النكت علی كتاب إبن الصلاح: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
در مقدمه محقق، ابتدا زندگى‌نامه مختصرى از ابن حجر و سپس، زندگى‌نامه ابن صلاح بيان گرديده و در پايان، به توصيف پنج نسخه‌اى كه معيار تحقيق و تصحيح كتاب بوده، اشاره شده است <ref>مقدمه، ص3 - 15</ref> | در مقدمه محقق، ابتدا زندگى‌نامه مختصرى از ابن حجر و سپس، زندگى‌نامه ابن صلاح بيان گرديده و در پايان، به توصيف پنج نسخه‌اى كه معيار تحقيق و تصحيح كتاب بوده، اشاره شده است <ref>مقدمه، ص3 - 15</ref> | ||
در مقدمه ابن حجر، به اين نكته اشاره گرديده است كه وى در خلال بحث از فوائدى كه ابوالفضل بن حسين بر كتاب ابن صلاح جمع‌آورى نموده، هرگاه به نكته‌اى جالب و نغز و در مواردى به اعتراضى قوى و در مواردى به اعتراضى ضعيف همراه با پاسخ آن برخورد مى‌كرده، برخى از آنها را بر حاشيه اصل (كتاب ابن صلاح) مى‌نگاشته و بعدا همان مطالب را جمع‌آورى كرده و به‌صورت كتاب حاضر درآورده است <ref>مقدمه نويسنده، ص30</ref> | در مقدمه ابن حجر، به اين نكته اشاره گرديده است كه وى در خلال بحث از فوائدى كه ابوالفضل بن حسين بر كتاب ابن صلاح جمع‌آورى نموده، هرگاه به نكته‌اى جالب و نغز و در مواردى به اعتراضى قوى و در مواردى به اعتراضى ضعيف همراه با پاسخ آن برخورد مى‌كرده، برخى از آنها را بر حاشيه اصل (كتاب ابن صلاح) مى‌نگاشته و بعدا همان مطالب را جمع‌آورى كرده و به‌صورت كتاب حاضر درآورده است <ref>مقدمه نويسنده، ص30</ref> | ||
نويسنده در اين كتاب بر گفته‌هاى استاد خود حافظ عراقى نيز نكته‌گيرى نموده است، اما توجه به اين نكته ضرورى است كه: «نكته‌گيرى‌هاى ابن حجر بر حافظ عراقى، بيشتر حالت بحث و مناقشه با او را دارد، تا توجيه و تأييد نظرات استاد» <ref>سجادى، رضيه سادات، ص141</ref> | نويسنده در اين كتاب بر گفته‌هاى استاد خود حافظ عراقى نيز نكته‌گيرى نموده است، اما توجه به اين نكته ضرورى است كه: «نكته‌گيرى‌هاى ابن حجر بر حافظ عراقى، بيشتر حالت بحث و مناقشه با او را دارد، تا توجيه و تأييد نظرات استاد» <ref>سجادى، رضيه سادات، ص141</ref> | ||
كتاب ابن صلاح در واقع اثرى املايى است؛ يعنى ابن صلاح، جزوات درسى خود را به شاگردان املا كرده و در آخر، بررسى كرده و مقدمه‌اى بر آن نوشته است. ابن صلاح در اين كتاب، تمام آثار دانشمندان قبل از خود را، چه آثار مدون مثل كتاب [[خطيب بغدادى]] و [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]] و چه آثار غير مدون، يا از افراد غير معروف، مثل ترمذى و خطابى، كه نظراتشان در كتاب ديگرى آمده است، در اختيار داشته و با مطالعه آنها، مطالب را با طبقه‌بندى تفكيكى و مشخص، به‌صورت جداجدا، با بحث منطقى در مورد هر مطلب، آورده است. وى در كتاب خود، علوم الحديث را در 56 علم توسعه داده و بيان كرده كه اقسام ديگرى نيز وجود دارد <ref>ر.ك: همان، ص128</ref> | كتاب ابن صلاح در واقع اثرى املايى است؛ يعنى ابن صلاح، جزوات درسى خود را به شاگردان املا كرده و در آخر، بررسى كرده و مقدمه‌اى بر آن نوشته است. ابن صلاح در اين كتاب، تمام آثار دانشمندان قبل از خود را، چه آثار مدون مثل كتاب [[خطيب بغدادى]] و [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]] و چه آثار غير مدون، يا از افراد غير معروف، مثل ترمذى و خطابى، كه نظراتشان در كتاب ديگرى آمده است، در اختيار داشته و با مطالعه آنها، مطالب را با طبقه‌بندى تفكيكى و مشخص، به‌صورت جداجدا، با بحث منطقى در مورد هر مطلب، آورده است. وى در كتاب خود، علوم الحديث را در 56 علم توسعه داده و بيان كرده كه اقسام ديگرى نيز وجود دارد <ref>ر.ك: همان، ص128</ref> | ||
ابن حجر در اثر حاضر، به توضيح و شرح بيست و دو علم از اين علوم پرداخته است كه به ترتيب عبارتند از: صحيح، حسن، ضعيف، مسند، متصل، مرفوع، موقوف، مقطوع، مرسل، منقطع، معضل، تدليس، شاذ، منكر، اعتبار، زيادات الثقات، افراد، علل، مضطرب، مدرج، موضوع و مقلوب. | ابن حجر در اثر حاضر، به توضيح و شرح بيست و دو علم از اين علوم پرداخته است كه به ترتيب عبارتند از: صحيح، حسن، ضعيف، مسند، متصل، مرفوع، موقوف، مقطوع، مرسل، منقطع، معضل، تدليس، شاذ، منكر، اعتبار، زيادات الثقات، افراد، علل، مضطرب، مدرج، موضوع و مقلوب. | ||
نكته‌گيرى‌هاى ابن حجر بر ابن صلاح در اين كتاب را مى‌توان در چهار زمينه زير تقسيم‌بندى نمود: دفاع از ابن صلاح؛ اعتراض بر او و مناقشه با او؛ شرح برخى مطالب لغوى و اصطلاحى و مطالب اضافى بر مطالب كتاب ابن صلاح <ref>ر.ك: سجادى، رضيه سادات، ص141</ref> | نكته‌گيرى‌هاى ابن حجر بر ابن صلاح در اين كتاب را مى‌توان در چهار زمينه زير تقسيم‌بندى نمود: دفاع از ابن صلاح؛ اعتراض بر او و مناقشه با او؛ شرح برخى مطالب لغوى و اصطلاحى و مطالب اضافى بر مطالب كتاب ابن صلاح <ref>ر.ك: سجادى، رضيه سادات، ص141</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
اين كتاب علاوه بر تحقيق مسعود عبدالحميد السعدنى و محمد فارس، با تحقيق دكتر ربيع بن هادى عمير، در سال 1404ق1984/م در جامعة الإسلامية مدينه نيز، به چاپ رسيده است <ref>ر.ك: سجادى، رضيه سادات، ص141</ref> | اين كتاب علاوه بر تحقيق مسعود عبدالحميد السعدنى و محمد فارس، با تحقيق دكتر ربيع بن هادى عمير، در سال 1404ق1984/م در جامعة الإسلامية مدينه نيز، به چاپ رسيده است <ref>ر.ك: سجادى، رضيه سادات، ص141</ref> | ||
فهرست مطالب در انتهاى كتاب آمده است. | فهرست مطالب در انتهاى كتاب آمده است. | ||
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۲۲:۰۸
| نام کتاب | النکت علی کتاب إبن الصلاح |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | معرفه انواع علوم الحدیث
مقدمه ابن الصلاح. شرح |
| پدیدآورندگان | فارس، محمد (محقق)
سعدنی، مسعود عبدالحمید (محقق) ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 107/6 /الف2 ع8022 |
| موضوع | ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن، 577 - 643ق. مقدمه ابن الصلاح - نقد و تفسیر
حدیث - نقد و تفسیر |
| ناشر | دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 2009 م |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE34833AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
النكت على كتاب ابن الصلاح، اثر احمد بن على بن محمد بن حجر عسقلانى (متوفى 852ق)، با تحقيق مسعود عبدالحميد سعدنى و محمد فارس، شرح مختصر و استدراك بعضى از مطالب كتاب «مقدمة ابن صلاح» نوشته ابوعمرو عثمان بن المفتى، معروف به ابن صلاح مى‌باشد كه به زبان عربى و در قرن نهم هجرى نوشته شده است.
ساختار
كتاب با مقدمه محقق آغاز و مطالب دربردارنده بيست و دو نوع علم از علوم الحديث مى‌باشد.
