مجموعه رسائل عرفانی و فلسفی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ها' به 'ه‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎گ' به 'ه‌گ')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ها' به 'ه‌ها')
خط ۳۲: خط ۳۲:
}}  
}}  


'''مجموعه رسائل عرفانی و فلسفی'''، مشتمل بر تعدادی از رساله‎های [[فاضل توني، محمد حسين|فاضل تونی]] است. کتاب با تصحیح و بازنگری [[دستیاری، مجید|مجید دستیاری]]، تحقیق [[روح الله پور، وحيد|وحید روح‎الله‎پور]] منتشر شده است.  
'''مجموعه رسائل عرفانی و فلسفی'''، مشتمل بر تعدادی از رساله‌های [[فاضل توني، محمد حسين|فاضل تونی]] است. کتاب با تصحیح و بازنگری [[دستیاری، مجید|مجید دستیاری]]، تحقیق [[روح الله پور، وحيد|وحید روح‎الله‎پور]] منتشر شده است.  


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۸: خط ۴۸:
در ابتدای رساله الهیات چنین می‌خوانیم: «حکما حکمت الهی به معنای اعم را چنین تعریف کرده‌اند: «حکمت الهی علمی است که در آن از احوال موجود مطلق، از آن جهت که موجود مطلق است بحث می‌شود» و بنابراین موضوع آن، موجود مطلق است بما هو موجود مطلق. اما غایت و فایده الهیات نیل به سعادت حقیقی است؛ یعنی اتصال نفس انسانی به عقل فعال به سبب انتقاش آن به صور علمیه موجودات. مقاصد و مباحث علم الهیات، یا بحث از عوارض و اوصاف موجود بما هو موجود است و یا بحث از ذوات است و ذوات یا مقولات عشر است، که مانند انواع است برای موجود بما هو موجود و یا اسباب قصوی است برای هر موجود معلولی، پس علم الهیات مشتمل بر سه مقصد است: امور عامه، جواهر و اعراض و الهیات بمعنی الاخص که در آن از ذات و صفات و افعال خدای متعال بحث می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص149</ref>‎.  
در ابتدای رساله الهیات چنین می‌خوانیم: «حکما حکمت الهی به معنای اعم را چنین تعریف کرده‌اند: «حکمت الهی علمی است که در آن از احوال موجود مطلق، از آن جهت که موجود مطلق است بحث می‌شود» و بنابراین موضوع آن، موجود مطلق است بما هو موجود مطلق. اما غایت و فایده الهیات نیل به سعادت حقیقی است؛ یعنی اتصال نفس انسانی به عقل فعال به سبب انتقاش آن به صور علمیه موجودات. مقاصد و مباحث علم الهیات، یا بحث از عوارض و اوصاف موجود بما هو موجود است و یا بحث از ذوات است و ذوات یا مقولات عشر است، که مانند انواع است برای موجود بما هو موجود و یا اسباب قصوی است برای هر موجود معلولی، پس علم الهیات مشتمل بر سه مقصد است: امور عامه، جواهر و اعراض و الهیات بمعنی الاخص که در آن از ذات و صفات و افعال خدای متعال بحث می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص149</ref>‎.  


