الزيارة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'كافى' به 'كافى') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
فهرست كتاب؛ شامل دو عنوان كلى است كه به اختصار اوّل:نقل جنازه به سوى مشاهد كه شامل ادله مذاهب اربعه، قول [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] | فهرست كتاب؛ شامل دو عنوان كلى است كه به اختصار اوّل:نقل جنازه به سوى مشاهد كه شامل ادله مذاهب اربعه، قول [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] در زيارت و ردّ آن. دوّم: زيارت قبور و مشاهد مشرّفه كه شامل آداب زيارت نبى(ص)، توسل و استشفاع به قبر نبى(ص)، زيارت شيخين، ذكر 26 حديث در زيارت، نذر بر اهل قبور و... | ||
در كتاب از چهل و دو مصدر استفاده شده است كه از مهم‌ترين آنها به موارد زير مى‌توان اشاره كرد، احياء علوم‌الدين تاريخ اصفهان، التهذيب، الدر المنثور، [[سنن ابن ماجة]]، ترمذى، بيهقى، [[صحيح بخارى]] و مسلم، مستدرك الصحيحين [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد بن حنبل]]، [[معجم البلدان]]، [[وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان|وفيات الأعيان]]. | در كتاب از چهل و دو مصدر استفاده شده است كه از مهم‌ترين آنها به موارد زير مى‌توان اشاره كرد، احياء علوم‌الدين تاريخ اصفهان، التهذيب، الدر المنثور، [[سنن ابن ماجة]]، ترمذى، بيهقى، [[صحيح بخارى]] و مسلم، مستدرك الصحيحين [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد بن حنبل]]، [[معجم البلدان]]، [[وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان|وفيات الأعيان]]. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[علامه امينى]] اولين كسى نيست كه اين آراء باطل را رد مى‌كند و متعرض نقض اين آراء مى‌شود، بلكه بزرگان اهل سنت نيز اين اقوال را مطرود دانسته‌اند، حتى مقالات يا كتب مستقل هم در اين زمينه نوشته‌اند. | [[علامه امينى]] اولين كسى نيست كه اين آراء باطل را رد مى‌كند و متعرض نقض اين آراء مى‌شود، بلكه بزرگان اهل سنت نيز اين اقوال را مطرود دانسته‌اند، حتى مقالات يا كتب مستقل هم در اين زمينه نوشته‌اند. | ||
ريشه اين بدعت‌ها و افكار باطل و انكار حقايق كه نتيجه‌اش ايجاد تفرقه در امت اسلامى است، ابن تيميّه الحرّانى بوده و بعد آن اشخاصى، مثل قصيمى و محمد بن عبدالوهاب آراء او را رواج داده و درخت تفرقه را آبيارى كرده‌اند و حال آن كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] | ريشه اين بدعت‌ها و افكار باطل و انكار حقايق كه نتيجه‌اش ايجاد تفرقه در امت اسلامى است، ابن تيميّه الحرّانى بوده و بعد آن اشخاصى، مثل قصيمى و محمد بن عبدالوهاب آراء او را رواج داده و درخت تفرقه را آبيارى كرده‌اند و حال آن كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] كسى است كه خود علماء اهل سنت من جمله الشهاب بن جهيل و البدر ابن جماعة و... حكم به زندانى شدن او كرده‌اند. ايشان براى طرح عنوان اول؛ يعنى نقل الجنائز إلى المشاهد اين طور وارد بحث مى‌شوند كه گمان شده است، نقل جنائز از مختصات شيعه است و لذا شيعه را مورد سرزنش قرار مى‌دهند، حال آنكه چنين نيست، سپس اقوال مالكى، حنبلى، شافعى و حنفى را نقل كرده، حتى در شرايع قبل در مورد حضرت آدم، نوح، يعقوب، يوسف(ع) را هم بررسى كرده و ايشان هشتاد نفر از بزرگان صدر اسلام را ذكر مى‌كند كه جنازه آنها قبل از دفن از محل وفاتشان انتقال يافته و در محل ديگرى دفن شده‌اند. | ||
و بعد از آن هفتاد نفر از بزرگان را ذكر مى‌كنند كه جنازه ايشان از مدفنى خارج شده و در جاى ديگرى دفن شده‌اند؛ اما در مورد عنوان دوّم؛ يعنى زيارت مشاهد عترت طاهره(ع): مى‌فرمايند سيره مسلمانان از صدر اسلام تاكنون بر اين بوده است كه زيارت قبور مى‌كرده‌اند، نماز، دعا كنار قبرشان، تبرك، توسّل و تقرب به ايشان داشته‌اند و اين مسئله اجماعى است، سپس به بيان آراء اهل سنت در اين مسئله مى‌پردازند و بيست و دو روايت در بيان جواز زيارت نبى اكرم(ص) آورده كه علماء اهل سنت آنها را نقل كرده‌اند، در ادامه چهل عبارت از بزرگان و اعلام مذاهب چهارگانه حول زيارت نبى اكرم(ص) جهت اثبات صحت زيارت نقل مى‌كند و پس از آن بحث توسل و تبرك را بررسى كرده و شبهات مخالفين را رد مى‌كند. | و بعد از آن هفتاد نفر از بزرگان را ذكر مى‌كنند كه جنازه ايشان از مدفنى خارج شده و در جاى ديگرى دفن شده‌اند؛ اما در مورد عنوان دوّم؛ يعنى زيارت مشاهد عترت طاهره(ع): مى‌فرمايند سيره مسلمانان از صدر اسلام تاكنون بر اين بوده است كه زيارت قبور مى‌كرده‌اند، نماز، دعا كنار قبرشان، تبرك، توسّل و تقرب به ايشان داشته‌اند و اين مسئله اجماعى است، سپس به بيان آراء اهل سنت در اين مسئله مى‌پردازند و بيست و دو روايت در بيان جواز زيارت نبى اكرم(ص) آورده كه علماء اهل سنت آنها را نقل كرده‌اند، در ادامه چهل عبارت از بزرگان و اعلام مذاهب چهارگانه حول زيارت نبى اكرم(ص) جهت اثبات صحت زيارت نقل مى‌كند و پس از آن بحث توسل و تبرك را بررسى كرده و شبهات مخالفين را رد مى‌كند. | ||
نسخهٔ ۳۱ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۱:۳۶
| نام کتاب | الزیارة |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | حسون، محمد (گردآورنده)
امینی، عبدالحسین (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 262 /ح5ز9* |
| موضوع | زیارت - آداب و رسوم |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
| سال نشر | |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE518AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
الزيارة، دهمين جلد از دوره كتاب‌هاى الغدير، تأليف علامه امينى است كه توسط محمّد الحسّون در سال 1417ه.ق، به زبان عربى فصيح تهيه و تنظيم و در 263 صفحه به چاپ رسيده است.
اين اثر در راستاى جواب به اشكالات و شبهاتى است كه از سوى برخى از اهل سنت،به خصوص وهابى‌ها به طائفه حقۀ شيعه در مورد بحث نقل جنازه، به سوى مشاهد و زيارت اهل قبور و مشاهد عترت طاهرة وارد شده است، لذا ايشان متصدّى بيان اين مسائل گشته و ادله قطعى بر صحت اين مسائل مى‌آورند و اثبات مى‌كنند كه جميع مسلمين از صدر اسلام تاكنون بر همين منوال بوده است، مأخذ ايشان كتاب گرانقدر الغدير است كه دربردارندۀ بحث‌هاى بى‌شمارى از تفسير، حديث، تاريخ، ادب، عقيده، كلام فرق، مذاهب و...مى‌باشد، لكن جناب محمّد الحسّون اين ابحاث را به صورت مستقل همراه با مراجعه و تصحيح آنها گردآورى كرد. و سعى در استخراج مصادر از چاپ‌هاى جديد و نيز استخراج مواردى كه مصنف الغدير به مأخذشان اشاره‌اى نكرده داشته‌اند.
ساختار:
فهرست كتاب؛ شامل دو عنوان كلى است كه به اختصار اوّل:نقل جنازه به سوى مشاهد كه شامل ادله مذاهب اربعه، قول ابن تيميه در زيارت و ردّ آن. دوّم: زيارت قبور و مشاهد مشرّفه كه شامل آداب زيارت نبى(ص)، توسل و استشفاع به قبر نبى(ص)، زيارت شيخين، ذكر 26 حديث در زيارت، نذر بر اهل قبور و...
در كتاب از چهل و دو مصدر استفاده شده است كه از مهم‌ترين آنها به موارد زير مى‌توان اشاره كرد، احياء علوم‌الدين تاريخ اصفهان، التهذيب، الدر المنثور، سنن ابن ماجة، ترمذى، بيهقى، صحيح بخارى و مسلم، مستدرك الصحيحين مسند احمد بن حنبل، معجم البلدان، وفيات الأعيان.
گزارش محتوا:
علامه امينى اولين كسى نيست كه اين آراء باطل را رد مى‌كند و متعرض نقض اين آراء مى‌شود، بلكه بزرگان اهل سنت نيز اين اقوال را مطرود دانسته‌اند، حتى مقالات يا كتب مستقل هم در اين زمينه نوشته‌اند.
ريشه اين بدعت‌ها و افكار باطل و انكار حقايق كه نتيجه‌اش ايجاد تفرقه در امت اسلامى است، ابن تيميّه الحرّانى بوده و بعد آن اشخاصى، مثل قصيمى و محمد بن عبدالوهاب آراء او را رواج داده و درخت تفرقه را آبيارى كرده‌اند و حال آن كه ابن تيميه كسى است كه خود علماء اهل سنت من جمله الشهاب بن جهيل و البدر ابن جماعة و... حكم به زندانى شدن او كرده‌اند. ايشان براى طرح عنوان اول؛ يعنى نقل الجنائز إلى المشاهد اين طور وارد بحث مى‌شوند كه گمان شده است، نقل جنائز از مختصات شيعه است و لذا شيعه را مورد سرزنش قرار مى‌دهند، حال آنكه چنين نيست، سپس اقوال مالكى، حنبلى، شافعى و حنفى را نقل كرده، حتى در شرايع قبل در مورد حضرت آدم، نوح، يعقوب، يوسف(ع) را هم بررسى كرده و ايشان هشتاد نفر از بزرگان صدر اسلام را ذكر مى‌كند كه جنازه آنها قبل از دفن از محل وفاتشان انتقال يافته و در محل ديگرى دفن شده‌اند.
و بعد از آن هفتاد نفر از بزرگان را ذكر مى‌كنند كه جنازه ايشان از مدفنى خارج شده و در جاى ديگرى دفن شده‌اند؛ اما در مورد عنوان دوّم؛ يعنى زيارت مشاهد عترت طاهره(ع): مى‌فرمايند سيره مسلمانان از صدر اسلام تاكنون بر اين بوده است كه زيارت قبور مى‌كرده‌اند، نماز، دعا كنار قبرشان، تبرك، توسّل و تقرب به ايشان داشته‌اند و اين مسئله اجماعى است، سپس به بيان آراء اهل سنت در اين مسئله مى‌پردازند و بيست و دو روايت در بيان جواز زيارت نبى اكرم(ص) آورده كه علماء اهل سنت آنها را نقل كرده‌اند، در ادامه چهل عبارت از بزرگان و اعلام مذاهب چهارگانه حول زيارت نبى اكرم(ص) جهت اثبات صحت زيارت نقل مى‌كند و پس از آن بحث توسل و تبرك را بررسى كرده و شبهات مخالفين را رد مى‌كند.
از ويژگى‌هاى كتاب به موارد زير مى‌توان اشاره كرد:
1- استفاده كافى از منابع اهل سنت، استناد به ادله قطعيه و متواتر جهت اثبات مسائل و استناد به مدارك و وقايع تاريخى.
2- ايراد جواب‌هاى نقضى و حلّى مبرهن.
3-اشاره به منابع و مصادر در پاورقى.