النوادر (اشعری قمی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' نمی ' به ' نمی') |
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
نوادر احمد بن محمد بن عیسی یا کتاب حسین بن سعید؟ | نوادر احمد بن محمد بن عیسی یا کتاب حسین بن سعید؟ | ||
نویسنده : شبیری زنجانی،سید محمد جواد | نویسنده : شبیری زنجانی،سید محمد جواد | ||
آینه | آینه پژوهش» مهر و آبان 1376 - شماره 46 (صفحه 23) | ||
درآمـد | درآمـد | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
5. بلکه شواهدی بـرخلاف آنـ نیز وجود دارد که به بـرخی از آنـها اشـاره خواهیم کرد. | 5. بلکه شواهدی بـرخلاف آنـ نیز وجود دارد که به بـرخی از آنـها اشـاره خواهیم کرد. | ||
آینه | آینه پژوهش» مهر و آبان 1376 - شماره 46 (صفحه 24) | ||
از سـوی دیـگر این کتاب, کتاب زهـد حـسین بن سعید هم نیست, بلکه کتابی است فقهی نه اخلاقی. | از سـوی دیـگر این کتاب, کتاب زهـد حـسین بن سعید هم نیست, بلکه کتابی است فقهی نه اخلاقی. | ||
| خط ۱۶۵: | خط ۱۶۵: | ||
7. عـبدالله بـن معاویه در میان مشایخ حسین بن سعید وجود ندارد, این روایت در بحار 99:13/41 از این کتاب به صورت: عبدالله عن معاویة بن عمار نـقل شـده کـه صحیحتر است, ولی در هیچ سندی کسی به نـام عـبدالله بین حسین بن سعید و معاویة بن عمار واسطه نشده است, بلکه کسانی چون فضالة, حماد (بن عیسی), ابن ابـی عـمیر, صـفوان واسطه اند و می بایست عبدالله مصحّف یکی از این نامها بـاشد. | 7. عـبدالله بـن معاویه در میان مشایخ حسین بن سعید وجود ندارد, این روایت در بحار 99:13/41 از این کتاب به صورت: عبدالله عن معاویة بن عمار نـقل شـده کـه صحیحتر است, ولی در هیچ سندی کسی به نـام عـبدالله بین حسین بن سعید و معاویة بن عمار واسطه نشده است, بلکه کسانی چون فضالة, حماد (بن عیسی), ابن ابـی عـمیر, صـفوان واسطه اند و می بایست عبدالله مصحّف یکی از این نامها بـاشد. | ||
آینه | آینه پژوهش» مهر و آبان 1376 - شماره 46 (صفحه 25) | ||
پس از پایان این قسم در چاپ سنگیِ فقه الرضا, چهار صفحه از خود فقه الرضا آمده و سپس قسم پنجم شروع مـی شـود. | پس از پایان این قسم در چاپ سنگیِ فقه الرضا, چهار صفحه از خود فقه الرضا آمده و سپس قسم پنجم شروع مـی شـود. | ||
| خط ۲۰۴: | خط ۲۰۴: | ||
البته دلیل بسیار محکم بر صحت احتمال سوم, نقل روایات گوناگون این قسم در مجلد هشتم تـهذیب شـیخ طوسی از حسین بن سعید است. دقت در بسیاری از این روایات و ترتیب آنها می‌رساند که بی تردید از اصل همین کتاب اخذ شده است, ولی اسـنادی کـه شیخ نقل می‌کند هـمگی مـتّصل است و پس از نام حسین بن سعید, نام مشایخ وی قرار گرفته اند. توضیح کامل و استدلال کافی در اخذ شیخ طوسی از اصل کتابِ موجود نیاز به ذکر مـقدماتی اسـت که در حوصله این نـوشتار نـیست. بنابراین احتمال اول و دوم نادرست و احتمال سوم صحیح است. | البته دلیل بسیار محکم بر صحت احتمال سوم, نقل روایات گوناگون این قسم در مجلد هشتم تـهذیب شـیخ طوسی از حسین بن سعید است. دقت در بسیاری از این روایات و ترتیب آنها می‌رساند که بی تردید از اصل همین کتاب اخذ شده است, ولی اسـنادی کـه شیخ نقل می‌کند هـمگی مـتّصل است و پس از نام حسین بن سعید, نام مشایخ وی قرار گرفته اند. توضیح کامل و استدلال کافی در اخذ شیخ طوسی از اصل کتابِ موجود نیاز به ذکر مـقدماتی اسـت که در حوصله این نـوشتار نـیست. بنابراین احتمال اول و دوم نادرست و احتمال سوم صحیح است. | ||
آینه | آینه پژوهش» مهر و آبان 1376 - شماره 46 (صفحه 26) | ||
پاره ای از موارد اخذ شیخ طوسی را از اصل کتاب موجود در جدول زیر می‌بینید: | پاره ای از موارد اخذ شیخ طوسی را از اصل کتاب موجود در جدول زیر می‌بینید: | ||