شیوه آثار نویسنده در رسائل، همچون درس‎‎ ایشان، روشنی و وضوح، در‎ کنار‎ ظرافت و نـکته‌گویی اسـت. درج‎ اشعار و امثال و آیات و روایات مناسب، از ویژگی‎های سبکی اوست. دقت در اشعاری که برگزیده و آورده، نشانگر تبحّر وی بر ادبیات‎ شاعرانه فارسی است. خاصه اشعار عرفانی که‎ وی با تسلطی‎ خاص از تک‎بیت‎ها یـا مـجموعه‎های شعر بـهره می‌گرفته است. در بیان و شرح مباحث درازگویی نمی‌کند و ظاهرا از اطناب اجتناب‎ اکید داشته؛ زیرا در هیچ کجا مثلاً وارد‎ مـباحث‎ لغوی یا حاشیه‌ای‎ نمی‌شود، مگر بالضروره و برای تکمیل یک بحث عـمیق کـه درنـگی‎ خاص می‎طلبد. تنها حاشیه‎های او در این عرصه، همان اشعار و اشارات عرفانی و لطایف حکمی است که ذائقه‎ و ذوق‎ مـطلب، ‎‎طـلب چنین جستارهایی را دارد. گزینش‎های وی در عبارات مورد شرح، گزینش قضایا و جستارهای اصلی و پایه در همان مـباحث‎ اسـت و ایـن مسئله در رساله عالی تعلیقه‎ بر‎ شرح فصوص‎ به‎وضوح و درخشش دیده می‌شود؛ امـری که می‌تواند نمونه‌ای‎ برای مدرسان حوزوی و استادان دانشگاهی ما تلقی شود. دو رساله الهـیات و حکمت قدیم، بی‌گمان از بـهترین رسـائل در‎ فلسفه‎‎ کلاسیک‎ اسلامی است و خصلت درسی درجه‎ اول‎ دارد‎. بد نیست‎ به‎جای بسیاری از جزوات و کتب غامض یا کم‎مایه در برخی از دانشگاه‎ها و حوزه‎ها، این متون مورد استفاده‎ قرار‎ گیرد‎؛ به‎ شرط آنکه معلمان آزمـوده‌ای‎ از پس آنها برآیند‎. به‎هرحال‎ کلیه این آثار دارای خصلت عالی مدرسه‌ای هستند و چه‎ به‎عنوان منبع و مأخذ تحقیق و چه به‎عنوان‎ متن درسی، بسیار‎ قابل‎ استفاده‎ و ارزشمند می‎باشند<ref>ر.ک: رضوی، مسعود، ص88-87</ref>‎.  
شیوه آثار نویسنده در رسائل، همچون درس‎‎ ایشان، روشنی و وضوح، در‎ کنار‎ ظرافت و نـکته‌گویی اسـت. درج‎ اشعار و امثال و آیات و روایات مناسب، از ویژگی‎های سبکی اوست. دقت در اشعاری که برگزیده و آورده، نشانگر تبحّر وی بر ادبیات‎ شاعرانه فارسی است. خاصه اشعار عرفانی که‎ وی با تسلطی‎ خاص از تک‎بیت‎ها یـا مـجموعه‌های شعر بـهره می‌گرفته است. در بیان و شرح مباحث درازگویی نمی‌کند و ظاهرا از اطناب اجتناب‎ اکید داشته؛ زیرا در هیچ کجا مثلاً وارد‎ مـباحث‎ لغوی یا حاشیه‌ای‎ نمی‌شود، مگر بالضروره و برای تکمیل یک بحث عـمیق کـه درنـگی‎ خاص می‎طلبد. تنها حاشیه‌های او در این عرصه، همان اشعار و اشارات عرفانی و لطایف حکمی است که ذائقه‎ و ذوق‎ مـطلب، ‎‎طـلب چنین جستارهایی را دارد. گزینش‎های وی در عبارات مورد شرح، گزینش قضایا و جستارهای اصلی و پایه در همان مـباحث‎ اسـت و ایـن مسئله در رساله عالی تعلیقه‎ بر‎ شرح فصوص‎ به‎وضوح و درخشش دیده می‌شود؛ امـری که می‌تواند نمونه‌ای‎ برای مدرسان حوزوی و استادان دانشگاهی ما تلقی شود. دو رساله الهـیات و حکمت قدیم، بی‌گمان از بـهترین رسـائل در‎ فلسفه‎‎ کلاسیک‎ اسلامی است و خصلت درسی درجه‎ اول‎ دارد‎. بد نیست‎ به‎جای بسیاری از جزوات و کتب غامض یا کم‎مایه در برخی از دانشگاه‌ها و حوزه‌ها، این متون مورد استفاده‎ قرار‎ گیرد‎؛ به‎ شرط آنکه معلمان آزمـوده‌ای‎ از پس آنها برآیند‎. به‎هرحال‎ کلیه این آثار دارای خصلت عالی مدرسه‌ای هستند و چه‎ به‎عنوان منبع و مأخذ تحقیق و چه به‎عنوان‎ متن درسی، بسیار‎ قابل‎ استفاده‎ و ارزشمند می‎باشند<ref>ر.ک: رضوی، مسعود، ص88-87</ref>‎.  


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
فهرست مطالب در ابتدای کتاب و نمایه آیات، احادیث، اعلام و گروه‎ها، کتاب‌ها، اصطلاحات و اشعار در انتهای آن ذکر شده است.  
فهرست مطالب در ابتدای کتاب و نمایه آیات، احادیث، اعلام و گروه‌ها، کتاب‌ها، اصطلاحات و اشعار در انتهای آن ذکر شده است.  
در پاورقی‎های کتاب توضیحات مفیدی ذکر شده است.  
در پاورقی‎های کتاب توضیحات مفیدی ذکر شده است.  


۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش