التشيّع (نشوؤه - مراحله - مقوّماته): تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - ':ف' به ': ف')
    جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد')
    خط ۱۰۵: خط ۱۰۵:
    الف)- بنيان‌گذارى تشيّع، كه در دوران پيامبر (ص) شروع شد؛ همان‌طوركه مجموعه نصوصى در منابع حديث و تفسير، اين مطلب را مورد تأييد قرار داده است. در همين مرحله، اصطلاح «تشيع» بنيان گذاشته شد و دلالت‌هايش معلوم گرديد.
    الف)- بنيان‌گذارى تشيّع، كه در دوران پيامبر (ص) شروع شد؛ همان‌طوركه مجموعه نصوصى در منابع حديث و تفسير، اين مطلب را مورد تأييد قرار داده است. در همين مرحله، اصطلاح «تشيع» بنيان گذاشته شد و دلالت‌هايش معلوم گرديد.


    ب)- تجسم عملى تشيّع، كه بعد از وفات رسول اكرم(ص) گروهى از امت اسلامى و بخشى از بزرگان صحابه مانند سلمان، ابوذر، عمار و مقداد راه تعبد به نصّ امامت و التزام عملى به الگوى امامت [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] را در پيش گرفتند.
    ب)- تجسم عملى تشيّع، كه بعد از وفات رسول اكرم(ص) گروهى از امت اسلامى و بخشى از بزرگان صحابه مانند سلمان، ابوذر، عمار و مقداد راه تعبدبه نصّ امامت و التزام عملى به الگوى امامت [[امام على (ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] را در پيش گرفتند.


    ج)- وضوح و استمرار تشيّع، كه در دوران امام باقر (ع) آغاز شد و در عصر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] - كه زمينه‌ها و شرائط مناسب براى آشكار ساختن علوم و معارف اهل بيت(ع) فراهم شد - رشد كرد.
    ج)- وضوح و استمرار تشيّع، كه در دوران امام باقر (ع) آغاز شد و در عصر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] - كه زمينه‌ها و شرائط مناسب براى آشكار ساختن علوم و معارف اهل بيت(ع) فراهم شد - رشد كرد.