مجموعه آثار ثقة المحدثین مرحوم حاج شیخ عباس قمی (قدس‌سره): تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (')
    جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد')
    خط ۱۳۱: خط ۱۳۱:
    باب دوم، پيرامون عدل بوده و در پنج فصل، تنظيم شده است. در فصل اول، حسن و قبح اشياء توضيح داده شده و فصل دوم، در مورد آن است كه حق تعالى، هيچ‌گاه فعل قبيح انجام نمى‌دهد. فصل سوم، در بيان آن است كه بندگان در كارهاى خود مختارند. فصل چهارم، پيرامون آن است كه حق تعالى حكيم بوده و كار عبث نمى‌كند و فصل پنجم، در وجوب لطف بر حق تعالى مى‌باشد <ref>همان، ص 37 - 46</ref>.
    باب دوم، پيرامون عدل بوده و در پنج فصل، تنظيم شده است. در فصل اول، حسن و قبح اشياء توضيح داده شده و فصل دوم، در مورد آن است كه حق تعالى، هيچ‌گاه فعل قبيح انجام نمى‌دهد. فصل سوم، در بيان آن است كه بندگان در كارهاى خود مختارند. فصل چهارم، پيرامون آن است كه حق تعالى حكيم بوده و كار عبث نمى‌كند و فصل پنجم، در وجوب لطف بر حق تعالى مى‌باشد <ref>همان، ص 37 - 46</ref>.


    باب سوم، در مورد نبوت بوده و داراى نه فصل است: فصل اول، در تعريف نبى و وجوب بعث آن بر حق تعالى است. فصل دوم، در اثبات عصمت انبياء(ع) مى‌باشد و در فصل سوم، به بيان اين نكته پرداخته شده كه نبى بايد افضل و اعلم از امت باشد و به صفت كمال، موصوف باشد. در اين فصل همچنين به اين مطلب پرداخته شده كه در ميان انبياء، بعضى از بعضى ديگر افضلند و فرق بين نبى و رسول چيست. فصل چهارم، در بيان طريق شناختن حقيقت نبى(ع) بوده و فصل پنجم، در بيان حقيقت پيامبرى حضرت محمد(ص) و ذكر بعضى از معجزات آن حضرت مى‌باشد. فصل ششم، در وجوب اعتقاد به معراج پيامبر(ص) و جسمانى بودن آن و فصل هفتم، در ذكر مجملى از چيزهايى است كه متعلق به پيامبر(ص) مى‌باشد، از جمله مسلم بودن پدران و اجداد گرامى ايشان. در فصل هشتم، مسائلى همچون مبعوث بودن يا نبودن آن حضرت بر ملائكه و متعبد بودن ايشان پيش از بعثت - البته نه بر شريعت انبياى سلف(ع) - مورد بحث قرار گرفته و در باب نهم، برخى از خصايص آن حضرت، بيان شده است <ref>همان، ص 49 - 79</ref>.
    باب سوم، در مورد نبوت بوده و داراى نه فصل است: فصل اول، در تعريف نبى و وجوب بعث آن بر حق تعالى است. فصل دوم، در اثبات عصمت انبياء(ع) مى‌باشد و در فصل سوم، به بيان اين نكته پرداخته شده كه نبى بايد افضل و اعلم از امت باشد و به صفت كمال، موصوف باشد. در اين فصل همچنين به اين مطلب پرداخته شده كه در ميان انبياء، بعضى از بعضى ديگر افضلند و فرق بين نبى و رسول چيست. فصل چهارم، در بيان طريق شناختن حقيقت نبى(ع) بوده و فصل پنجم، در بيان حقيقت پيامبرى حضرت محمد(ص) و ذكر بعضى از معجزات آن حضرت مى‌باشد. فصل ششم، در وجوب اعتقاد به معراج پيامبر(ص) و جسمانى بودن آن و فصل هفتم، در ذكر مجملى از چيزهايى است كه متعلق به پيامبر(ص) مى‌باشد، از جمله مسلم بودن پدران و اجداد گرامى ايشان. در فصل هشتم، مسائلى همچون مبعوث بودن يا نبودن آن حضرت بر ملائكه و متعبدبودن ايشان پيش از بعثت - البته نه بر شريعت انبياى سلف(ع) - مورد بحث قرار گرفته و در باب نهم، برخى از خصايص آن حضرت، بيان شده است <ref>همان، ص 49 - 79</ref>.


    باب چهارم، داراى شش مقصد به ترتيب زير بوده و به مباحث مربوط به اثبات امامت، اختصاص يافته است:
    باب چهارم، داراى شش مقصد به ترتيب زير بوده و به مباحث مربوط به اثبات امامت، اختصاص يافته است: