اعلام اصفهان: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ')
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۸: خط ۳۸:




    == معرفى اجمالى ==
    اعلام اصفهان
    '''فهارس الشيعة'''، جمع و تحقيق [[خدامیان آرانی، مهدی|مهدى خداميان آرانى]]، به جمع و تحقيق كتب فهرست هشت‌گانه‌اى پرداخته است كه قبل از کتاب فهرست [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و فهرست [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] موجود بوده و آن دو بزرگوار در كتب خويش به آنها استناد كرده‌اند و در حقيقت اساس کتاب‌هاى [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و طوسى بر آنها بنا شده است. اين کتاب‌هاى فهرست مشهور بوده و در دسترس طالبان علم و دانش قرار داشتند، اما هيچ‌يك از آنها به دست ما نرسيده و مفقود شده‌اند و محقق در کتاب حاضر، توانسته از لابه‌لاى سخن [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] آنها را استخراج كند <ref>فهرست‌نگارى آثار علماى شيعه، 1392</ref>.
    == معرفی اجمالی ==
    '''اعلام اصفهان'''، عنوان کتابی است که در راستای شناخت و معرفی مفاخر اصفهان تدوین گردیده و حاصل زحمات چندین ساله سید مصلح الدین مهدوی می‌باشد. این کتاب، برگرفته از فیش‌های تحقیقاتی و شرح حال‌های مدون و نامدونی است که بالغ بر چند هزار می‌شده‌اند و غلامرضا نصراللهی (محقق کتاب) دست به تدوین آن زده است<ref>ایمنا، 1389</ref>.


    == ساختار ==
    == ساختار ==
    کتاب با دو مقدمه از محمدعلی چلونگر و محقق آغاز شده و تاکنون، سه جلد از کتاب، چاپ شده است. مجموعا 1697 شرح حال در این اثر عنوان گردیده است که مجموعه ای درخور توجه و عنایت است<ref>میرمحمدی، حمیدرضا، 1387، ص94</ref>.


    محقق ابتدا فیش‌های اسامی «آ» و «الف» را به ترتیب نام کوچک و نام پدر مرتب کرده و سپس سرگذشت‌هایی که سید مصلح الدین مهدوی به طور مستقل نوشته بود را ضمن تطبیق با دیگر آثار مهدوی و منابع دیگر، با مطالب جدید، در متن گنجانده است<ref>ایمنا، 1389</ref>.


    کتاب با مقدمه مفصلى از نويسنده در هفت فصل آغاز و مطالب در دو جلد، سامان يافته است.
    در تنظیم کتاب، با توجه به آثار و تألیفات مرحوم مهدوی و روش تراجم نویسان و دانشمندان رجال، باب خاندان‌ها، کنیه‌ها و نسا به طور جداگانه و با رعایت ترتیب حروف الفبا، گنجانده شده است. ترتیب الفبایی بر اساس نام کوچک افراد است، نه شهرت و لقب و کنیه و نام خانوادگی آنان<ref>همان</ref>.


    مؤلف با غور در كتب قدما، از جمله فهرست [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، توانسته هشت کتاب فهرست را كه در آن زمان از كتب مشهور بوده‌اند و اكنون اثرى از آنها نيست، احيا كند <ref>ر.ك: مردى، عباسعلى، 1389، ص327</ref>.
    مؤلف از تعدادی از علمای عالی قدر، موفق به دریافت اجازه ی نقل حدیث شده که اجازه ی این 11 نفر به صورت سند در آغاز کتاب آورده شده است<ref>همان</ref>.


    == گزارش محتوا ==
    == گزارش محتوا ==
    در مقدمه نخست، به جایگاه اصفهان و اهمیت اثر حاضر، اشاره شده است<ref>مقدمه نخست، ج1، ص7-9</ref>.


    در مقدمه محقق، شرح حال نویسنده، به ویژه تحصیلات دانشگاهی و حوزوی و آثار وی، به رشته تحریر درآمده و نحوه تصحیح و اضافات این اثر، بیان شده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، همان، ص11-39</ref>.


