نامه‌های محمدعلی فروغی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه های ' به 'ه‌های '
جز (جایگزینی متن - 'ه ها ' به 'ه‌ها ')
جز (جایگزینی متن - 'ه های ' به 'ه‌های ')
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''نامه‌های محمدعلی فروغی''' به کوشش محمدافشین وفایی، مهدی فیروزیان؛ در این کتاب با تفحص در کتاب ها، مجلات و اسناد مجموعه های خصوصی و عمومی، 130 نامه از محمدعلی فروغی به ترتیب تاریخی گرد آمده است. این نامه‌ها جنبه‌های متعددی دارد. فروغی با نگاهی فراگیر هم‌زمان به تاریخ، فلسفه، حکمت، ادب، سیاست و آموزش توجه داشت و ژرف‌نگری آسیب‌شناسانه‌اش در مسائل ریز و درشت شگفت‌انگیز بود.
'''نامه‌های محمدعلی فروغی''' به کوشش محمدافشین وفایی، مهدی فیروزیان؛ در این کتاب با تفحص در کتاب ها، مجلات و اسناد مجموعه‌های خصوصی و عمومی، 130 نامه از محمدعلی فروغی به ترتیب تاریخی گرد آمده است. این نامه‌ها جنبه‌های متعددی دارد. فروغی با نگاهی فراگیر هم‌زمان به تاریخ، فلسفه، حکمت، ادب، سیاست و آموزش توجه داشت و ژرف‌نگری آسیب‌شناسانه‌اش در مسائل ریز و درشت شگفت‌انگیز بود.
==ساختار==
==ساختار==
پس از مقدمه و نمونۀ دست‌خط فروغی، 130 نامه از نامه های فروغی به ترتیب تاریخی گرد هم آمده است. در پایان فهرست‌ها، منابع و تصاویر آورده شده است.
پس از مقدمه و نمونۀ دست‌خط فروغی، 130 نامه از نامه‌های فروغی به ترتیب تاریخی گرد هم آمده است. در پایان فهرست‌ها، منابع و تصاویر آورده شده است.
==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
محمدعلی فروغی (13 ایر 1256 ـ 5 آذر 1321)، ذکاءالملک دوم، از اثرگذارترین روشنفکران ایران معاصر است. این سیاست‌مدار عمل‌گرای روزگار قاجار و پهلوی در نویسندگی، روزنامه‌نگاری، ترجمه و تصحیح متون کهن فارسی نیز دستی توانا داشت. او افزون بر روشنگری همگانی و کوشش برای مدرن‌کردن ادارات دولتی، در عرصۀ امور سیاسی به گسترش روابط بین‌المللی ایران از راه پیوستن به شورای جامعۀ ملل و برقراری روابط دیپلماتیک با کشورهای دیگر یاری رساند. پایه‌گذاری فرهنگستان ایران و انجمن آثار ملی و همکاری در بنیادنهادن دانشگاه تهران نیز بخشی از کارهای ماندگار او در زمینۀ پاسداری از فرهنگ ایران و آموزش و گسترش آن است.
محمدعلی فروغی (13 ایر 1256 ـ 5 آذر 1321)، ذکاءالملک دوم، از اثرگذارترین روشنفکران ایران معاصر است. این سیاست‌مدار عمل‌گرای روزگار قاجار و پهلوی در نویسندگی، روزنامه‌نگاری، ترجمه و تصحیح متون کهن فارسی نیز دستی توانا داشت. او افزون بر روشنگری همگانی و کوشش برای مدرن‌کردن ادارات دولتی، در عرصۀ امور سیاسی به گسترش روابط بین‌المللی ایران از راه پیوستن به شورای جامعۀ ملل و برقراری روابط دیپلماتیک با کشورهای دیگر یاری رساند. پایه‌گذاری فرهنگستان ایران و انجمن آثار ملی و همکاری در بنیادنهادن دانشگاه تهران نیز بخشی از کارهای ماندگار او در زمینۀ پاسداری از فرهنگ ایران و آموزش و گسترش آن است.