جامع الأفكار و ناقد الأنظار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'صدر المتألهين' به 'صدر المتألهين ') |
||
| خط ۱۳۷: | خط ۱۳۷: | ||
2-برهانى بودن شيوۀ نراقى: مؤلف در اكثر مباحث و موضوعات براى اثبات مطالب به برهان استناد نموده است. او بيش از همۀ روش‌هاى فلسفى به روش مشاء تمايل دارد و از [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] و پيروان او مطالب بيشترى نقل مى‌كند و از آنها با القابى فاخر ياد مى‌نمايد. | 2-برهانى بودن شيوۀ نراقى: مؤلف در اكثر مباحث و موضوعات براى اثبات مطالب به برهان استناد نموده است. او بيش از همۀ روش‌هاى فلسفى به روش مشاء تمايل دارد و از [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] و پيروان او مطالب بيشترى نقل مى‌كند و از آنها با القابى فاخر ياد مى‌نمايد. | ||
3-عدم توجه به حكمت متعاليه: گرچه نراقى بعد از صدر المتألهين مى‌زيست و از آراء و عقائد او هم اطلاع داشت؛ ولى كمتر از ديگر حكما به اين حكيم توجه داشته است. | 3-عدم توجه به حكمت متعاليه: گرچه نراقى بعد از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين]] مى‌زيست و از آراء و عقائد او هم اطلاع داشت؛ ولى كمتر از ديگر حكما به اين حكيم توجه داشته است. | ||
او در هيچ جاى اين كتاب حتى يك بار هم اسم صدر المتألهين را ذكر نكرده و تنها در چند مورد كه نظر آخوند را بيان مى‌نمايد با القابى مثل بعض الفضلاء يا العارف الشيرازى از او ياد مى‌كند. او آراء برجسته اين حكيم بزرگوار را يا اصلا مطرح ننموده و يا در بعضى موارد همچون وحدت وجود مطرح و مورد نقد قرار داده است. | او در هيچ جاى اين كتاب حتى يك بار هم اسم [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين]] را ذكر نكرده و تنها در چند مورد كه نظر آخوند را بيان مى‌نمايد با القابى مثل بعض الفضلاء يا العارف الشيرازى از او ياد مى‌كند. او آراء برجسته اين حكيم بزرگوار را يا اصلا مطرح ننموده و يا در بعضى موارد همچون وحدت وجود مطرح و مورد نقد قرار داده است. | ||
==نسخه‌شناسى== | ==نسخه‌شناسى== | ||