معجم الشيوخ (ابن عساکر): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ابی ' به 'ابی') |
|||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
نویسنده با عباراتی نظیر «و کان من الأخیار» یا «و کان حجاجا» به توصیف یا ترجمه برخی از شیوخ خویش پرداخته و در مواضع اندکی، سال وفات شیوخ در حواشی، بیان شده است که احتمالا این کار به قلم فرزند مؤلف صورت گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص82</ref>. | نویسنده با عباراتی نظیر «و کان من الأخیار» یا «و کان حجاجا» به توصیف یا ترجمه برخی از شیوخ خویش پرداخته و در مواضع اندکی، سال وفات شیوخ در حواشی، بیان شده است که احتمالا این کار به قلم فرزند مؤلف صورت گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص82</ref>. | ||
اهتمام ویژه نویسنده، به بیان چگونگی روایت و طریق، مکان، نوع و سایر موارد آن بوده و تمییزی بین کسی که از وی خبری واحد شنیده و کسی که | اهتمام ویژه نویسنده، به بیان چگونگی روایت و طریق، مکان، نوع و سایر موارد آن بوده و تمییزی بین کسی که از وی خبری واحد شنیده و کسی که کتابیکامل از وی اخذ کرده، صورت نگرفته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
سعی نویسنده در ترتیب اسامی، رعایت حروف الفبا بوده، اما روشی مخالف روش مصنفین عصر خویش را برگزیده است و آن، تقدیم اسامی متبرک در هر باب بر سایر اسامی می‌باشد؛ به عنوان مثال در باب الف، «احمد» را مقدم نموده و در باب میم، نام «محمد» را. همچنین در باب عین، اسامی ای که دلالت بر تعبید دارند مقدم شده است؛ مثلا ابتدا عبدالله، سپس عبیدالله، سپس عبدالاعلی و... آمده است. در باب سین نیز سعدالله قبل از سعد و در باب فاء، فضل الله قبل از فضل و همچنین هر اسمی که به نام جلاله «الله» مزین شده، در هر باب، مقدم گردیده است. همین طور در باب طاء، طاهر بر طالب، در باب حاء، حسن و حسین بر حسان و حسکا و در باب خاء، خلیل بر خلیفه مقدم شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | سعی نویسنده در ترتیب اسامی، رعایت حروف الفبا بوده، اما روشی مخالف روش مصنفین عصر خویش را برگزیده است و آن، تقدیم اسامی متبرک در هر باب بر سایر اسامی می‌باشد؛ به عنوان مثال در باب الف، «احمد» را مقدم نموده و در باب میم، نام «محمد» را. همچنین در باب عین، اسامی ای که دلالت بر تعبید دارند مقدم شده است؛ مثلا ابتدا عبدالله، سپس عبیدالله، سپس عبدالاعلی و... آمده است. در باب سین نیز سعدالله قبل از سعد و در باب فاء، فضل الله قبل از فضل و همچنین هر اسمی که به نام جلاله «الله» مزین شده، در هر باب، مقدم گردیده است. همین طور در باب طاء، طاهر بر طالب، در باب حاء، حسن و حسین بر حسان و حسکا و در باب خاء، خلیل بر خلیفه مقدم شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||