بروجردی نجفی، محمدتقی: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'شيخ ضياء الدين عراقى' به 'شيخ ضياء الدين عراقى ')
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    خط ۶۲: خط ۶۲:
    3 - آیت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]
    3 - آیت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]


    وى همچون محققى بزرگ در اين درسها شركت مى‌كرد و از محضر اين علماى بزرگ بهره مى‌برد. وى در علم اصول فقه، بيشترين بهره را از محضر علامه [[عراقی، ضیاء‎الدین|شيخ ضياء الدين عراقى]] برد و در علم فقه، بيشترين استفاده را از محضر آیت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] نمود.
    وى همچون محققى بزرگ در اين درسها شركت مى‌كرد و از محضر اين علماى بزرگ بهره مى‌برد. وى در علم اصول فقه، بيشترين بهره را از محضر علامه [[عراقی، ضیاء‎الدین|شيخ ضياء الدين عراقى]] برد و در علم فقه، بيشترين استفاده را از محضر آیت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] نمود.


    ==شخصيت علمى==
    ==شخصيت علمى==
    خط ۶۹: خط ۶۹:
    شيخ محمد تقى بروجردى شخصيتى بزرگ و از علماى معروف نجف به شمار مى‌آمد. وى بسيار اهل بحث و گفتگو بود و در مباحثه‌هاى علمى از قدرتى فراوان برخوردار بود. آراى قوى و دقت نظر و سلامت فكر ايشان در مسائل فقه و اصول مشهور است.
    شيخ محمد تقى بروجردى شخصيتى بزرگ و از علماى معروف نجف به شمار مى‌آمد. وى بسيار اهل بحث و گفتگو بود و در مباحثه‌هاى علمى از قدرتى فراوان برخوردار بود. آراى قوى و دقت نظر و سلامت فكر ايشان در مسائل فقه و اصول مشهور است.


    وى بيش از چهار دورۀ كامل در درس خارج اصول علامه [[عراقی، ضیاء‎الدین|شيخ ضياء الدين عراقى]] شركت كرد و سه دورۀ آنها را به صورت تقريرات نوشت همچنانكه درسهاى خارج فقه و اصول دو استاد ديگر خود يعنى [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] و آیت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] را نيز به صورت متفرقه نگاشت.
    وى بيش از چهار دورۀ كامل در درس خارج اصول علامه [[عراقی، ضیاء‎الدین|شيخ ضياء الدين عراقى]] شركت كرد و سه دورۀ آنها را به صورت تقريرات نوشت همچنانكه درسهاى خارج فقه و اصول دو استاد ديگر خود يعنى [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] و آیت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] را نيز به صورت متفرقه نگاشت.


    ==مقامات معنوى==
    ==مقامات معنوى==
    خط ۱۲۶: خط ۱۲۶:
    هو الشيخ محمد تقي بن عبدالكريم البروجردي نزيل النجف الأشرف. عالم بارع و فاضل جليل. أخذ أوّليات العلوم في بروجرد و قرأ بعض السطوح عند أعلامها ثم هاجر إلى النجف فحضر على الشيخ الميرزا النائيني و الشيخ ضياء الدين العراقي و السيد أبي الحسن الأصفهاني و غيرهم و قد كتب تقريرات أبحاثهم في الفقه و الأصول.
    هو الشيخ محمد تقي بن عبدالكريم البروجردي نزيل النجف الأشرف. عالم بارع و فاضل جليل. أخذ أوّليات العلوم في بروجرد و قرأ بعض السطوح عند أعلامها ثم هاجر إلى النجف فحضر على الشيخ الميرزا النائيني و الشيخ ضياء الدين العراقي و السيد أبي الحسن الأصفهاني و غيرهم و قد كتب تقريرات أبحاثهم في الفقه و الأصول.


    «شيخ محمد تقى بن عبدالكريم بروجردى ساكن نجف اشرف دانشمندى پرهيزگار و فاضلى انديشمند است. وى علوم مقدماتى را در شهر بروجرد فرا گرفت و بخشى از دروس سطح را نزد علماى آن شهر آموخت. سپس به نجف مهاجرت كرد و از محضر درس شيخ ميرزا محمد حسين نائينى و [[عراقی، ضیاء‎الدین|شيخ ضياء الدين عراقى]] و [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و علماى ديگر بهره برد. او تقريرات درس اساتيد خود را نگاشت.»
    «شيخ محمد تقى بن عبدالكريم بروجردى ساكن نجف اشرف دانشمندى پرهيزگار و فاضلى انديشمند است. وى علوم مقدماتى را در شهر بروجرد فرا گرفت و بخشى از دروس سطح را نزد علماى آن شهر آموخت. سپس به نجف مهاجرت كرد و از محضر درس شيخ ميرزا محمد حسين نائينى و [[عراقی، ضیاء‎الدین|شيخ ضياء الدين عراقى]] و [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و علماى ديگر بهره برد. او تقريرات درس اساتيد خود را نگاشت.»


    ==سخن شيخ محمد شريف رازى==
    ==سخن شيخ محمد شريف رازى==