معارج الوصول إلی معرفة فضل آل الرسول و البتول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'محمد كاظم محمودى' به 'محمد كاظم محمودى ')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۳: خط ۴۳:
'''معارج الوصول إلی معرفة فضل آل الرسول و البتول''' تألیف محمد بن يوسف زرندى (692-757)
'''معارج الوصول إلی معرفة فضل آل الرسول و البتول''' تألیف محمد بن يوسف زرندى (692-757)


نویسنده این کتاب را پس از تدوين كتاب مشهورش «نظم درر السمطين» و در شيراز نوشت.
نویسنده این کتاب را پس از تدوين كتاب مشهورش «[[نظم درر السمطين في فضائل المصطفی و المرتضی و البتول و السبطين|نظم درر السمطين]]» و در شيراز نوشت.


اين اثر كه رساله‌اى كوتاه است و با حواشى و ياورقى‌هاى محقق آن [[محمودی، محمد کاظم|محمد كاظم محمودى]]  حجيم شده است، به زندگانى دوازده امام مى‌پردازد. مولف در مقدمه مى‌نويسد اين كتاب را به درخواست بعضى از سادات گيرد. وى در عين حال از صحابه و همسران رسول خدا تجليل مى‌كند.
اين اثر كه رساله‌اى كوتاه است و با حواشى و ياورقى‌هاى محقق آن [[محمودی، محمد کاظم|محمد كاظم محمودى]]  حجيم شده است، به زندگانى دوازده امام مى‌پردازد. مولف در مقدمه مى‌نويسد اين كتاب را به درخواست بعضى از سادات گيرد. وى در عين حال از صحابه و همسران رسول خدا تجليل مى‌كند.
خط ۶۳: خط ۶۳:
مطالب اين كتاب در بخش سه امام اول، گزينشى از مطالب كتاب ديگر نويسنده با عنوان «نظم درر السمطين» است. در تدوين كتاب گويا منابع زيادى در دسترس نداشته و به ويژه به منابع شيعيان در زندگانى ائمه دست نيافته است. علاوه بر فرائد السمطين كه به نظر مى‌رسد از منابع اصلى اين اثر به شمار مى‌رود، از آثار ديگرى چون السنة الكبيره نوشته عبدالله بن محمد معروف به ابى الشيخ اصفهانى، التبصره ابن الجوزى، و آثار عالمان تصوف مانند حليه الاولياء و تاريخ الصوفيه [[نسوی، محمد بن احمد|نسوى]] و شواهد التصوف، ابومنصور معمر نقل مى‌كند و گرايش صوفيانه خود را نشان مى‌دهد. وى اطلاعات شخصى مربوط به امام رضا را از نصر بن على جهضمى نقل مى كند اين كتاب رواج چندانى در ميان نويسندگان بعدى نيافته و گويا نويسندگان متقدم شيعى از اين كتاب اطلاع نداشته‌اند. برخى از نويسندگان اهل سنت مانند سمهودى (م. 911) در جواهر العقدين و قندوزى (م. 1294) در ينابيع المودة از اين كتاب استفاده كرده‌اند.
مطالب اين كتاب در بخش سه امام اول، گزينشى از مطالب كتاب ديگر نويسنده با عنوان «نظم درر السمطين» است. در تدوين كتاب گويا منابع زيادى در دسترس نداشته و به ويژه به منابع شيعيان در زندگانى ائمه دست نيافته است. علاوه بر فرائد السمطين كه به نظر مى‌رسد از منابع اصلى اين اثر به شمار مى‌رود، از آثار ديگرى چون السنة الكبيره نوشته عبدالله بن محمد معروف به ابى الشيخ اصفهانى، التبصره ابن الجوزى، و آثار عالمان تصوف مانند حليه الاولياء و تاريخ الصوفيه [[نسوی، محمد بن احمد|نسوى]] و شواهد التصوف، ابومنصور معمر نقل مى‌كند و گرايش صوفيانه خود را نشان مى‌دهد. وى اطلاعات شخصى مربوط به امام رضا را از نصر بن على جهضمى نقل مى كند اين كتاب رواج چندانى در ميان نويسندگان بعدى نيافته و گويا نويسندگان متقدم شيعى از اين كتاب اطلاع نداشته‌اند. برخى از نويسندگان اهل سنت مانند سمهودى (م. 911) در جواهر العقدين و قندوزى (م. 1294) در ينابيع المودة از اين كتاب استفاده كرده‌اند.


==وابسته‌ها==
[[نظم درر السمطين في فضائل المصطفی و المرتضی و البتول و السبطين]]


== پیوندها ==
== پیوندها ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش