ترجمه جلد یازدهم بحار الانوار (مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (') |
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
#:درگذشت حضرت موسى بن جعفر (ع) به اندازه‌اى شهرت يافت كه وفات هيچ يك از آباء گرامش به آن شهرت نرسيد، زيرا جنازه او را بر سر معبر گذاشتند قاضيان و شاهدان مورد اعتماد مرگش را گواهى كردند و روى جسر بغداد فرياد زدند. اين همان كسى است كه رافضى‌ها خيال مى‌كردند زنده است و نخواهد مرد، بيائيد ببينيد به اجل خود از دنيا رفته و وقايعى كه از اين قبيل اتفاق افتاد كه قابل انكار نيست. | #:درگذشت حضرت موسى بن جعفر (ع) به اندازه‌اى شهرت يافت كه وفات هيچ يك از آباء گرامش به آن شهرت نرسيد، زيرا جنازه او را بر سر معبر گذاشتند قاضيان و شاهدان مورد اعتماد مرگش را گواهى كردند و روى جسر بغداد فرياد زدند. اين همان كسى است كه رافضى‌ها خيال مى‌كردند زنده است و نخواهد مرد، بيائيد ببينيد به اجل خود از دنيا رفته و وقايعى كه از اين قبيل اتفاق افتاد كه قابل انكار نيست. | ||
#:سپس [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در كتاب خود خبرهايى را نقل مي‌كند كه شاهد فوت موسى ابن جعفر (ع) است همان اخبارى كه در بخش شهادت آن جناب ما نيز نقل كرديم آنگاه مى‌نويسد: | #:سپس [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در كتاب خود خبرهايى را نقل مي‌كند كه شاهد فوت موسى ابن جعفر (ع) است همان اخبارى كه در بخش شهادت آن جناب ما نيز نقل كرديم آنگاه مى‌نويسد: | ||
#:پس درگذشت موسى بن جعفر (ع) مشهورتر از اين است كه احتياج به روايت داشته باشد، زيرا كسى كه مخالف فوت او باشد، منكر يك ضرورى و مطلب بديهى شده و شك در فوت آن جناب موجب شك در وفات تمام ائمه عليهم السّلام مى‌شود، در نتيجه اعتماد به مرگ هيچ كس نبايد كرد. با اين كه كاملا شهرت دارد كه او امامت را به فرزندش على بن موسى الرضا(ع) واگذارد و كارهاى خود را پس از مرگ به او محول نمود، اخبارى كه شاهد بر اين مدعى است، بيش از آن است كه بتوان شماره كرد كه مقدارى از آنها را ذكر مى‌كنيم، اگر بنا بود زنده و پايدار باشد، احتياج به اين سفارشات نبود. | #:پس درگذشت موسى بن جعفر (ع) مشهورتر از اين است كه احتياج به روايت داشته باشد، زيرا كسى كه مخالف فوت او باشد، منكر يك ضرورى و مطلب بديهى شده و شك در فوت آن جناب موجب شك در وفات تمام ائمه عليهم السّلام مى‌شود، در نتيجه اعتماد به مرگ هيچ كس نبايد كرد. با اين كه كاملا شهرت دارد كه او امامت را به فرزندش على بن موسى الرضا (ع) واگذارد و كارهاى خود را پس از مرگ به او محول نمود، اخبارى كه شاهد بر اين مدعى است، بيش از آن است كه بتوان شماره كرد كه مقدارى از آنها را ذكر مى‌كنيم، اگر بنا بود زنده و پايدار باشد، احتياج به اين سفارشات نبود. | ||
#وصيت‌ها و صدقات امام موسى بن جعفر (ع) مى‌باشد. | #وصيت‌ها و صدقات امام موسى بن جعفر (ع) مى‌باشد. | ||
