التشيّع (نشوؤه - مراحله - مقوّماته): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
4. نويسنده با تحليل كلان عملكرد امامان اطهار (ع) و بيان نقش اختصاصى هركدام <ref>همان، ص 415 - 416</ref> به اين پرسش مهم پاسخ داده است كه عوامل گوناگونى نقش‌هاى أئمه طاهرين (ع) چيست؟ <ref>همان، ص 417 - 424</ref>. | 4. نويسنده با تحليل كلان عملكرد امامان اطهار (ع) و بيان نقش اختصاصى هركدام <ref>همان، ص 415 - 416</ref> به اين پرسش مهم پاسخ داده است كه عوامل گوناگونى نقش‌هاى أئمه طاهرين (ع) چيست؟ <ref>همان، ص 417 - 424</ref>. | ||
5. نويسنده با بيان نظر شيعه در مورد توحيد و ذكر نظر عالمان بزرگ شيعى ([[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و علامه مظفر) در اين مورد، به بحث زيارت قبور پرداخته و يادآور شده است كه زيارت قبور، پديده‌اى مشروع است و روايات اسلامى و همچنين سيره عملى پيامبر (ص) مشروعيت اين كار را تأييد كرده است. نويسنده در ادامه به بيان فوائد زيارت قبور پرداخته و از جمله آورده است كه اين عمل باعث گسترش و تعميق ايمان به خدا و معاد مى‌شود و تاريخ اسلامى و هويت فرهنگى و معنوى را در ذهن و روان مردم زنده نگه مى‌دارد <ref>همان، ص 525 - 531</ref>. | 5. نويسنده با بيان نظر شيعه در مورد توحيد و ذكر نظر عالمان بزرگ شيعى ([[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و علامه مظفر) در اين مورد، به بحث زيارت قبور پرداخته و يادآور شده است كه زيارت قبور، پديده‌اى مشروع است و روايات اسلامى و همچنين سيره عملى پيامبر(ص) مشروعيت اين كار را تأييد كرده است. نويسنده در ادامه به بيان فوائد زيارت قبور پرداخته و از جمله آورده است كه اين عمل باعث گسترش و تعميق ايمان به خدا و معاد مى‌شود و تاريخ اسلامى و هويت فرهنگى و معنوى را در ذهن و روان مردم زنده نگه مى‌دارد <ref>همان، ص 525 - 531</ref>. | ||
6. او همچنين در مورد پديده غلو يادآور شده است كه بر اساس اصل اصيل توحيد و هماهنگ با اهل بيت(ع) كه غلو را مردود اعلام كرده‌اند، شيعيان بر طبق فتواى فقهايشان قائل به برائت از غاليان شده و آنان را كافر دانسته‌اند. نويسنده در ادامه، اسامى و فتاواى برخى از فقهاى شيعه ([[شيخ مفيد]]، [[شهيد اول]]، [[شهيد ثانى]]، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد يزدى]]، [[خویی، ابوالقاسم|آيت‌الله خوئى]] و [[امام خمينى (ره)|امام خمينى]]) را كه غاليان را تكفير كرده‌اند، ذكر كرده و بعد از آن هم فهرستى از كتاب‌هاى انديشمندان شيعى در ردّ غاليان و پاسخ به شبهات آنان مطرح كرده است <ref>همان، ص 531 - 533</ref>. | 6. او همچنين در مورد پديده غلو يادآور شده است كه بر اساس اصل اصيل توحيد و هماهنگ با اهل بيت(ع) كه غلو را مردود اعلام كرده‌اند، شيعيان بر طبق فتواى فقهايشان قائل به برائت از غاليان شده و آنان را كافر دانسته‌اند. نويسنده در ادامه، اسامى و فتاواى برخى از فقهاى شيعه ([[شيخ مفيد]]، [[شهيد اول]]، [[شهيد ثانى]]، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد يزدى]]، [[خویی، ابوالقاسم|آيت‌الله خوئى]] و [[امام خمينى (ره)|امام خمينى]]) را كه غاليان را تكفير كرده‌اند، ذكر كرده و بعد از آن هم فهرستى از كتاب‌هاى انديشمندان شيعى در ردّ غاليان و پاسخ به شبهات آنان مطرح كرده است <ref>همان، ص 531 - 533</ref>. | ||
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
7. نويسنده در بيان ويژگى‌هاى مرحله ظهور حضرت مهدى موعود و استقرار دولت امام منتظر (عج) چند ويژگى اساسى را ذكر كرده و به توضيح آن پرداخته است: | 7. نويسنده در بيان ويژگى‌هاى مرحله ظهور حضرت مهدى موعود و استقرار دولت امام منتظر (عج) چند ويژگى اساسى را ذكر كرده و به توضيح آن پرداخته است: | ||
جهانى بودن، گسترش عدالت و امنيت در سراسر جهان، رفاه و ظهور بركات و خيرات در همه دنيا، تكامل عقل‌ها و انتشار علم و فرهنگ و عينيت يافتن سيره پيامبر (ص) <ref>همان، ص 625 - 632</ref>. | جهانى بودن، گسترش عدالت و امنيت در سراسر جهان، رفاه و ظهور بركات و خيرات در همه دنيا، تكامل عقل‌ها و انتشار علم و فرهنگ و عينيت يافتن سيره پيامبر(ص) <ref>همان، ص 625 - 632</ref>. | ||
