۱۴۴٬۶۷۲
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''واعظ''' ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد: | '''واعظ''' ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد: | ||
*[[واعظ استرآبادی، سلطانحسین|سلطان حسین استرآبادى]] (994-1082ق)، فرزند سلطان محمد، عالم، فقیه، متکلم، مورخ، خطیب شیعى عصر صفوی، از شاگردان [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایى]] است که پس از پایان تحصیلاتش در اصفهان، به زادگاهش استرآباد بازگشت و در آنجا به تألیف کتاب و ارشاد مردمان پرداخت | *[[واعظ استرآبادی، سلطانحسین|سلطان حسین استرآبادى]] (994-1082ق)، فرزند سلطان محمد، عالم، فقیه، متکلم، مورخ، خطیب شیعى عصر صفوی، از شاگردان [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایى]] است که پس از پایان تحصیلاتش در اصفهان، به زادگاهش استرآباد بازگشت و در آنجا به تألیف کتاب و ارشاد مردمان پرداخت | ||
*[[واعظ قلشقندی، محمد بن عبدالله|محمد بن عبدالله واعظ قلشقندی]] (975-1035ق)، معروف به محمد حجازی واعظ، فقیه، عالم به تفسیر و حدیث، و از علمای شافعی مذهب | *[[واعظ قلشقندی، محمد بن عبدالله|محمد بن عبدالله واعظ قلشقندی]] (975-1035ق)، معروف به محمد حجازی واعظ، فقیه، عالم به تفسیر و حدیث، و از علمای شافعی مذهب | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
*[[اصیلالدین واعظ، عبدالله بن عبدالرحمن|امير سيد عبدالله حسینى شيرازى]] (متوفی: 883ق-هرات)، مشهور به اصيلالدين واعظ، مفسر و محدث شيعى قرن نهم هجرى، | *[[اصیلالدین واعظ، عبدالله بن عبدالرحمن|امير سيد عبدالله حسینى شيرازى]] (متوفی: 883ق-هرات)، مشهور به اصيلالدين واعظ، مفسر و محدث شيعى قرن نهم هجرى، | ||
*[[واعظالحسینی، سید محمدسرور|سيد محمدسرور واعظ حسينى بهسودى]] (1295-1357ش)، مشهور به واعظ بهسودی، مجتهد، محقق، واعظ، از چهرههاى درخشان فقهاى شيعه در افغانستان | *[[واعظالحسینی، سید محمدسرور|سيد محمدسرور واعظ حسينى بهسودى]] (1295-1357ش)، مشهور به واعظ بهسودی، مجتهد، محقق، واعظ، از چهرههاى درخشان فقهاى شيعه در افغانستان | ||
*[[بیرجندی واعظ، عبداللطیف بن علی|عبداللطیف بن علی بیرجندی واعظ]] از خطیبان قرن دهم هجری قمری است که دارای ذوق شعری هم بوده و آثاری درباره فضایل اهلبیت(ع) نگاشته است. مهمترین اثر او «قصص الانبیاء در تاریخ حضرات انبیاء(ع)» است. او همچنین مضامین کتاب مناقب سید على بن شهابالدّین همدانى را به نظم کشیده است. | *[[بیرجندی واعظ، عبداللطیف بن علی|عبداللطیف بن علی بیرجندی واعظ]] از خطیبان قرن دهم هجری قمری است که دارای ذوق شعری هم بوده و آثاری درباره فضایل اهلبیت(ع) نگاشته است. مهمترین اثر او «قصص الانبیاء در تاریخ حضرات انبیاء(ع)» است. او همچنین مضامین کتاب مناقب سید على بن شهابالدّین همدانى را به نظم کشیده است. | ||