کلیات ديوان فدایی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURدیوان علامه حاج ملا اسمعیل فدائی کزازیJ1.jpg | عنوان = دیوان علامه حاج ملا اسمعیل فدائی کزازی | عنوان‌های دیگر = کلیات دیوان فدائی |پدیدآورندگان | پدیدآوران = فدائی کزازی، اسمعیل (نویسنده) فدائی عراقی، غلامرضا (مح...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
خط ۲۷: خط ۲۷:
}}
}}


'''دیوان علامه حاج ملا اسمعیل فدائی کزازی''' تألیف اسمعیل فدائی کزازی (۱۱۸۴-۱۲۶۲ق)، به تصحیح غلامرضا فدائی؛ این دیوان دربرگیرندۀ اشعار عالم بزرگ قرن سیزدهم هجری است که با وجود داشتن آثار فراوان در حوزه‌های کلام، اصول فقه، رجال و تاریخ، دارای مجموعه‌ای وسیع و غنی از اشعار نغز و بدیع به زبان فارسی و عربی است. دیوان وی شامل غزل، قصیده، مثنوی، ترکیب‌بند، ترجیع‌بند، رباعی و مراثی اهل بیت (ع) می‌باشد و با بیش از پانزده هزار بیت شعر در سبک‌های مختلف، از غنای ادبی قابل توجهی برخوردار است.
'''دیوان علامه حاج ملا اسمعیل فدائی کزازی''' تألیف اسمعیل فدائی کزازی (۱۱۸۴-۱۲۶۲ق)، به تصحیح غلامرضا فدائی؛ این دیوان دربرگیرندۀ اشعار عالم بزرگ قرن سیزدهم هجری است که با وجود داشتن آثار فراوان در حوزه‌های کلام، اصول فقه، رجال و تاریخ، دارای مجموعه‌ای وسیع و غنی از اشعار نغز و بدیع به زبان فارسی و عربی است. دیوان وی شامل غزل، قصیده، مثنوی، ترکیب‌بند، ترجیع‌بند، رباعی و مراثی اهل بیت(ع) می‌باشد و با بیش از پانزده هزار بیت شعر در سبک‌های مختلف، از غنای ادبی قابل توجهی برخوردار است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۷: خط ۳۷:
فدائی کزازی تحصیلات خود را در زادگاهش آغاز کرد و سپس برای تکمیل تحصیلات به حوزه‌های علمیه بروجرد، اصفهان و همدان رفت. از اساتید برجسته‌ای که وی از آنها بهره برد می‌توان به سید محمد مجاهد، میرسیدعلی طباطبائی، میرزا ابوالقاسم قمی، شیخ موسی نجفی و ملارضا استرابادی اشاره کرد.
فدائی کزازی تحصیلات خود را در زادگاهش آغاز کرد و سپس برای تکمیل تحصیلات به حوزه‌های علمیه بروجرد، اصفهان و همدان رفت. از اساتید برجسته‌ای که وی از آنها بهره برد می‌توان به سید محمد مجاهد، میرسیدعلی طباطبائی، میرزا ابوالقاسم قمی، شیخ موسی نجفی و ملارضا استرابادی اشاره کرد.


این دیوان که افزون بر پانزده هزار بیت شعر را در بر می‌گیرد، در قالب‌های مختلف شعری از جمله مثنوی، قصیده، غزل، ترجیع‌بند و ترکیب‌بند سروده شده است. مثنویات او بیشتر در مناجات، مدح و مراثی اهل بیت (ع) است و نوحه‌ها نیز بخش قابل توجهی از سروده‌های وی را تشکیل می‌دهند.
این دیوان که افزون بر پانزده هزار بیت شعر را در بر می‌گیرد، در قالب‌های مختلف شعری از جمله مثنوی، قصیده، غزل، ترجیع‌بند و ترکیب‌بند سروده شده است. مثنویات او بیشتر در مناجات، مدح و مراثی اهل بیت(ع) است و نوحه‌ها نیز بخش قابل توجهی از سروده‌های وی را تشکیل می‌دهند.


ویژگی بارز شعر فدائی، استفاده فراوان از حوادث تاریخی و داستان‌های قرآن است که به صورت صریح یا تلمیح در اشعارش نمود یافته است. تخلص او «فدائی» در تمامی اشعارش دیده می‌شود. نصیحت و موعظه از دیگر ویژگی‌های برجسته اشعار اوست و کمتر شعری را می‌توان یافت که خالی از پند و اندرز باشد.
ویژگی بارز شعر فدائی، استفاده فراوان از حوادث تاریخی و داستان‌های قرآن است که به صورت صریح یا تلمیح در اشعارش نمود یافته است. تخلص او «فدائی» در تمامی اشعارش دیده می‌شود. نصیحت و موعظه از دیگر ویژگی‌های برجسته اشعار اوست و کمتر شعری را می‌توان یافت که خالی از پند و اندرز باشد.