#فرزندان و همسران امام(ع). | #فرزندان و همسران امام(ع). | ||
#گوشه‌اى از احوال برادران و نيز مطالبى درباره‌ى اولاد امام(ع)، همچنين سخنى در باره قبه موسى بن جعفر (ع) و گفتارى درباره حضرت على بن موسى الرضا(ع) كه گفته شده حضرت رضا(ع) فرزندى جز امام محمّد تقى(ع) نداشت، چنانچه در ارشاد مي‌نويسد؛ ولى بنا بقول صحيح‌تر اين است كه چند فرزند داشته است. چند نفر از علماى اهل سنت نوشته‌اند كه پنج پسر و يك دختر داشته است: محمّد قانع، حسن جعفر، ابراهيم، حسين، عايشه، در بعضى از كتاب‌هاى انساب بعضى از آنها را داراى فرزند دانسته‌اند. | #گوشه‌اى از احوال برادران و نيز مطالبى درباره‌ى اولاد امام(ع)، همچنين سخنى در باره قبه موسى بن جعفر (ع) و گفتارى درباره حضرت على بن موسى الرضا (ع) كه گفته شده حضرت رضا (ع) فرزندى جز امام محمّد تقى(ع) نداشت، چنانچه در ارشاد مي‌نويسد؛ ولى بنا بقول صحيح‌تر اين است كه چند فرزند داشته است. چند نفر از علماى اهل سنت نوشته‌اند كه پنج پسر و يك دختر داشته است: محمّد قانع، حسن جعفر، ابراهيم، حسين، عايشه، در بعضى از كتاب‌هاى انساب بعضى از آنها را داراى فرزند دانسته‌اند. | ||
در قوچان زيارتگاه بزرگى است كه معروف به سلطان ابراهيم پسر على بن موسى الرضا(ع) است، از چيزهاى عجيبى كه در اين زيارتگاه وجود دارد چند ورقى از قرآن مجيد است، به خط بايسنقر بن شاهرخ پسر امير تيمور گوركانى. | در قوچان زيارتگاه بزرگى است كه معروف به سلطان ابراهيم پسر على بن موسى الرضا (ع) است، از چيزهاى عجيبى كه در اين زيارتگاه وجود دارد چند ورقى از قرآن مجيد است، به خط بايسنقر بن شاهرخ پسر امير تيمور گوركانى. | ||
مى‌گويند نادر شاه افشار از سمرقند آنها را به اين زيارتگاه منتقل كرده، هر صفحه در حدود يك متر و خورده‌اى طول دارد و عرض آن در حدود شصت سانتى‌متر است. طول هر خط حدود 45 سانتى‌متر و عرض آن حدود پنج بند انگشت است. بين دو خط در حدود 10 سانتيمتر فاصله است با قلم درشت به عرض سه انگشت نوشته شده است. | مى‌گويند نادر شاه افشار از سمرقند آنها را به اين زيارتگاه منتقل كرده، هر صفحه در حدود يك متر و خورده‌اى طول دارد و عرض آن در حدود شصت سانتى‌متر است. طول هر خط حدود 45 سانتى‌متر و عرض آن حدود پنج بند انگشت است. بين دو خط در حدود 10 سانتيمتر فاصله است با قلم درشت به عرض سه انگشت نوشته شده است. | ||
وقتى ناصرالدين شاه قاجار براى زيارت حضرت امام رضا(ع) به سفر خراسان رفت، دو ورق آن را به تهران آورد و در موزه مخصوص شاهنشاهى قرار داد. | وقتى ناصرالدين شاه قاجار براى زيارت حضرت امام رضا (ع) به سفر خراسان رفت، دو ورق آن را به تهران آورد و در موزه مخصوص شاهنشاهى قرار داد. | ||
پايان كتاب ذكر فضيلت قبه و بارگاه حضرت ثامن الحجج(ع) شده است. | پايان كتاب ذكر فضيلت قبه و بارگاه حضرت ثامن الحجج(ع) شده است. | ||