نراقی، محمد بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو')
    جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد')
    خط ۳۵: خط ۳۵:




    «ملّا محمّد نراقى» فرزند بزرگ ملّا احمد نراقى در سال 1215ق در كاشان چشم به جهان گشود. وى ملقب به عبد الصّاحب و از شاگردان پدر خود به شمار مى‌آيد و مدارج علمى را نزد پدرش طى نمود و از وى اجازه اجتهاد دريافت كرد. بنا به گفته صاحب «مكارم الآثار»، وى داماد [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن|ميرزاى قمى]] و از مشايخ شيخ جعفر شوشترى بوده است.
    «ملّا محمّد نراقى» فرزند بزرگ ملّا احمد نراقى در سال 1215ق در كاشان چشم به جهان گشود. وى ملقب به عبدالصّاحب و از شاگردان پدر خود به شمار مى‌آيد و مدارج علمى را نزد پدرش طى نمود و از وى اجازه اجتهاد دريافت كرد. بنا به گفته صاحب «مكارم الآثار»، وى داماد [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن|ميرزاى قمى]] و از مشايخ شيخ جعفر شوشترى بوده است.


    وى علاوه بر اينكه جامع علوم معقول و منقول بود، در شهر كاشان و حومه، رياست تامّه داشت و در ميان مردم به «حجة الاسلام» معروف شد. ايشان عهده‌دار توليت مدرسه سلطانى در كاشان، از بناهاى دوره فتحعلى شاه قاجار بود.
    وى علاوه بر اينكه جامع علوم معقول و منقول بود، در شهر كاشان و حومه، رياست تامّه داشت و در ميان مردم به «حجة الاسلام» معروف شد. ايشان عهده‌دار توليت مدرسه سلطانى در كاشان، از بناهاى دوره فتحعلى شاه قاجار بود.

    نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۵:۴۰

    نراقی، محمد بن احمد
    نام نراقی، محمد بن احمد
    نام های دیگر
    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 1297 هـ.ق
    اساتید
    برخی آثار
    کد مولف AUTHORCODE1631AUTHORCODE


    معرفى اجمالى:

    «ملّا محمّد نراقى» فرزند بزرگ ملّا احمد نراقى در سال 1215ق در كاشان چشم به جهان گشود. وى ملقب به عبدالصّاحب و از شاگردان پدر خود به شمار مى‌آيد و مدارج علمى را نزد پدرش طى نمود و از وى اجازه اجتهاد دريافت كرد. بنا به گفته صاحب «مكارم الآثار»، وى داماد ميرزاى قمى و از مشايخ شيخ جعفر شوشترى بوده است.

    وى علاوه بر اينكه جامع علوم معقول و منقول بود، در شهر كاشان و حومه، رياست تامّه داشت و در ميان مردم به «حجة الاسلام» معروف شد. ايشان عهده‌دار توليت مدرسه سلطانى در كاشان، از بناهاى دوره فتحعلى شاه قاجار بود.

    ايشان نسبت به دو برادرش عمر طولانى داشت و در سال 1297ق در سن هشتاد و دو سالگى درگذشت و پيكرش در جوار مقبره خاندان نراقى به خاك سپرده شد.

    آثار:

    1- انوار التوحيد (كلام)

    2- المراصد (مسائل اصولى)

    3- مشارق الاحكام (قواعد فقهى)

    منابع مقاله:

    گلشن ابرار، ج5، ص192 و اثر آفرينان،ج6 ص33


    وابسته‌ها

    شرح حدیث راس الجالوت / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    مشارق الأحکام / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    جامع السعادت / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده