امامت و غیبت از دیدگاه علم کلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '�' به '') |
جز (جایگزینی متن - ':==' به '==') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
ارزش و اهميّت اين اثر را زمانى بيشتر درك مى‌كنيم كه متوجّه شويم [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](ره) كه خود يكى از نامدارترين و تواناترين علماى شيعى در مباحث كلامى است، مقاطعى مهم از اين كتاب را گاهى به صورت نقل صريح و گاهى با اندكى تصرف و اختصار در كتاب غيبت و نيز در فصل فى الكلام فى الغبيه آورده و پس از آن همين نقل‌ها، مورد نظر [[علامه مجلسى]](ره) قرار گرفته و آن‌ها را در كتاب بحارالانوار جلد 51 باب 12 ذكر نموده است. پس المقنع يكى از مصادر با واسطه بحارالانوار به شمار مى‌رود. همين طور [[طبرسی، فضل بن حسن|[[طبرسی، فضل بن حسن|شيخ طبرسى]](ره) قسمت‌هايى از همين كتاب را در اثرخود اعلام الورى باعلام الهدى طى مسائل اول تا پنجم باب پنجم ذكر نموده است. | ارزش و اهميّت اين اثر را زمانى بيشتر درك مى‌كنيم كه متوجّه شويم [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](ره) كه خود يكى از نامدارترين و تواناترين علماى شيعى در مباحث كلامى است، مقاطعى مهم از اين كتاب را گاهى به صورت نقل صريح و گاهى با اندكى تصرف و اختصار در كتاب غيبت و نيز در فصل فى الكلام فى الغبيه آورده و پس از آن همين نقل‌ها، مورد نظر [[علامه مجلسى]](ره) قرار گرفته و آن‌ها را در كتاب بحارالانوار جلد 51 باب 12 ذكر نموده است. پس المقنع يكى از مصادر با واسطه بحارالانوار به شمار مى‌رود. همين طور [[طبرسی، فضل بن حسن|[[طبرسی، فضل بن حسن|شيخ طبرسى]](ره) قسمت‌هايى از همين كتاب را در اثرخود اعلام الورى باعلام الهدى طى مسائل اول تا پنجم باب پنجم ذكر نموده است. | ||
==ساختار كتاب | ==ساختار كتاب== | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
روش كلى كتاب عقلانى است و مصنّف از منابع شهود ونقل استفاده نكرده است و به صورت استدلالى و به شيوه متكلمان شيعه بحث‌هاى خود را مطرح نموده است و ديگر اينكه [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](ره) براى اوّلين بار، اين روش كتابت و اسلوب خاص در طرح مسايل و شبهات را به طريقه سوال و جواب (فان قيل- قلنا) بكار برد و در آن با برهان قوى و منطقى اشكالات مخالفين را جواب داده است. | روش كلى كتاب عقلانى است و مصنّف از منابع شهود ونقل استفاده نكرده است و به صورت استدلالى و به شيوه متكلمان شيعه بحث‌هاى خود را مطرح نموده است و ديگر اينكه [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](ره) براى اوّلين بار، اين روش كتابت و اسلوب خاص در طرح مسايل و شبهات را به طريقه سوال و جواب (فان قيل- قلنا) بكار برد و در آن با برهان قوى و منطقى اشكالات مخالفين را جواب داده است. | ||
==گزارش محتوا | ==گزارش محتوا== | ||
مترجم در مقدّمه، به صورت گزارش، زندگى‌نامه و نسب [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](ره)ت و اثر المقنع را مورد بررسى قرار داده است. كتاب [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](ره) نخست در بخش اوّل درباره امامت و عصمت بحث مى‌كند. سپس ديدگاه فرقه‌هايى از قبيل كيسانيّه، ناووسيّه، و واقفيّه درباره مهدى منتطر را بيان مى‌كند، در ادامه سبب غيبت امام مهدى(عج) مى‌آيد و مؤلف معتقد است كه بر ما لازم نيست كه سبب غيبت آن حضرت را به شكل معين و مشخص بيان كنيم، بلكه براى دانستن نيكو بودن غيبت او، همين مقدار كافى است كه بدانيم او معصوم است و كسى است كه هيچ كار ناشايسته‌اى انجام نمى‌دهد. همچنين ايشان سبب مخفى بودن امام زمان(عج) از دشمنان و دوستانش را ذكر و بين اين دو فرق قائل است. و در ادامه به اقامه حدود الهى در زمان غيبت اشاره مى‌شود و بخش دوم كه تكمله‌اى است كه بعد از اتمام المقنع بر آن افزوده شده، در آن از كيفيّت ارتباط امام غايب(ع) با دوستان خود در دوران غيبت و نيز از چگونگى رفتار شيعيان با او، چگونگى آگاهى امام به زمان ظهور و عدم امكان جاى گزينى براى امام بحث نموده است. | مترجم در مقدّمه، به صورت گزارش، زندگى‌نامه و نسب [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](ره)ت و اثر المقنع را مورد بررسى قرار داده است. كتاب [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](ره) نخست در بخش اوّل درباره امامت و عصمت بحث مى‌كند. سپس ديدگاه فرقه‌هايى از قبيل كيسانيّه، ناووسيّه، و واقفيّه درباره مهدى منتطر را بيان مى‌كند، در ادامه سبب غيبت امام مهدى(عج) مى‌آيد و مؤلف معتقد است كه بر ما لازم نيست كه سبب غيبت آن حضرت را به شكل معين و مشخص بيان كنيم، بلكه براى دانستن نيكو بودن غيبت او، همين مقدار كافى است كه بدانيم او معصوم است و كسى است كه هيچ كار ناشايسته‌اى انجام نمى‌دهد. همچنين ايشان سبب مخفى بودن امام زمان(عج) از دشمنان و دوستانش را ذكر و بين اين دو فرق قائل است. و در ادامه به اقامه حدود الهى در زمان غيبت اشاره مى‌شود و بخش دوم كه تكمله‌اى است كه بعد از اتمام المقنع بر آن افزوده شده، در آن از كيفيّت ارتباط امام غايب(ع) با دوستان خود در دوران غيبت و نيز از چگونگى رفتار شيعيان با او، چگونگى آگاهى امام به زمان ظهور و عدم امكان جاى گزينى براى امام بحث نموده است. | ||
==گزارش وضعيّت | ==گزارش وضعيّت== | ||