تفسير غرائب القرآن و رغائب الفرقان: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - ' الدين' به '‌الدين')
    خط ۴۰: خط ۴۰:




    '''غرائب القرآن و رغائب الفرقان''' اثر [[نظام الاعرج، حسن بن محمد |نظام الدين حسن بن محمد قمى نيشابورى]] (متوفى 728ق)، تفسيرى است اجتهادى (عقلى) با رويكرد ارشادى و توجه به فوائد لفظى و معنوى قرآن. مى توان آن را يكى از بهترين شروح كلام الله ناميد كه توانسته است بين اسرار لفظى و معنوى، ظاهرى و باطنى جمع نمايد.
    '''غرائب القرآن و رغائب الفرقان''' اثر [[نظام الاعرج، حسن بن محمد |نظام‌الدين حسن بن محمد قمى نيشابورى]] (متوفى 728ق)، تفسيرى است اجتهادى (عقلى) با رويكرد ارشادى و توجه به فوائد لفظى و معنوى قرآن. مى توان آن را يكى از بهترين شروح كلام الله ناميد كه توانسته است بين اسرار لفظى و معنوى، ظاهرى و باطنى جمع نمايد.


    نيشابورى اين تفسير را به اختصار از تفسير فخر رازى اقتباس كرده و كشاف [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] از ديگر منابع مهمّ آن بوده است. سپس تحقيقات و نكات دقيقى كه حاصل فهم و استنباط وى بوده، بر آن افزوده است. در اقتباس از منابع مطرح شده، به نقل عبارت رازى و [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] پايبند نبوده و سبك نگارش از او بوده است. وى در نقل مطالب تصرّفات بسيارى داشته و در صورت مردود دانستن آراى آنها گوشزد كرده و در صورت وجود كاستى آن را كامل نموده و در اختلاف بين نظريات [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] و رازى نظر خود را بر صحت نظر يكى از آنان ابراز داشته است.
    نيشابورى اين تفسير را به اختصار از تفسير فخر رازى اقتباس كرده و كشاف [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] از ديگر منابع مهمّ آن بوده است. سپس تحقيقات و نكات دقيقى كه حاصل فهم و استنباط وى بوده، بر آن افزوده است. در اقتباس از منابع مطرح شده، به نقل عبارت رازى و [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] پايبند نبوده و سبك نگارش از او بوده است. وى در نقل مطالب تصرّفات بسيارى داشته و در صورت مردود دانستن آراى آنها گوشزد كرده و در صورت وجود كاستى آن را كامل نموده و در اختلاف بين نظريات [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] و رازى نظر خود را بر صحت نظر يكى از آنان ابراز داشته است.
    خط ۸۰: خط ۸۰:
    در لغت از صحاح جوهرى بهره زيادى برده است. معانى، بيان و مسائل ادبى را از مفتاح العلوم و ساير كتب اين علم، استفاده نموده است. در فقه بيشتر از الوجيز رافعى بهره‌بردارى كرده است.
    در لغت از صحاح جوهرى بهره زيادى برده است. معانى، بيان و مسائل ادبى را از مفتاح العلوم و ساير كتب اين علم، استفاده نموده است. در فقه بيشتر از الوجيز رافعى بهره‌بردارى كرده است.


    در تأويل، اكثر موارد را از [[نجم رازی، عبدالله بن محمد|نجم الدين رازى]] نقل نموده برخى اندك نيز ذوق و فهم خود او بوده است. بحث ارتباط بين سور و آيات و انواع تكرارها و مشتبهات علاوه بر دو تفسير مذكور، بيشتر ذوق و سليقه خود وى بوده است.
    در تأويل، اكثر موارد را از [[نجم رازی، عبدالله بن محمد|نجم‌الدين رازى]] نقل نموده برخى اندك نيز ذوق و فهم خود او بوده است. بحث ارتباط بين سور و آيات و انواع تكرارها و مشتبهات علاوه بر دو تفسير مذكور، بيشتر ذوق و سليقه خود وى بوده است.


    == موقف نيشابورى در تفسير نسبت به شيعه ==
    == موقف نيشابورى در تفسير نسبت به شيعه ==
    خط ۱۰۵: خط ۱۰۵:


    # مقدمه و متن كتاب.
    # مقدمه و متن كتاب.
    # دانشنامه قرآن و قرآن پژوهى، به كوشش [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاء الدين خرمشاهى]]، ج1، ص725 و ج2 ص2290.
    # دانشنامه قرآن و قرآن پژوهى، به كوشش [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاء‌الدين خرمشاهى]]، ج1، ص725 و ج2 ص2290.
    # ريحانة الأدب در شرح احوال و آثار علماء، [[مدرس، محمدعلی|ميرزا محمد على مدرس]]، ج6، ص197.
    # ريحانة الأدب در شرح احوال و آثار علماء، [[مدرس، محمدعلی|ميرزا محمد على مدرس]]، ج6، ص197.
    # المفسرون حياتهم و منهجهم، [[ایازی، محمدعلی|سيد محمد على ايازى]]، ص524.
    # المفسرون حياتهم و منهجهم، [[ایازی، محمدعلی|سيد محمد على ايازى]]، ص524.