    محقق در مقدمه، در هفت فصل، از زمان آغاز تدوين حديث در نزد شيعيان، شيوه‌هاى قدماى اصحاب در ارزش‌گذارى احاديث، زمان پيدايش کتاب‌هاى فهارس، مباحث مربوط به علم فهرست، كيفيت ارتباط بين کتاب‌هاى فهارس و برخى مطالب ديگر سخن گفته است <ref>فهرست‌نگارى آثار علماى شيعه، 1392</ref>.
    نویسنده در ابتدا، در چندین دفتر، به صورت الفبایی، شرح حال بزرگان اصفهان را گردآوری و تدوین کرده و آن را «رجال اصفهان» نامیده بود، ولی تألیف آن به اتمام نرسیده و برخی از صفحات، نانوشته و سفید باقی مانده است. این دفترها به قطع وزیری و دوازده دفتر است:


    اين اثر، دربردارنده مجموعه کتاب‌هاى فهرست قدماى شيعه است. سال 448ق كه طغرل‌بيك، پادشاه سلجوقى، به بغداد حمله كرد، در آتش‌سوزى ايجادشده توسط سربازان وى، کتابخانه [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] نيز در سايه پاره‌اى از اختلافات شيعه و سنى، گرفتار اين آتش‌سوزى شد و از ميان رفت. اين اثر، بعد از هزار سال، تعدادى از آن کتاب‌هايى را كه نزد [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] بودند و در آتش‌سوزى از بين رفتند، احيا كرده است <ref>رسالت نجات احاديث اعتقادى شيعه، 1394</ref>.
    #جلد اوّل (آ - الف) تا شرح حال ابراهیم آذینوه.
    #جلد دوم (باب ابو - ابی) تا شرح حال اثرم.
    #جلد سوم (باب الاحامد - احمدین) تا شرح حال احمد بختیاری.
    #جلد چهارم (از اختر تا آخر حرف الف) تا شرح حال ایزدگشسب.
    #جلد پنجم (باب الباء، باب التّاء) تا شرح حال «تنها»، در دو دفتر، یک دفتر (باب الباء) و دفتر دوم (باب التّاء).
    #جلد ششم (باب الثّاء - باب الجیم) تا شرح حال حاج شیخ جمال الدّین خوانساری.
    #جلد هفتم (باب الحاء) تا شرح حال حیرت.
    #جلد هشتم (باب الخاء) تا شرح حال خال بختیاری.
    #جلد هشتم (باب الرّاء) تا شرح حال رجالی.
    #جلد هشتم (باب الصّاد - باب الضّاد تا باب الطّاء) تا شرح حال طوطی.
    #جلد هشتم (باب المیم) تا شرح حال حاج مطهرعلی شاه.


    همه ما احاديث و سخنان فراوانى را از روايات اهل‌بيت(ع) مى‌شنويم كه برخى از آنها صحيح و برخى غير صحيحند و براى اينكه صحت، درسى و ضعيف بودن يا نبودن آن سخن را درك كنيم، نيازمند استعانت از علم رجاليم. اين علم بررسى مى‌كند چگونه مى‌توانيم تشخيص دهيم حديثى ضعيف يا قوى است. در اين کتاب، هشت کتاب زير، از قدماى شيعه كه به بررسى صحت احاديث مى‌پردازند، بازسازى شده‌اند:
    بسیاری از شرح حال‌های کتاب مدوّن نبود؛ لذا فیش‌های متعدد راجع به یک شخصیت، مثلا تألیفات، زندگی نامه، شاگردان و غیره، در نگارش شرح حال مدون هر شخص، مورد استفاده قرار گرفته و با سایر منابع، تطبیق داده شده است. در این مرحله، از دفاتر رجال اصفهان و نیز کتاب‌های چاپ شده نویسنده نیز استفاده شده و شرح حال‌ها تکمیل گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص35-36</ref>.
    شرح حال معاصرین و نیز شخصیت‌هایی که در کتاب‌های رجالی دیگر آمده است و مرحوم مهدوی موفق به نوشتن شرح حال آنان نشده‌اند نیز به این کتاب افزوده شده است<ref>ر.ک: همان، ص36-37</ref>.
    افزوده‌های مصحح کتاب، به دو صورت از متن اصلی کتاب متمایز شده است:
    #در صورتی که کل شرح حال یا مدخل در آثار چاپ شده و یا چاپ نشده مرحوم مهدوی موجود نباشد، در کنار عنوان، با ستاره (×) مشخص شده است.
    #در صورتی که مطالبی برای تکمیل شرح حال به متن کتاب افزوده شود، با علامت کروشه ][ از متن اصلی متمایز گردیده است.


    جلد اول فهارس الشيعة، شامل سه فهرست زير است:
    در نگارش و رسم الخط کتاب، سعی شده است شیوه نگارش و انشای مرحوم مهدوی، حفظ شود تا در آینده، پژوهشگران بتوانند در باب انشا و نثر این کتاب، اظهار نظر کنند. به این خاطر، تا حدی که به شیوایی جملات، آسیبی نرسد، از تغییر نثر وی به شیوه نثر امروزی خودداری شده تا اصالت اثر حفظ شود؛ چراکه به نظر نگارنده، هر نثر، به یک مقطع زمانی خاص تعلّق دارد<ref>همان، ص37</ref>.


    1. فهرست سعد بن عبدالله اشعرى؛
    جلد نخست، شامل تراجم اعلامی که نام آن‌ها با «آ» و «الف» آغاز می‌شود از شرح حال «آدم مدینی» شروع و به «ایوب قرشی» ختم می‌شود.


    2. فهرست عبدالله بن جعفر حميرى؛
    از جمله افراد معرفی شده در این جلد، می‌توان به نام‌های زیر اشاره نمود: آزاد اصفهانی؛ آشوبی نطنزی؛ آقابابا عارض اصفهانی؛ ملا آقاجان زفره ای؛ ابدال بیگ نقاش باشی؛ میرزا ابراهیم اصفهانی؛ میرزا ابراهیم امین الواعظین؛ ابن خیاط بغدادی؛ عبدالله بن ممشاد؛ عبدالله بن منده؛ میرزا ابوالحسن جلوه؛ ملا ابوالحسن جاجرمی؛ ابوالحسین خلیفه سلطانی؛ ابوالفتح اصفهانی؛ میرزا ابوالقاسم امام جمعه و...<ref>متن کتاب، ج1، ص51-622</ref>.


    3. فهرست حميد بن زياد نينوائى.
    جلد دوم که شامل مدخل‌های حروف «ب» تا «ذ» می‌باشد، با دو مقدمه از محمدعلی چلونگر و محقق آغاز شده است. در مقدمه نخست، پس از معرفی دو اثر به نام‌های «طبقات المحدثین بإصبهان و الواردین علیها» اثر ابومحمد عبدالله بن محمد بن جعفر بن حیان، مشهور به ابوالشیخ اصفهانی و «ذکر اخبار اصفهان» اثر احمد بن عبدالله بن احمد بن اسحاق بن موسی بن مهران، معروف به ابونعیم که در سده‌های چهارم و پنجم نوشته شده و نویسنده آن‌ها را دانشنامه‌های رجال دینی اصفهان نامیده است، به این نکته اشاره شده که پس از این دو اثر، آثاری که صرفا به معرفی رجال اصفهان پرداخته باشند، کمتر دیده شده و لذا اثر حاضر، از همین جهت، دارای اهمیت ویژه بوده و در این موضوع، مثال زدنی است<ref>مقدمه نخست، ج2، ص5-8</ref>.


    جلد دوم، شامل 5 فهرست زير است:
    در مقدمه محقق، توضیحاتی پیرامون همایش «آئینه فرهنگ اصفهان» ارائه گردیده است<ref>مقدمه دوم، همان، ص9-12</ref>.


    1. فهرست محمد بن جعفر بن بطّه؛
    از جمله افراد مذکور در این جلد، عبارتند از: بابا رکن الدین بیضاوی شیرازی؛ بابا شاه اصفهانی؛ شیخ محمدباقر استرآبادی؛ محمدباقر نجفی؛ آقا محمدباقر وحید بهبهانی؛ شیخ محمدباقر نجفی؛ استاد بدیع الزمان تونی؛ برهان الدین خوراسکانی؛ پرویز بختیاری؛ پیرمرتضی علی اردستانی؛ خواجه تاج الدین سلمانی؛ محمدتقی اصفهانی؛ ثابت اصفهانی و...<ref>متن کتاب، همان، ص22-899</ref>.


    2. فهرست محمد بن حسن بن وليد؛
    جلد سوم، دربردارنده مدخل حروف «ر» تا «ظ» بوده و با دو مقدمه از احمد زمانی و محقق در اشاره به اهمیت کتاب و بیان ارزش واقعی آن آغاز شده است. از جمله مترجمین این جلد، عبارتند از: رازی اصفهانی؛ محمدربیع اصفهانی؛ رجبعلی گلزار؛ میرزا محمدرحیم حکیم باشی؛ شیخ رحیم مایل اصفهانی؛ میرزا رستم گورکانی؛ شیخ رشیدالدین اصفهانی؛ ملا محمدرضا مجلسی؛ میرزا سید رضی اصفهانی؛ محمدرفیع رشتی گیلانی؛ محمد زکی بازرجانی؛ شیخ زین الدین کمره ای و...<ref>همان، ج3، ص7-618</ref>.


    3. فهرست جعفر بن محمد بن قولويه؛
    نکاتی چند در خصوص این اثر:
    - برخی از اعلام اضافه شده به اثر، افراد در قید حیاتند. این امر در کتاب اعلام معمول نبوده و طبق روال، این گونه آثار، پرداختی به گذشتگان است. البته از جهاتی این امر نوعی سنت شکنی است و شاید درخور تقدیر.


    4. فهرست [[شيخ صدوق]]؛
    - ارائه فهرست منابع، به علت شباهت‌های متعدد در اسامی کتب، امری لازم و ضروری است.


    5. فهرست احمد بن عبدون <ref>ر.ك: مردى، عباسعلى، 1389، ص327-328</ref>.
    - ارائه فهرست کامل مکان‌ها و اشخاص در پایان اثر، می‌توانست بر غنای آن بیفزاید که متأسفانه جای آن خالی است.


    از جمله ويژگى‌هاى اين اثر، آن است كه در اين کتاب، پس از شش سال تلاش مداوم محقق، مضامين آثارى كه هزار سال قبل از ميان رفته‌اند، از کتاب‌هاى معتبر و مستند با شواهد بسيار، گردآورى و بازسازى شده است و در واقع، بعد از گذشت هزار سال، اين نخستين بارى است كه اين کتاب‌ها مطرح مى‌شوند <ref>ر.ك: رسالت نجات احاديث اعتقادى شيعه، 1394</ref>.
    - در صفحه 453 شرح حال احمد گیلانی یا کلانی عنوان گردیده و در صفحه 456، همین شرح حال برای احمد کلامی آمده است، درصورتی که صاحب عنوان، یک فرد است.


    در پاسخ به اين پرسش كه اين اثر مى‌تواند چه تأثيرى در تأليفات، شبهات و ارجاع منابع آتى داشته باشد، بايد گفت كه منبع علم فهرست، منهج علم رجال است. اين علم به‌تنهايى كاستى‌هايى دارد و اثر حاضر، تكميل‌كننده منهج علم رجال است و اين سامانه بررسى احاديث صحيح از ضعيف را تقويت مى‌كند. اكنون يكى از هجمه‌هايى كه وهابيت به شيعه وارد مى‌كند، اين است كه بسيارى از روايات شيعه ضعيفند كه ما با كمك علم رجال و علم فهرست مى‌توانيم احاديث اعتقادى شيعه را نجات دهيم <ref>ر.ك: همان</ref>.
    - در صفحه 577، 579 و 580، شرح حال اسماعیل کاغذی مدینی آمده و صاحب شرح حال یکی است.


    براى نمونه، يكى از مسائلى كه نزد شيعيان خيلى مشهور است، درباره شب‌هاى قدر است كه «روح‌الامين» بر امام زمان(عج) نازل مى‌شود. اين روايت يكى از اعتقاداتى است كه خيلى از شيعيان دارند. اگر بر اساس علم رجال اين روايت را بررسى كنيم، از ضعيف‌ترين روايات شناخته مى‌شود؛ چنان‌كه برخى از علماى شيعه نيز در کتاب‌هاى رجالشان بيان كرده‌اند؛ اما همين روايت را شخصى به نام احمد بن محمد بن عيسى اشعرى نقل مى‌كند. با بررسى زندگانى او درمى‌يابيم وى كسى است كه وقتى در قم بود، اگر كسى حديث ضعيفى از اهل‌بيت(ع) نقل مى‌كرد، او را از اين شهر اخراج مى‌كرد. وقتى نام چنين شخصيتى در سند روايتى كه عنوان شد، قرار مى‌گيرد، براى ما شاهدى بسيار قوى مى‌شود كه اين روايت نزد احمد بن محمدبن عيسى اشعرى مورد قبول بوده؛ شخصيتى كه تا اين حد به نقل حديث ضعيف و صحيح دقت داشته است <ref>ر.ك: همان</ref>.
    - تعداد درخور توجهی از شرح حال‌ها منبع و مأخذی ندارند.


    در مسلك فهرستى، به جمع جميع شواهد تاريخى براى بررسى يك حديث مى‌پردازيم و تنها به يك شاهد اكتفا نمى‌كنيم. علم رجال مى‌گويد فلان شخصيت مورد اطمينان هست يا خير. در مسلكى كه در اين کتاب بنيان‌گذارى شده است، تمام شواهد تاريخى، اجتماعى، سياسى و... را جمع و در مجموع آنها نتيجه‌گيرى مى‌كنيم كه آن روايت مورد اعتماد است يا خير <ref>ر.ك: همان</ref>.
    - در برخی از شرح حال‌ها به وجود یک اثر استناد گردیده و از تولد و وفات و شرح زندگانی ایشان، سخنی به میان نیامده است؛ مثلا در شرح حال محمداسماعیل جوشقانی (در منطقه کاشان) آمده: در ربیع الثانی 1270ق، کتاب «شرح صمدیه» سید محمدحسین بن علی حسین کاشانی را رونویسی نموده که نسخه ای از آن در کتابخانه آقای مهدوی موجود است. یا در شحر حال محمداسماعیل نجف آبادی نوشته شده: در سال 1228ق نسخه ای از کتاب «حلیة المتقین» علامه مجلسی را کتابت نموده و نسخه ای از آن در کتابخانه مسجد الزهراء اصفهان موجود است. اگر مصحح به جای ذکر اعلام متأخرین، به تکمیل چنین شرح حال‌هایی اقدام می‌نمود، زحمت ایشان نمود بیشتری داشت<ref>ر.ک: میرمحمدی، حمیدرضا، 1387، ص94</ref>.


    از جمله ويژگى‌هاى اثر حاضر، آن است كه اين کتاب، پاورقى‌هاى فراوانى دارد و نكات فنى و علمى براى آوردن مستندات در آن ذكر شده‌اند تا هر كسى كه اين کتاب، به‌ويژه پاورقى‌هاى عربى را مى‌خواند، دريابد به چه دليل اين استظهارات انجام شده‌اند <ref>ر.ك: همان</ref>.
    == وضعیت کتاب ==
    فهرست مطالب هر جلد، در انتهای همان جلد آمده است.


    ويژگى ديگر اين کتاب، آن است نويسنده براى دستيابى به حدى از اين متون كه امكان‌پذير بود، تمامى کتاب‌هاى شيعى را جستجو كرده تا معلوم شود كه چه گزارش‌هايى به‌عنوان «فهرست» موجود است؛ به‌عنوان نمونه، در هر اثر كهنى كه در آن عنوان «کتاب فهرست» در تاريخ شيعه نقل شده بود، متن را بر پايه شواهد متعددى استخراج كرده است؛ بنابراين بعيد به نظر مى‌رسد كه مورد ديگرى را به‌عنوان فهرست بتوان به متن اين آثار اضافه كرد <ref>ر.ك: همان</ref>.
    در پاورقی‌ها، به ذکر منابع پرداخته شده است<ref>ر.ک: پاورقی، ج1، ص150</ref>.


    اين کتاب، اثرى فوق تخصصى است و افرادى نظير دانشجويان علوم حديث و حوزويان در شمار مخاطبان اصلى اين اثر مى‌باشند. اين کتاب، كمك مى‌كند شيوه و روش قدما را در بررسى احاديث احيا كنيم. در اين اثر، براى هر کتابى، مقدمه‌اى نوشته شده است كه به‌تفصيل درباره شخصيت نويسنده آن، ساير آثار وى و اين کتاب، توضيحاتى را عنوان مى‌كند. اين اثر همچنين پاورقى‌هاى زيادى درباره مستندات در بر دارد <ref>ر.ك: همان</ref>.
    ==پانویس ==
     
    == وضعيت کتاب ==
     
     
    فهرست مطالب هر دو جلد، در انتهاى جلد دوم آمده است.
     
    در پاورقى‌ها اطلاعات مفيدى پيرامون منابع ارائه شده است <ref>ر.ك: پاورقى، ج1، ص26</ref>.
     
    ==پانويس ==
    <references />
    <references />
    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==
    #مقدمه و متن کتاب.
    #ایمنا، معرفی کتاب‌هایی پیرامون اصفهان و اصفهان شناسی، «اعلام اصفهان؛ شرح سرگذشت بزرگان اصفهانی»، برگرفته از خبرگزاری ایمنا، تاریخ انتشار، یک شنبه 10 بهمن 1389به آدرس:
    http://www.imna.ir/fa/doc/news/23742/%D8%A7%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D8%B3%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C
    #میرمحمدی، محمدرضا، «اعلام اصفهان (سید مصلح الدین مهدوی، تصحیح و تحقیق و اضافات غلامرضا نصراللهی)»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله آینه پژوهش، شماره 110 و 111، خرداد و شهریور 1387، به آدرس:
    http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/077084


    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. مردى، عباسعلى، «نقد و معرفى کتاب- مجله: منشورات مؤسسه کتاب‌شناسى شيعه»، برگرفته از پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: کتاب شيعه، شماره 2، پاييز و زمستان 1389 (12 صفحه، از 321-332).
    3. «فهرست‌نگارى آثار علماى شيعه»، برگرفته از پايگاه اطلاع‌رسانى کتاب سال حوزه، با برگزيدگان سيزدهمين همايش کتاب سال حوزه (بهمن‌ماه 1390)، در تاريخ 12 شهريورماه 1394، به آدرس:
    http://ketabehowzeh.ir/news/hawzahqom_13079/139935/%D9%81%D9%87%D8%B1%D8%B3%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%DA%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C+%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1+%D8%B9%D9%84%D9%85%D8%A7%DB%8C+%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D9%87.
    4. «رسالت نجات احاديث اعتقادى شيعه»، برگرفته از پايگاه اطلاع‌رسانى حوزه، در تاريخ 12 شهريورماه 1394، به آدرس:
    http://www.hawzah.net/fa/News/View/86371/.




    نسخهٔ ‏۴ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۵۸

    اعلام اصفهان
    نام کتاب فهارس الشیعة
    نام های دیگر کتاب
    پدیدآورندگان خدامیان آرانی، مهدی (نويسنده)
    زبان عربی
    کد کنگره ‏DSR‎‏ ‎‏2001‎‏ ‎‏/‎‏ص‎‏725‎‏ ‎‏م‎‏9
    موضوع اصفهان - سرگذشت نامه

    مشاهیر - ایران - اصفهان - سرگذشت نامه

    ناشر موسسة تراث الشيعة
    مکان نشر قم - ایران
    سال نشر 1386 هـ.ش
    کد اتوماسیون AUTOMATIONCODE11707AUTOMATIONCODE


    اعلام اصفهان

    معرفی اجمالی

    اعلام اصفهان، عنوان کتابی است که در راستای شناخت و معرفی مفاخر اصفهان تدوین گردیده و حاصل زحمات چندین ساله سید مصلح الدین مهدوی می‌باشد. این کتاب، برگرفته از فیش‌های تحقیقاتی و شرح حال‌های مدون و نامدونی است که بالغ بر چند هزار می‌شده‌اند و غلامرضا نصراللهی (محقق کتاب) دست به تدوین آن زده است[۱].

    ساختار

    کتاب با دو مقدمه از محمدعلی چلونگر و محقق آغاز شده و تاکنون، سه جلد از کتاب، چاپ شده است. مجموعا 1697 شرح حال در این اثر عنوان گردیده است که مجموعه ای درخور توجه و عنایت است[۲].

    محقق ابتدا فیش‌های اسامی «آ» و «الف» را به ترتیب نام کوچک و نام پدر مرتب کرده و سپس سرگذشت‌هایی که سید مصلح الدین مهدوی به طور مستقل نوشته بود را ضمن تطبیق با دیگر آثار مهدوی و منابع دیگر، با مطالب جدید، در متن گنجانده است[۳].

    در تنظیم کتاب، با توجه به آثار و تألیفات مرحوم مهدوی و روش تراجم نویسان و دانشمندان رجال، باب خاندان‌ها، کنیه‌ها و نسا به طور جداگانه و با رعایت ترتیب حروف الفبا، گنجانده شده است. ترتیب الفبایی بر اساس نام کوچک افراد است، نه شهرت و لقب و کنیه و نام خانوادگی آنان[۴].

    مؤلف از تعدادی از علمای عالی قدر، موفق به دریافت اجازه ی نقل حدیث شده که اجازه ی این 11 نفر به صورت سند در آغاز کتاب آورده شده است[۵].

    گزارش محتوا

    در مقدمه نخست، به جایگاه اصفهان و اهمیت اثر حاضر، اشاره شده است[۶].

    در مقدمه محقق، شرح حال نویسنده، به ویژه تحصیلات دانشگاهی و حوزوی و آثار وی، به رشته تحریر درآمده و نحوه تصحیح و اضافات این اثر، بیان شده است[۷].

    نویسنده در ابتدا، در چندین دفتر، به صورت الفبایی، شرح حال بزرگان اصفهان را گردآوری و تدوین کرده و آن را «رجال اصفهان» نامیده بود، ولی تألیف آن به اتمام نرسیده و برخی از صفحات، نانوشته و سفید باقی مانده است. این دفترها به قطع وزیری و دوازده دفتر است:

    1. جلد اوّل (آ - الف) تا شرح حال ابراهیم آذینوه.
    2. جلد دوم (باب ابو - ابی) تا شرح حال اثرم.
    3. جلد سوم (باب الاحامد - احمدین) تا شرح حال احمد بختیاری.
    4. جلد چهارم (از اختر تا آخر حرف الف) تا شرح حال ایزدگشسب.
    5. جلد پنجم (باب الباء، باب التّاء) تا شرح حال «تنها»، در دو دفتر، یک دفتر (باب الباء) و دفتر دوم (باب التّاء).
    6. جلد ششم (باب الثّاء - باب الجیم) تا شرح حال حاج شیخ جمال الدّین خوانساری.
    7. جلد هفتم (باب الحاء) تا شرح حال حیرت.
    8. جلد هشتم (باب الخاء) تا شرح حال خال بختیاری.
    9. جلد هشتم (باب الرّاء) تا شرح حال رجالی.
    10. جلد هشتم (باب الصّاد - باب الضّاد تا باب الطّاء) تا شرح حال طوطی.
    11. جلد هشتم (باب المیم) تا شرح حال حاج مطهرعلی شاه.

    بسیاری از شرح حال‌های کتاب مدوّن نبود؛ لذا فیش‌های متعدد راجع به یک شخصیت، مثلا تألیفات، زندگی نامه، شاگردان و غیره، در نگارش شرح حال مدون هر شخص، مورد استفاده قرار گرفته و با سایر منابع، تطبیق داده شده است. در این مرحله، از دفاتر رجال اصفهان و نیز کتاب‌های چاپ شده نویسنده نیز استفاده شده و شرح حال‌ها تکمیل گردیده است[۸]. شرح حال معاصرین و نیز شخصیت‌هایی که در کتاب‌های رجالی دیگر آمده است و مرحوم مهدوی موفق به نوشتن شرح حال آنان نشده‌اند نیز به این کتاب افزوده شده است[۹]. افزوده‌های مصحح کتاب، به دو صورت از متن اصلی کتاب متمایز شده است:

    1. در صورتی که کل شرح حال یا مدخل در آثار چاپ شده و یا چاپ نشده مرحوم مهدوی موجود نباشد، در کنار عنوان، با ستاره (×) مشخص شده است.
    2. در صورتی که مطالبی برای تکمیل شرح حال به متن کتاب افزوده شود، با علامت کروشه ][ از متن اصلی متمایز گردیده است.

    در نگارش و رسم الخط کتاب، سعی شده است شیوه نگارش و انشای مرحوم مهدوی، حفظ شود تا در آینده، پژوهشگران بتوانند در باب انشا و نثر این کتاب، اظهار نظر کنند. به این خاطر، تا حدی که به شیوایی جملات، آسیبی نرسد، از تغییر نثر وی به شیوه نثر امروزی خودداری شده تا اصالت اثر حفظ شود؛ چراکه به نظر نگارنده، هر نثر، به یک مقطع زمانی خاص تعلّق دارد[۱۰].

    جلد نخست، شامل تراجم اعلامی که نام آن‌ها با «آ» و «الف» آغاز می‌شود از شرح حال «آدم مدینی» شروع و به «ایوب قرشی» ختم می‌شود.

    از جمله افراد معرفی شده در این جلد، می‌توان به نام‌های زیر اشاره نمود: آزاد اصفهانی؛ آشوبی نطنزی؛ آقابابا عارض اصفهانی؛ ملا آقاجان زفره ای؛ ابدال بیگ نقاش باشی؛ میرزا ابراهیم اصفهانی؛ میرزا ابراهیم امین الواعظین؛ ابن خیاط بغدادی؛ عبدالله بن ممشاد؛ عبدالله بن منده؛ میرزا ابوالحسن جلوه؛ ملا ابوالحسن جاجرمی؛ ابوالحسین خلیفه سلطانی؛ ابوالفتح اصفهانی؛ میرزا ابوالقاسم امام جمعه و...[۱۱].

    جلد دوم که شامل مدخل‌های حروف «ب» تا «ذ» می‌باشد، با دو مقدمه از محمدعلی چلونگر و محقق آغاز شده است. در مقدمه نخست، پس از معرفی دو اثر به نام‌های «طبقات المحدثین بإصبهان و الواردین علیها» اثر ابومحمد عبدالله بن محمد بن جعفر بن حیان، مشهور به ابوالشیخ اصفهانی و «ذکر اخبار اصفهان» اثر احمد بن عبدالله بن احمد بن اسحاق بن موسی بن مهران، معروف به ابونعیم که در سده‌های چهارم و پنجم نوشته شده و نویسنده آن‌ها را دانشنامه‌های رجال دینی اصفهان نامیده است، به این نکته اشاره شده که پس از این دو اثر، آثاری که صرفا به معرفی رجال اصفهان پرداخته باشند، کمتر دیده شده و لذا اثر حاضر، از همین جهت، دارای اهمیت ویژه بوده و در این موضوع، مثال زدنی است[۱۲].

    در مقدمه محقق، توضیحاتی پیرامون همایش «آئینه فرهنگ اصفهان» ارائه گردیده است[۱۳].

    از جمله افراد مذکور در این جلد، عبارتند از: بابا رکن الدین بیضاوی شیرازی؛ بابا شاه اصفهانی؛ شیخ محمدباقر استرآبادی؛ محمدباقر نجفی؛ آقا محمدباقر وحید بهبهانی؛ شیخ محمدباقر نجفی؛ استاد بدیع الزمان تونی؛ برهان الدین خوراسکانی؛ پرویز بختیاری؛ پیرمرتضی علی اردستانی؛ خواجه تاج الدین سلمانی؛ محمدتقی اصفهانی؛ ثابت اصفهانی و...[۱۴].

    جلد سوم، دربردارنده مدخل حروف «ر» تا «ظ» بوده و با دو مقدمه از احمد زمانی و محقق در اشاره به اهمیت کتاب و بیان ارزش واقعی آن آغاز شده است. از جمله مترجمین این جلد، عبارتند از: رازی اصفهانی؛ محمدربیع اصفهانی؛ رجبعلی گلزار؛ میرزا محمدرحیم حکیم باشی؛ شیخ رحیم مایل اصفهانی؛ میرزا رستم گورکانی؛ شیخ رشیدالدین اصفهانی؛ ملا محمدرضا مجلسی؛ میرزا سید رضی اصفهانی؛ محمدرفیع رشتی گیلانی؛ محمد زکی بازرجانی؛ شیخ زین الدین کمره ای و...[۱۵].

    نکاتی چند در خصوص این اثر: - برخی از اعلام اضافه شده به اثر، افراد در قید حیاتند. این امر در کتاب اعلام معمول نبوده و طبق روال، این گونه آثار، پرداختی به گذشتگان است. البته از جهاتی این امر نوعی سنت شکنی است و شاید درخور تقدیر.

    - ارائه فهرست منابع، به علت شباهت‌های متعدد در اسامی کتب، امری لازم و ضروری است.

    - ارائه فهرست کامل مکان‌ها و اشخاص در پایان اثر، می‌توانست بر غنای آن بیفزاید که متأسفانه جای آن خالی است.

    - در صفحه 453 شرح حال احمد گیلانی یا کلانی عنوان گردیده و در صفحه 456، همین شرح حال برای احمد کلامی آمده است، درصورتی که صاحب عنوان، یک فرد است.

    - در صفحه 577، 579 و 580، شرح حال اسماعیل کاغذی مدینی آمده و صاحب شرح حال یکی است.

    - تعداد درخور توجهی از شرح حال‌ها منبع و مأخذی ندارند.

    - در برخی از شرح حال‌ها به وجود یک اثر استناد گردیده و از تولد و وفات و شرح زندگانی ایشان، سخنی به میان نیامده است؛ مثلا در شرح حال محمداسماعیل جوشقانی (در منطقه کاشان) آمده: در ربیع الثانی 1270ق، کتاب «شرح صمدیه» سید محمدحسین بن علی حسین کاشانی را رونویسی نموده که نسخه ای از آن در کتابخانه آقای مهدوی موجود است. یا در شحر حال محمداسماعیل نجف آبادی نوشته شده: در سال 1228ق نسخه ای از کتاب «حلیة المتقین» علامه مجلسی را کتابت نموده و نسخه ای از آن در کتابخانه مسجد الزهراء اصفهان موجود است. اگر مصحح به جای ذکر اعلام متأخرین، به تکمیل چنین شرح حال‌هایی اقدام می‌نمود، زحمت ایشان نمود بیشتری داشت[۱۶].

    وضعیت کتاب

    فهرست مطالب هر جلد، در انتهای همان جلد آمده است.

    در پاورقی‌ها، به ذکر منابع پرداخته شده است[۱۷].

    پانویس

    1. ↑ ایمنا، 1389
    2. ↑ میرمحمدی، حمیدرضا، 1387، ص94
    3. ↑ ایمنا، 1389
    4. ↑ همان
    5. ↑ همان
    6. ↑ مقدمه نخست، ج1، ص7-9
    7. ↑ ر.ک: مقدمه محقق، همان، ص11-39
    8. ↑ ر.ک: همان، ص35-36
    9. ↑ ر.ک: همان، ص36-37
    10. ↑ همان، ص37
    11. ↑ متن کتاب، ج1، ص51-622
    12. ↑ مقدمه نخست، ج2، ص5-8
    13. ↑ مقدمه دوم، همان، ص9-12
    14. ↑ متن کتاب، همان، ص22-899
    15. ↑ همان، ج3، ص7-618
    16. ↑ ر.ک: میرمحمدی، حمیدرضا، 1387، ص94
    17. ↑ ر.ک: پاورقی، ج1، ص150

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. ایمنا، معرفی کتاب‌هایی پیرامون اصفهان و اصفهان شناسی، «اعلام اصفهان؛ شرح سرگذشت بزرگان اصفهانی»، برگرفته از خبرگزاری ایمنا، تاریخ انتشار، یک شنبه 10 بهمن 1389به آدرس:

    http://www.imna.ir/fa/doc/news/23742/%D8%A7%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D8%B3%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C

    1. میرمحمدی، محمدرضا، «اعلام اصفهان (سید مصلح الدین مهدوی، تصحیح و تحقیق و اضافات غلامرضا نصراللهی)»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله آینه پژوهش، شماره 110 و 111، خرداد و شهریور 1387، به آدرس:

    http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/077084


    پیوندها

    مطالعه کتاب اعلام اصفهان در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=اعلام_اصفهان&oldid=113345»