بدائع الدرر في قاعدة نفي الضرر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'شيخ‌الشريعه اصفهانى' به 'شيخ‌الشريعه اصفهانى ') |
جز (جایگزینی متن - 'فخرالمحققين' به 'فخرالمحققين ') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
در مقدمه محقق، ضمن اشاره به گوشه‌هايى از زندگانى امام خمينى (ره) و توضيح «قاعده لا ضرر»، اقدامات تحقيقى صورت‌گرفته در كتاب را تشريح كرده است <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/13777/1/9 مقدمه، ص9-20]</ref>. | در مقدمه محقق، ضمن اشاره به گوشه‌هايى از زندگانى امام خمينى (ره) و توضيح «قاعده لا ضرر»، اقدامات تحقيقى صورت‌گرفته در كتاب را تشريح كرده است <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/13777/1/9 مقدمه، ص9-20]</ref>. | ||
امام(ره) در مقدمه، به بررسى رواياتى كه دربردارنده «لا ضرر و لا ضرار» است پرداخته و روايات را از طرق شيعه و سنى نقل كرده و در پايان، به سخن فخرالمحققين اشاره مى‌كند كه حديث «لا ضرر و لا ضرار»، متواتر است. سپس نتيجه اين مقدمه را در طليعه فصل اول چنين بيان مى‌كند: «بى‌گمان «لا ضرر و لا ضرار» از معصوم(ع) صادر شده است؛ زيرا اولاً اين روايت ميان شيعه و سنى مشهور است؛ ثانياً روايات دربردارنده اين جمله مستفيض است؛ همان گونه كه بى‌هيچ ترديدى اين جمله در ضمن قضيه سمرة بن جندب وارد شده است» <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/13777/1/56 ر.ك: حسينى، سيدعلى، 1373، ص56]</ref>. | امام(ره) در مقدمه، به بررسى رواياتى كه دربردارنده «لا ضرر و لا ضرار» است پرداخته و روايات را از طرق شيعه و سنى نقل كرده و در پايان، به سخن [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخرالمحققين]] اشاره مى‌كند كه حديث «لا ضرر و لا ضرار»، متواتر است. سپس نتيجه اين مقدمه را در طليعه فصل اول چنين بيان مى‌كند: «بى‌گمان «لا ضرر و لا ضرار» از معصوم(ع) صادر شده است؛ زيرا اولاً اين روايت ميان شيعه و سنى مشهور است؛ ثانياً روايات دربردارنده اين جمله مستفيض است؛ همان گونه كه بى‌هيچ ترديدى اين جمله در ضمن قضيه سمرة بن جندب وارد شده است» <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/13777/1/56 ر.ك: حسينى، سيدعلى، 1373، ص56]</ref>. | ||
امام(ره) در فصل اول، قاطعانه به صدور اين جمله از معصوم(ع) در ضمن روايات حكم مى‌كند، اما صدور آن را به‌طور مستقل از معصوم(ع) مورد ترديد و اشكال قرار مى‌دهد و بر [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] كه مدعى است اين جمله افزون بر اينكه در ضمن روايات وارد شده، مستقلا نيز از معصوم(ع) صادر شده است، خرده مى‌گيرد <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/13777/1/56 ر.ك: همان]</ref>. | امام(ره) در فصل اول، قاطعانه به صدور اين جمله از معصوم(ع) در ضمن روايات حكم مى‌كند، اما صدور آن را به‌طور مستقل از معصوم(ع) مورد ترديد و اشكال قرار مى‌دهد و بر [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] كه مدعى است اين جمله افزون بر اينكه در ضمن روايات وارد شده، مستقلا نيز از معصوم(ع) صادر شده است، خرده مى‌گيرد <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/13777/1/56 ر.ك: همان]</ref>. | ||