حسين طباطبايى بروجردى شركت كرد و مبانى علمى‌اش را استوار ساخت.
    ميرزا محمدوحيد در سن دوازده سالگى به تحصيل علوم دينى روى آورد. نخست ادبيات و مقدمات و قسمتى از فقه و اصول را نزد پدرش، در همان مدرسه علميه گوگد فراگرفت. بعد در سال 1320ش به قم مشرف شد و كتاب شرح لمعه را نزد آيت‌الله نجفى مرعشى و رسائل و [[كتاب المكاسب|مكاسب]]  را نزد آيت‌الله حاج آقا مرتضى حائرى فراگرفت، سپس در محضر درس آيات عظام حاج [[صدر، صدرالدین|سيد صدرالدين صدر]]، حجت تبريزى و حاج آقا حسين طباطبايى بروجردى شركت كرد و مبانى علمى‌اش را استوار ساخت.


    وى در سال 1326ش عازم تهران شد و اوقات خود را در آن جا به مطالعه و تحقيق خصوصا در زمينه تاريخ و ادبيات سپرى نمود، برخى از تأليفات ايشان عبارتند از:
    وى در سال 1326ش عازم تهران شد و اوقات خود را در آن جا به مطالعه و تحقيق خصوصا در زمينه تاريخ و ادبيات سپرى نمود، برخى از تأليفات ايشان عبارتند از: