الدرة النجفية في شرح نهج‌البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''')
    جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف')
    خط ۴۶: خط ۴۶:
    كتاب در دو جزء تهيه گرديده و مشتمل بر امور ذيل است:
    كتاب در دو جزء تهيه گرديده و مشتمل بر امور ذيل است:


    جزء نخست، مشتمل بر خطبه مولف(شارح) و مقدمه ايشان و يك باب مى‌باشد. مقدمه خود بر هشت فصل و فصل هفتم خود دو مطلب را در برمى‌گيرد.
    جزء نخست، مشتمل بر خطبه مؤلف(شارح) و مقدمه ايشان و يك باب مى‌باشد. مقدمه خود بر هشت فصل و فصل هفتم خود دو مطلب را در برمى‌گيرد.


    جزء دوم، مشتمل بر تتمه باب نخست و دو باب ديگر و نيز وصيت(سفارش) شارح مى‌باشد.
    جزء دوم، مشتمل بر تتمه باب نخست و دو باب ديگر و نيز وصيت(سفارش) شارح مى‌باشد.
    خط ۵۳: خط ۵۳:




    اين شرح گزيده‌اى است، از شرح ابن‌ميثم بحرانى. در مقدمه شرح، مولف اشاره‌اى مبسوط به زندگانى و مدت عمر شريف حضرت امير عليه‌السلام نموده و از نسب و كنيه و القاب و صفات و ويژگى‌هاى حضرت و نيز كرامات ايشان و آنچه به نحوى در ارتباط با ايشان است، سخن مى‌گويد و در ادامه به معرفى نسب گردآورنده سخنان على عليه‌السلام؛ يعنى مرحوم سيد رضى مولف نهج‌البلاغه و سپس شرح مقدمه سيد رضى بر نهج‌البلاغه مى‌پردازد. در باب نخست كه به شرح خطبه‌هاى حضرت اختصاص يافته، مولف 177 خطبه از خطبه‌هاى نهج‌البلاغه را شرح مى‌كند و در جلد دوم باقيمانده خطبه‌هاى حضرت در نهج‌البلاغه را شرح مى‌دهد. دو باب ديگر كتاب به ترتيب به شرح نامه‌ها و كلمات قصار حضرت امير عليه‌السلام اختصاص يافته است.
    اين شرح گزيده‌اى است، از شرح ابن‌ميثم بحرانى. در مقدمه شرح، مؤلف اشاره‌اى مبسوط به زندگانى و مدت عمر شريف حضرت امير عليه‌السلام نموده و از نسب و كنيه و القاب و صفات و ويژگى‌هاى حضرت و نيز كرامات ايشان و آنچه به نحوى در ارتباط با ايشان است، سخن مى‌گويد و در ادامه به معرفى نسب گردآورنده سخنان على عليه‌السلام؛ يعنى مرحوم سيد رضى مؤلف نهج‌البلاغه و سپس شرح مقدمه سيد رضى بر نهج‌البلاغه مى‌پردازد. در باب نخست كه به شرح خطبه‌هاى حضرت اختصاص يافته، مؤلف 177 خطبه از خطبه‌هاى نهج‌البلاغه را شرح مى‌كند و در جلد دوم باقيمانده خطبه‌هاى حضرت در نهج‌البلاغه را شرح مى‌دهد. دو باب ديگر كتاب به ترتيب به شرح نامه‌ها و كلمات قصار حضرت امير عليه‌السلام اختصاص يافته است.


    در پايان كتاب شارح خواننده را بيدارى از خواب غفلت سفارش كرده و وصيت علماى ابرار را به وى يادآور مى‌شود كه همان وصيت به تقوا و پرهيزكارى مى‌باشد. وى همچنين از خواننده مى‌خواهد كه از مجالست با علما و مردان الهى غفلت نورزيده و در جهت دست‌يابى به قله‌هاى كمال سعى و تلاش نمايد و از نماز شب غافل نماند.
    در پايان كتاب شارح خواننده را بيدارى از خواب غفلت سفارش كرده و وصيت علماى ابرار را به وى يادآور مى‌شود كه همان وصيت به تقوا و پرهيزكارى مى‌باشد. وى همچنين از خواننده مى‌خواهد كه از مجالست با علما و مردان الهى غفلت نورزيده و در جهت دست‌يابى به قله‌هاى كمال سعى و تلاش نمايد و از نماز شب غافل نماند.
    خط ۶۹: خط ۶۹:
    2- صدرايى نيا، على، مشكوة، تابستان 1374،ش47، ص188-204.
    2- صدرايى نيا، على، مشكوة، تابستان 1374،ش47، ص188-204.


    3- مقدمه مولف.
    3- مقدمه مؤلف.


    4- متن كتاب.
    4- متن كتاب.