روش ابن حجر بدين گونه است كه ابتدا قسمت‌هايى از متن كتاب ابن صلاح را ذكر كرده و پس از آن، به شرح و توضيح آن پرداخته است. در پاره‌اى موارد نيز مطالبى از حافظ عراقى (استاد ابن حجر) نقل شده و به تأييد يا مناقشه با آن پرداخته شده است. مطالبى كه مربوط به ابن صلاح مى‌باشد، به‌وسليه رمز «ص» و مطالب مربوط به حافظ عراقى، با «ع» مشخص شده است.
گزارش محتوا
در مقدمه محقق، ابتدا زندگى‌نامه مختصرى از ابن حجر و سپس، زندگى‌نامه ابن صلاح بيان گرديده و در پايان، به توصيف پنج نسخه‌اى كه معيار تحقيق و تصحيح كتاب بوده، اشاره شده است [۱]
در مقدمه ابن حجر، به اين نكته اشاره گرديده است كه وى در خلال بحث از فوائدى كه ابوالفضل بن حسين بر كتاب ابن صلاح جمع‌آورى نموده، هرگاه به نكته‌اى جالب و نغز و در مواردى به اعتراضى قوى و در مواردى به اعتراضى ضعيف همراه با پاسخ آن برخورد مى‌كرده، برخى از آنها را بر حاشيه اصل (كتاب ابن صلاح) مى‌نگاشته و بعدا همان مطالب را جمع‌آورى كرده و به‌صورت كتاب حاضر درآورده است [۲]
نويسنده در اين كتاب بر گفته‌هاى استاد خود حافظ عراقى نيز نكته‌گيرى نموده است، اما توجه به اين نكته ضرورى است كه: «نكته‌گيرى‌هاى ابن حجر بر حافظ عراقى، بيشتر حالت بحث و مناقشه با او را دارد، تا توجيه و تأييد نظرات استاد» [۳]
كتاب ابن صلاح در واقع اثرى املايى است؛ يعنى ابن صلاح، جزوات درسى خود را به شاگردان املا كرده و در آخر، بررسى كرده و مقدمه‌اى بر آن نوشته است. ابن صلاح در اين كتاب، تمام آثار دانشمندان قبل از خود را، چه آثار مدون مثل كتاب خطيب بغدادى و حاكم نيشابورى و چه آثار غير مدون، يا از افراد غير معروف، مثل ترمذى و خطابى، كه نظراتشان در كتاب ديگرى آمده است، در اختيار داشته و با مطالعه آنها، مطالب را با طبقه‌بندى تفكيكى و مشخص، به‌صورت جداجدا، با بحث منطقى در مورد هر مطلب، آورده است. وى در كتاب خود، علوم الحديث را در 56 علم توسعه داده و بيان كرده كه اقسام ديگرى نيز وجود دارد [۴]
ابن حجر در اثر حاضر، به توضيح و شرح بيست و دو علم از اين علوم پرداخته است كه به ترتيب عبارتند از: صحيح، حسن، ضعيف، مسند، متصل، مرفوع، موقوف، مقطوع، مرسل، منقطع، معضل، تدليس، شاذ، منكر، اعتبار، زيادات الثقات، افراد، علل، مضطرب، مدرج، موضوع و مقلوب.
نكته‌گيرى‌هاى ابن حجر بر ابن صلاح در اين كتاب را مى‌توان در چهار زمينه زير تقسيم‌بندى نمود: دفاع از ابن صلاح؛ اعتراض بر او و مناقشه با او؛ شرح برخى مطالب لغوى و اصطلاحى و مطالب اضافى بر مطالب كتاب ابن صلاح [۵]
وضعيت كتاب
اين كتاب علاوه بر تحقيق مسعود عبدالحميد السعدنى و محمد فارس، با تحقيق دكتر ربيع بن هادى عمير، در سال 1404ق1984/م در جامعة الإسلامية مدينه نيز، به چاپ رسيده است [۶]
فهرست مطالب در انتهاى كتاب آمده است.
پاورقى‌ها توسط محقق نوشته شده و در آنها بيشتر به ذكر منابع، پرداخته شده است.
پانويس
منابع مقاله
- مقدمه و متن كتاب.
- سجادى، رضيه سادات، «سير نگارش‌هاى اهل سنت در حوزه مصطلح الحديث (1)»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله علوم حديث، شماره 24، تابستان 1381،