في ظلال التوحید: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ه«' به 'ه «') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
همان‌گونه كه ذكر شد برخى از فصل‌هاى كتاب به صورت كتابچه‌هاى جداگانه‌اى نيز منتشر شده است و در محتوا نيز تغيير چندانى مشاهده نمى‌شود؛ بنا بر اين با توجه به حجم و گستردگى مطالب كتاب و از آن‌جا كه به كتاب شناسى آن كتاب‌ها نيز مى‌توان مراجعه نمود، در اين‌جا گزارش مختصرى به ترتيب فصول كتاب ارائه مى‌شود: 1- بررسى مفهوم عبادت و مصاديق شرك، در اولين فصل از كتاب مورد دقت قرار گرفته است. اين بحث در ضمن دو بخش طرح شده است: در بخش اول به مفهوم و تعريف عبادت و در بخش بعد به موضوع حصر استعانت در خداوند متعال پرداخته شده است. آنچه نويسنده در رابطه با مفهوم عبادت با استناد از لغت و آيات قرآن كريم نتيجه مى‌گيرد، اين است كه خضوع و تذلل و حتى نهايت تذلل، مساوى با عبادت نيست و واضح‌ترين دليل بر آن امر خداوند متعال به ملائكه به سجده بر آدم است كه عبادت شمرده نمى‌شود. وى سپس به نقد تعاريف صاحب المنار و [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و... پرداخته و نتيجه مى‌گيرد كه عبادت در صورتى محقق مى‌شود كه شخص مورد خضوع به عنوان«اله» مورد عبادت واقع شود. در بخش دوم، آيات فراوانى از قرآن كريم ذكر شده است كه به يك سلسله امور براى استعانت به سوى خداوند اشاره دارد؛ بنا بر اين به نحوه جمع بين اين آيات و آيات حصر مى‌پردازد. | همان‌گونه كه ذكر شد برخى از فصل‌هاى كتاب به صورت كتابچه‌هاى جداگانه‌اى نيز منتشر شده است و در محتوا نيز تغيير چندانى مشاهده نمى‌شود؛ بنا بر اين با توجه به حجم و گستردگى مطالب كتاب و از آن‌جا كه به كتاب شناسى آن كتاب‌ها نيز مى‌توان مراجعه نمود، در اين‌جا گزارش مختصرى به ترتيب فصول كتاب ارائه مى‌شود: 1- بررسى مفهوم عبادت و مصاديق شرك، در اولين فصل از كتاب مورد دقت قرار گرفته است. اين بحث در ضمن دو بخش طرح شده است: در بخش اول به مفهوم و تعريف عبادت و در بخش بعد به موضوع حصر استعانت در خداوند متعال پرداخته شده است. آنچه نويسنده در رابطه با مفهوم عبادت با استناد از لغت و آيات قرآن كريم نتيجه مى‌گيرد، اين است كه خضوع و تذلل و حتى نهايت تذلل، مساوى با عبادت نيست و واضح‌ترين دليل بر آن امر خداوند متعال به ملائكه به سجده بر آدم است كه عبادت شمرده نمى‌شود. وى سپس به نقد تعاريف صاحب المنار و [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و... پرداخته و نتيجه مى‌گيرد كه عبادت در صورتى محقق مى‌شود كه شخص مورد خضوع به عنوان«اله» مورد عبادت واقع شود. در بخش دوم، آيات فراوانى از قرآن كريم ذكر شده است كه به يك سلسله امور براى استعانت به سوى خداوند اشاره دارد؛ بنا بر اين به نحوه جمع بين اين آيات و آيات حصر مى‌پردازد. | ||
2- فصل دوم در واقع مشتمل بر دو رساله است: در يكى | 2- فصل دوم در واقع مشتمل بر دو رساله است: در يكى به «بدعت و آثار آن»، پرداخته شده است و ديگرى به «مطالعه چهار مسئله فقهى پيرامون بدعت و سنت»، اختصاص دارد. در رساله اول پس از تحديد مفهوم بدعت و مقومات آن، به اسباب ايجاد آن كه مبالغه در تعبد خداوند، اتباع هوى و تعصب از جمله آنهاست، اشاره شده است. در ادامه مباحث، به تقسيمات بدعت اشاره شده و نقش اهل بيت(ع) در مواجهه با بدعت‌ها مورد بررسى قرار گرفته است. | ||
عناوين مسائلى كه در رساله دوم مورد مطالعه قرار گرفته است، عبارت است از:فرق بين بدعت و سنت، نماز ضحى يا نيم‌روز، جماعت برگزار كردن نوافل و سه طلاق در مجلس واحد. | عناوين مسائلى كه در رساله دوم مورد مطالعه قرار گرفته است، عبارت است از:فرق بين بدعت و سنت، نماز ضحى يا نيم‌روز، جماعت برگزار كردن نوافل و سه طلاق در مجلس واحد. | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
4- جنايات وهابيت در انهدام قبور ائمه(ع) با استناد به رواياتى انجام شده است كه از ضعف سند برخوردارند و در پايان اين فصل به آن پرداخته شده است. | 4- جنايات وهابيت در انهدام قبور ائمه(ع) با استناد به رواياتى انجام شده است كه از ضعف سند برخوردارند و در پايان اين فصل به آن پرداخته شده است. | ||
5- از مباحث كلامى كه همواره از سوى اهل سنت مورد شبهه و سؤال بوده است، زندگى و حيات برزخى است. اين فصل در شش بخش تأليف شده كه به اهم مطالب آن به اختصار اشاره مى‌شود: 1-حقيقت انسان، روح و نفس اوست. شخصيت حقيقى انسان كه از آن تعبير | 5- از مباحث كلامى كه همواره از سوى اهل سنت مورد شبهه و سؤال بوده است، زندگى و حيات برزخى است. اين فصل در شش بخش تأليف شده كه به اهم مطالب آن به اختصار اشاره مى‌شود: 1-حقيقت انسان، روح و نفس اوست. شخصيت حقيقى انسان كه از آن تعبير به «من» مى‌شود با تغييرات جسدى ثابت است. آياتى از قرآن كريم نيز به اين مطلب تصريح دارد. | ||
2- ده آيه از كلام وحى بر استمرار زندگى پس از انتقال از دنيا يا بقاى روح بعد از مرگ دلالت دارد كه در اين بخش ذكر شده است. | 2- ده آيه از كلام وحى بر استمرار زندگى پس از انتقال از دنيا يا بقاى روح بعد از مرگ دلالت دارد كه در اين بخش ذكر شده است. | ||