پلی میان شعر هجایی و عروضی فارسی در قرون اول هجری ترجمه آهنگین از دو جزو قرآن مجید: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
[[رجایی، احمدعلی]] (نویسنده)
[[رجایی، احمدعلی]] (نویسنده)
|زبان  
|زبان  
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی  
| کد کنگره =‏/ر? / ??/? BP  
| کد کنگره =‏/ر? / ??/? BP  
| موضوع =
| موضوع =
خط ۱۶: خط ۱۶:


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE55393AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE55393AUTOMATIONCODE
| چاپ =چاپ یکم
| چاپ =چاپ یکم  
| شابک =
| شابک =
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
خط ۳۶: خط ۳۶:
ترجمه کتاب همسان نیست؛ گاه دقیق و گاه نقل مفهومی عبارت بی‌توجه به مفردات و گاه آزاد و همراه با اظهار نظر مترجم در مورد آیه‌ای است که ترجمه شده است. از ضعف تألیف و گاه افتادگی و نقصان خالی نیست.
ترجمه کتاب همسان نیست؛ گاه دقیق و گاه نقل مفهومی عبارت بی‌توجه به مفردات و گاه آزاد و همراه با اظهار نظر مترجم در مورد آیه‌ای است که ترجمه شده است. از ضعف تألیف و گاه افتادگی و نقصان خالی نیست.


اما آنچه این ترجمه تفسیری را در میان نظایرش ممتاز می‌کند، کوششی است که مترجم برای موزون ساختن عبارات خود به‌کار بسته و توفیق او در این کار تا حدی است که هر خواننده‌ای نوعی موسیقی در بیشتر پاره‌های آن احساس می‌کند و اگر در نظر بگیریم که چهاردیوار رعایت کلام خدا و یکسان نبودن آیات از نظر طول و فصل و وصل و تکیه‌های وقفی تا چه حد مترجم را در تنگنا قرار می‌داده است، کوشش و رنج او آشکارتر می‌شود؛ خاصه که زمان این ترجمه با توجه به لغات بسیار کهن متن و طرز جمله‌بندی و علائم نسخه‌شناسی چون خط و کاغذ و شیوه نگارش، به گمان محقق کتاب، احمد رجایی، اواخر قرن سوم یا اوایل قرن چهارم هجری است که در این روزگاران راه شعر عروضی فارسی هنوز هموار نشده بوده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه سی‌وهفت</ref>
اما آنچه این ترجمه تفسیری را در میان نظایرش ممتاز می‌کند، کوششی است که مترجم برای موزون ساختن عبارات خود به‌کار بسته و توفیق او در این کار تا حدی است که هر خواننده‌ای نوعی موسیقی در بیشتر پاره‌های آن احساس می‌کند و اگر در نظر بگیریم که چهاردیوار رعایت کلام خدا و یکسان نبودن آیات از نظر طول و فصل و وصل و تکیه‌های وقفی تا چه حد مترجم را در تنگنا قرار می‌داده است، کوشش و رنج او آشکارتر می‌شود؛ خاصه که زمان این ترجمه با توجه به لغات بسیار کهن متن و طرز جمله‌بندی و علائم نسخه‌شناسی چون خط و کاغذ و شیوه نگارش، به گمان محقق کتاب، احمد رجایی، اواخر قرن سوم یا اوایل قرن چهارم هجری است که در این روزگاران راه شعر عروضی فارسی هنوز هموار نشده بوده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه سی‌وهفت</ref>


==پانویس==
==پانویس==
خط ۵۲: خط ۵۲:
[[رده:مقالات خرداد 01 یقموری]]
[[رده:مقالات خرداد 01 یقموری]]
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
[[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
۱٬۴۸۲

ویرایش