إيجاز البيان عن معاني القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ')
    جز (جایگزینی متن - '،ا' به '، ا')
    خط ۳۸: خط ۳۸:




    '''إيجاز البيان عن معاني القرآن''' تأليف مفسر، فقيه و لغوى [[نیشابوری، محمود بن ابوالحسن |محمود بن ابى‌الحسن بن حسين نيشابورى]] ملقب به بيان الحق،از دانشمندان بزرگ نيشابور در نيمه دوم قرن ششم هجرى است.
    '''إيجاز البيان عن معاني القرآن''' تأليف مفسر، فقيه و لغوى [[نیشابوری، محمود بن ابوالحسن |محمود بن ابى‌الحسن بن حسين نيشابورى]] ملقب به بيان الحق، از دانشمندان بزرگ نيشابور در نيمه دوم قرن ششم هجرى است.


    == معرفى تفسير ==
    == معرفى تفسير ==
    خط ۷۰: خط ۷۰:
    ج)عنايت به ذكر وجوه قرائات قرآنى  
    ج)عنايت به ذكر وجوه قرائات قرآنى  


    قرائت‌هاى مختلف را ذكر، توجيه و در موارد اختلاف قرائت‌ها به تبيين هر مورد و نتيجه آن مى‌پردازد. اغلب قرائت‌هايى كه مورد بحث قرار مى‌گيرد از قرائت‌هاى هفت‌گانه و در مواردى از قرائت‌هاى ده‌گانه و در موارد نادر،از قرائت‌هاى شاذ مى‌باشند <ref>همان</ref>.
    قرائت‌هاى مختلف را ذكر، توجيه و در موارد اختلاف قرائت‌ها به تبيين هر مورد و نتيجه آن مى‌پردازد. اغلب قرائت‌هايى كه مورد بحث قرار مى‌گيرد از قرائت‌هاى هفت‌گانه و در مواردى از قرائت‌هاى ده‌گانه و در موارد نادر، از قرائت‌هاى شاذ مى‌باشند <ref>همان</ref>.


    در توجيه قرائت‌ها از ائمه قرائت مانند ابوعمرو بن علا، سيبويه، زجاج و ابوعلى فارسى مطلب مى‌آورد.
    در توجيه قرائت‌ها از ائمه قرائت مانند ابوعمرو بن علا، سيبويه، زجاج و ابوعلى فارسى مطلب مى‌آورد.
    خط ۱۰۱: خط ۱۰۱:
    محور اصلى كه مفسر در اثر خود از آن بهره برده است: 1-جامع التأويل لمحكم التنزيل» ابومسلم بن بحر اصفهانى (متوفاى 322ق).2-«النكت و العيون» على بن حبيب ماوردى (متوفاى 450ق). نيشابورى شديداً از اين دو منبع متأثر شده به گونه‌اى كه گاهى تصريح به نقل از آنها مى‌كند.
    محور اصلى كه مفسر در اثر خود از آن بهره برده است: 1-جامع التأويل لمحكم التنزيل» ابومسلم بن بحر اصفهانى (متوفاى 322ق).2-«النكت و العيون» على بن حبيب ماوردى (متوفاى 450ق). نيشابورى شديداً از اين دو منبع متأثر شده به گونه‌اى كه گاهى تصريح به نقل از آنها مى‌كند.


    البته اغلب به منبع و مصدر تصريح نمى‌كند. اضافه بر دو منبع ياد شده از مصادر ديگرى نيز بهره برده است،از جمله آنها مى‌توان از كتب زير نام برد:
    البته اغلب به منبع و مصدر تصريح نمى‌كند. اضافه بر دو منبع ياد شده از مصادر ديگرى نيز بهره برده است، از جمله آنها مى‌توان از كتب زير نام برد:


    1-الکتاب سيبويه (م 180ق)، 2-معانى القرآن كسائى (م 189ق)، 3-معاني القرآن فرّاء (م 207ق)، 4-مجاز القرآن ابوعبيده(م 210ق)، 5-معاني القرآن اخفش (م 215ق)، 6-[[صحيح بخارى]] (م 256ق)، 7-[[صحيح مسلم]] (ت 261ق)، 8-تأويل مشكل القرآن [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] (ت 276ق).
    1-الکتاب سيبويه (م 180ق)، 2-معانى القرآن كسائى (م 189ق)، 3-معاني القرآن فرّاء (م 207ق)، 4-مجاز القرآن ابوعبيده(م 210ق)، 5-معاني القرآن اخفش (م 215ق)، 6-[[صحيح بخارى]] (م 256ق)، 7-[[صحيح مسلم]] (ت 261ق)، 8-تأويل مشكل القرآن [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] (ت 276ق).