8. نويسنده در بيان مسائل فقهى اختلافى به برخى از مسائل، از جمله مسئله جمع بين دو نماز پرداخته و يادآور شده است كه از نظر اهل بيت(ع)، جمع كردن بين دو نماز ظهر و عصر و همچنين نماز مغرب و عشاء به‌صورت مطلق - در سفر و حضر و با عذر يا بدون آن - جايز است. ايشان سپس ادله فقهى اين مطلب را از قرآن و روايات بيان كرده است <ref>همان، ص 677 - 685</ref>. | 8. نويسنده در بيان مسائل فقهى اختلافى به برخى از مسائل، از جمله مسئله جمع بين دو نماز پرداخته و يادآور شده است كه از نظر اهل بيت(ع)، جمع كردن بين دو نماز ظهر و عصر و همچنين نماز مغرب و عشاء به‌صورت مطلق - در سفر و حضر و با عذر يا بدون آن - جايز است. ايشان سپس ادله فقهى اين مطلب را از قرآن و روايات بيان كرده است <ref>همان، ص 677 - 685</ref>. | ||
| خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
نتيجه اول: تشيّع در اسلام، اصيل و داراى سه مرحله اساسى است: | نتيجه اول: تشيّع در اسلام، اصيل و داراى سه مرحله اساسى است: | ||
الف)- بنيان‌گذارى تشيّع، كه در دوران پيامبر (ص) شروع شد؛ همان‌طوركه مجموعه نصوصى در منابع حديث و تفسير، اين مطلب را مورد تأييد قرار داده است. در همين مرحله، اصطلاح «تشيع» بنيان گذاشته شد و دلالت‌هايش معلوم گرديد. | الف)- بنيان‌گذارى تشيّع، كه در دوران پيامبر(ص) شروع شد؛ همان‌طوركه مجموعه نصوصى در منابع حديث و تفسير، اين مطلب را مورد تأييد قرار داده است. در همين مرحله، اصطلاح «تشيع» بنيان گذاشته شد و دلالت‌هايش معلوم گرديد. | ||
ب)- تجسم عملى تشيّع، كه بعد از وفات رسول اكرم(ص) گروهى از امت اسلامى و بخشى از بزرگان صحابه مانند سلمان، ابوذر، عمار و مقداد راه تعبدبه نصّ امامت و التزام عملى به الگوى امامت [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] را در پيش گرفتند. | ب)- تجسم عملى تشيّع، كه بعد از وفات رسول اكرم(ص) گروهى از امت اسلامى و بخشى از بزرگان صحابه مانند سلمان، ابوذر، عمار و مقداد راه تعبدبه نصّ امامت و التزام عملى به الگوى امامت [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] را در پيش گرفتند. | ||
| خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
ج)- وضوح و استمرار تشيّع، كه در دوران امام باقر (ع) آغاز شد و در عصر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] - كه زمينه‌ها و شرائط مناسب براى آشكار ساختن علوم و معارف اهل بيت(ع) فراهم شد - رشد كرد. | ج)- وضوح و استمرار تشيّع، كه در دوران امام باقر (ع) آغاز شد و در عصر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] - كه زمينه‌ها و شرائط مناسب براى آشكار ساختن علوم و معارف اهل بيت(ع) فراهم شد - رشد كرد. | ||
نتيجه دوم: تشيع، نتيجه طبيعى دعوت پيامبر (ص) و تعبيرى اصيل از تجربه اسلامى با همه ويژگى‌هايش در استمرار رشد انقلابى و حركت تغييرى بود و در سايه عينيت يافتن الگوى امامت، خطّ رهبرى اصيل مورد نظر نصوص اسلامى در بين امت مسلمان ريشه‌دار مى‌شود. | نتيجه دوم: تشيع، نتيجه طبيعى دعوت پيامبر(ص) و تعبيرى اصيل از تجربه اسلامى با همه ويژگى‌هايش در استمرار رشد انقلابى و حركت تغييرى بود و در سايه عينيت يافتن الگوى امامت، خطّ رهبرى اصيل مورد نظر نصوص اسلامى در بين امت مسلمان ريشه‌دار مى‌شود. | ||
نتيجه سوم: تشيع در چارچوب عمومى‌اش و در همه مفرداتش وضعيت عينيت‌بخشى به ساختار اسلامى را نمايش مى‌دهد كه امامان اهل بيت(ع) براى حفظ همان بنيان در امت اسلامى فعاليت كردند؛ با همه ابعاد اعتقادى، روحى، فقهى و سياسى‌اش. | نتيجه سوم: تشيع در چارچوب عمومى‌اش و در همه مفرداتش وضعيت عينيت‌بخشى به ساختار اسلامى را نمايش مى‌دهد كه امامان اهل بيت(ع) براى حفظ همان بنيان در امت اسلامى فعاليت كردند؛ با همه ابعاد اعتقادى، روحى، فقهى و سياسى‌اش. | ||