أضواء علی عقائد الشيعة الإمامية و تاريخهم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ']]د' به ']] د') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
فصل نخست اين کتاب با عنوان «شيعه در گذر تاريخ» به بررسى موضوعات ذيل مى‌پردازد: | فصل نخست اين کتاب با عنوان «شيعه در گذر تاريخ» به بررسى موضوعات ذيل مى‌پردازد: | ||
سرچشمه و سرآغاز تشيع: در اين قسمت مؤلف به ادعاى كسانى كه شيعه و تشيع را زاييده نزاع‌هاى سياسى و اجتماعى و يا بحث و جدال‌هاى كلامى دانسته و براى آن جايگاهى اصيل در بين مذاهب اسلامى قايل نشده‌اند پاسخ مى‌گويد. مؤلف در اين‌جا به شمارى از روايات كه خود اهل سنت از پيامبر اكرم(ص) نقل كرده‌اند، اشاره مى‌كند كه در آن‌ها به صراحت از ياران على (ع) به عنوان شيعيان حضرت نام برده شده است. سپس با استناد به منابع تاريخى شيعه و اهل سنت و آثارى كه در معرفى فرقه‌هاى اسلامى نگاشته شده، به تاكيد اين نكته مى‌پردازد كه عنوان شيعه عنوانى ديرپاست كه مسلمانان آن را به پيروى از پيامبر اكرم(ص) بر پيروان و دوستان على (ع) كه به امامت و جانشينى بلافصل او اعتقاد داشته‌اند، اطلاق مى‌نموده‌اند. به عنوان نمونه مى‌توان به روايت مسعودى در رابطه با حوادث پس از وفات پيامبر اشاره كرد كه چنين روايت مى‌كند: | سرچشمه و سرآغاز تشيع: در اين قسمت مؤلف به ادعاى كسانى كه شيعه و تشيع را زاييده نزاع‌هاى سياسى و اجتماعى و يا بحث و جدال‌هاى كلامى دانسته و براى آن جايگاهى اصيل در بين مذاهب اسلامى قايل نشده‌اند پاسخ مى‌گويد. مؤلف در اين‌جا به شمارى از روايات كه خود اهل سنت از پيامبر اكرم(ص) نقل كرده‌اند، اشاره مى‌كند كه در آن‌ها به صراحت از ياران على(ع) به عنوان شيعيان حضرت نام برده شده است. سپس با استناد به منابع تاريخى شيعه و اهل سنت و آثارى كه در معرفى فرقه‌هاى اسلامى نگاشته شده، به تاكيد اين نكته مى‌پردازد كه عنوان شيعه عنوانى ديرپاست كه مسلمانان آن را به پيروى از پيامبر اكرم(ص) بر پيروان و دوستان على(ع) كه به امامت و جانشينى بلافصل او اعتقاد داشته‌اند، اطلاق مى‌نموده‌اند. به عنوان نمونه مى‌توان به روايت مسعودى در رابطه با حوادث پس از وفات پيامبر اشاره كرد كه چنين روايت مى‌كند: | ||
أنّ الإمام عليّاً أقام و من معه من شيعته فى منزله بعد ان تمّت البيعة لأبى بكر. | أنّ الإمام عليّاً أقام و من معه من شيعته فى منزله بعد ان تمّت البيعة لأبى بكر. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
همچنين مؤلف به برخى آثارى كه توسط علماى اماميه درباره پرچم‌داران تشيع و نقش ايشان در استحكام اركان عقيدتى اسلام نگاشته شده، اشاره مى‌كند. | همچنين مؤلف به برخى آثارى كه توسط علماى اماميه درباره پرچم‌داران تشيع و نقش ايشان در استحكام اركان عقيدتى اسلام نگاشته شده، اشاره مى‌كند. | ||
در بخشى ديگر از اين فصل به بررسى وضعيت شيعه در دوران حكومت امويان و عباسيان پرداخته شده و سرآغاز هجوم وسيع عليه شيعه و در تنگنا گذاردن ايشان پس از شهادت [[امام على (ع)]] در زمان امويان دانسته شده و از فشارهايى كه در دوره عباسى بر شيعيان وارد شده سخن گفته است. | در بخشى ديگر از اين فصل به بررسى وضعيت شيعه در دوران حكومت امويان و عباسيان پرداخته شده و سرآغاز هجوم وسيع عليه شيعه و در تنگنا گذاردن ايشان پس از شهادت [[امام على(ع)]] در زمان امويان دانسته شده و از فشارهايى كه در دوره عباسى بر شيعيان وارد شده سخن گفته است. | ||
در واپسين بخش اين فصل مؤلف با اشاره به اين نكته كه تشيع به حسب تاريخى همزاد با دين مبين اسلام است و هيچ فاصله زمانى بين آغاز اسلام و آغاز تشيع در بين نيست؛ بلكه اسلام و تشيع دو روى يك سكه‌اند، به ادعاهاى بى اساس برخى از مورخان و نويسندگان كتب فرق و مذاهب درباره سرآغاز تشيع پاسخ مى‌گويد و در اين باره به هفت فرضيه بى‌اساس درباره خاستگاه تشيع پاسخ مى‌دهد. برخى از اين فرضيه‌هاى بى‌اساس به شرح زير است: | در واپسين بخش اين فصل مؤلف با اشاره به اين نكته كه تشيع به حسب تاريخى همزاد با دين مبين اسلام است و هيچ فاصله زمانى بين آغاز اسلام و آغاز تشيع در بين نيست؛ بلكه اسلام و تشيع دو روى يك سكه‌اند، به ادعاهاى بى اساس برخى از مورخان و نويسندگان كتب فرق و مذاهب درباره سرآغاز تشيع پاسخ مى‌گويد و در اين باره به هفت فرضيه بى‌اساس درباره خاستگاه تشيع پاسخ مى‌دهد. برخى از اين فرضيه‌هاى بى‌اساس به شرح زير است: | ||