شیرازی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: معلق' به '')
    جز (جایگزینی متن - 'شهاب الدين' به 'شهاب‌الدين')
    خط ۴۱: خط ۴۱:
    يكى از اساتيد او، ميرزا عباس شيرازى دارابى(معروف به حكيم عباس) كه از اساتيد مسلم فلسفه در استان فارس و شاگرد حاج [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] بود، مى‌باشد. شيخ احمد، اين دانشمند گران‌قدر، اجازه حديث از مرحوم [[قزوینی، مهدی|سيد مهدى قزوينى]]  حلى، داشته است.
    يكى از اساتيد او، ميرزا عباس شيرازى دارابى(معروف به حكيم عباس) كه از اساتيد مسلم فلسفه در استان فارس و شاگرد حاج [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] بود، مى‌باشد. شيخ احمد، اين دانشمند گران‌قدر، اجازه حديث از مرحوم [[قزوینی، مهدی|سيد مهدى قزوينى]]  حلى، داشته است.


    از شاگردان او مى‌توان آقا سيد صدر كوه‌پايه‌اى، آقا سيد على كازرونى و آقا شيخ محمد حسين كاشف الغظاء را نام برد و مرحوم [[مرعشی، شهاب‌الدین|سيد شهاب الدين مرعشى نجفى]]، مرجع تقليد، از او اجازه روايت داشته است.
    از شاگردان او مى‌توان آقا سيد صدر كوه‌پايه‌اى، آقا سيد على كازرونى و آقا شيخ محمد حسين كاشف الغظاء را نام برد و مرحوم [[مرعشی، شهاب‌الدین|سيد شهاب‌الدين مرعشى نجفى]]، مرجع تقليد، از او اجازه روايت داشته است.


    از مرحوم شانه‌ساز شيرازى آثار ارزش‌مندى به جاى مانده كه بعضى از آنها، مانند حاشيه بر كتاب فصول، رساله‌اى در لباس مشكوك... به چاپ رسيده است. شيخ احمد شيرازى، در سال 1332ق، در نجف اشرف وفات يافت. قبر او در يكى از حجره‌هاى صحن مطهر امير مؤمنان على(ع) در همان نجف مى‌باشد.
    از مرحوم شانه‌ساز شيرازى آثار ارزش‌مندى به جاى مانده كه بعضى از آنها، مانند حاشيه بر كتاب فصول، رساله‌اى در لباس مشكوك... به چاپ رسيده است. شيخ احمد شيرازى، در سال 1332ق، در نجف اشرف وفات يافت. قبر او در يكى از حجره‌هاى صحن مطهر امير مؤمنان على(ع) در همان نجف مى‌باشد.