۱۴۴٬۶۷۲
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURاباحهگری در تصوفJ1.jpg | عنوان =اباحه گری در تصوف | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = الماسی، مهدی (نویسنده) |زبان | زبان =فارسی | کد کنگره = | موضوع =تصوف -- تاریخ -- اسلام، عرفان اسلامی -- نقد و تفسیر |ناشر | نا...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''اباحه گری در تصوف''' تألیف مهدی | '''اباحه گری در تصوف''' تألیف [[الماسی، مهدی|مهدی الماسی]]؛ این کتاب اثری پژوهشی در حوزه عرفان اسلامی است که به بررسی انتقادی پدیده اباحهگری در تاریخ تصوف میپردازد. کتاب با رویکردی تاریخی و تحلیلی، زمینههای فرهنگی، اجتماعی و نظری اباحهگری را در میان فرقههای صوفیه و جریانهای مرتبط با آن واکاوی میکند و نشان میدهد که چگونه جریان تصوف از زهد و پرهیز آغازین، دچار آفات و انحرافاتی شد که آن را در معرض اتهامات منتقدان قرار داد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب "اباحه گری در تصوف" اثر مهدی | کتاب "اباحه گری در تصوف" اثر [[الماسی، مهدی|مهدی الماسی]]، پژوهشی عمیق و تحلیلی در مورد پدیده اباحهگری در تاریخ تصوف اسلامی است. نویسنده در این اثر با رویکردی تاریخی و انتقادی، به بررسی زمینههای فرهنگی، اجتماعی و نظری این پدیده در میان فرقههای صوفیه میپردازد. | ||
نویسنده با مروری بر تاریخ تصوف اسلامی، نشان میدهد که تصوف از زهد و پرهیز و رویگردانی از دنیا آغاز شد. گروههای نخستین صوفیان افرادی زاهد بودند که حتی به دلیل افراط در انجام اعمال و عبادات، از سوی برخی عالمان و فقیهان سرزنش میشدند. اما به تدریج، گرایش صوفیه به جمال و زیبایی، اشتیاق به ابراز هیجانات درونی بدون پردهپوشی، و روش خاص آنان در تفسیر احکام شرعی، موجب بروز انحرافاتی در این جریان شد. | نویسنده با مروری بر تاریخ تصوف اسلامی، نشان میدهد که تصوف از زهد و پرهیز و رویگردانی از دنیا آغاز شد. گروههای نخستین صوفیان افرادی زاهد بودند که حتی به دلیل افراط در انجام اعمال و عبادات، از سوی برخی عالمان و فقیهان سرزنش میشدند. اما به تدریج، گرایش صوفیه به جمال و زیبایی، اشتیاق به ابراز هیجانات درونی بدون پردهپوشی، و روش خاص آنان در تفسیر احکام شرعی، موجب بروز انحرافاتی در این جریان شد. | ||
الماسی در پیشدرآمد کتاب به بررسی تحول تصوف از زهد خشک به عرفان عاشقانه میپردازد و نشان میدهد چگونه مفاهیمی چون عشق الهی، وحدت وجود و تفسیر باطنی آیات قرآن، جایگاه ویژهای در اندیشه و رفتار صوفیان پیدا کرد. در این مسیر، برخی از صوفیان و پیروانشان به آسانگیری در احکام شرعی و حتی اباحهگری متهم شدند. | [[الماسی، مهدی|الماسی]] در پیشدرآمد کتاب به بررسی تحول تصوف از زهد خشک به عرفان عاشقانه میپردازد و نشان میدهد چگونه مفاهیمی چون عشق الهی، وحدت وجود و تفسیر باطنی آیات قرآن، جایگاه ویژهای در اندیشه و رفتار صوفیان پیدا کرد. در این مسیر، برخی از صوفیان و پیروانشان به آسانگیری در احکام شرعی و حتی اباحهگری متهم شدند. | ||
در فصل اول با عنوان "زمینههای فرهنگی و تاریخی اباحهگری در تصوف"، نویسنده به بررسی تأثیر آیینهایی مانند مزدکی و مانوی بر شکلگیری برخی باورهای اباحهگرانه در فرقههای اسلامی و تصوف میپردازد. همچنین ورود افراد متظاهر به حلقههای صوفیانه و شیوع صوفینمایی از سوی کسانی که در پی گریزگاهی برای اعمال نفسانی خود بودند، مورد تحلیل قرار میگیرد. | در فصل اول با عنوان "زمینههای فرهنگی و تاریخی اباحهگری در تصوف"، نویسنده به بررسی تأثیر آیینهایی مانند مزدکی و مانوی بر شکلگیری برخی باورهای اباحهگرانه در فرقههای اسلامی و تصوف میپردازد. همچنین ورود افراد متظاهر به حلقههای صوفیانه و شیوع صوفینمایی از سوی کسانی که در پی گریزگاهی برای اعمال نفسانی خود بودند، مورد تحلیل قرار میگیرد. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
فصل دوم به "زمینههای نظری اباحهگری در تصوف" اختصاص دارد و نویسنده در آن به بررسی مبانی فکری و نظری که موجب بروز رفتارهای اباحهگرانه در میان برخی صوفیان شد، میپردازد. | فصل دوم به "زمینههای نظری اباحهگری در تصوف" اختصاص دارد و نویسنده در آن به بررسی مبانی فکری و نظری که موجب بروز رفتارهای اباحهگرانه در میان برخی صوفیان شد، میپردازد. | ||
در فصل سوم با عنوان "مصادیق اباحهگری در تصوف/ شطح"، الماسی به بررسی مصادیق عینی اباحهگری مانند شطحگویی، سماع و شاهدبازی میپردازد و تفاوت میان تصوف اصیل و انحرافات اباحهگرانه را مورد تأکید قرار میدهد. | در فصل سوم با عنوان "مصادیق اباحهگری در تصوف/ شطح"، [[الماسی، مهدی|الماسی]] به بررسی مصادیق عینی اباحهگری مانند شطحگویی، سماع و شاهدبازی میپردازد و تفاوت میان تصوف اصیل و انحرافات اباحهگرانه را مورد تأکید قرار میدهد. | ||
فصل چهارم به "ملامتیه، قلندریه و اباحهگری" اختصاص دارد و نویسنده در آن به بررسی رفتارها و عقاید این دو جریان مهم در تاریخ تصوف و ارتباط آنها با پدیده اباحهگری میپردازد. | فصل چهارم به "ملامتیه، قلندریه و اباحهگری" اختصاص دارد و نویسنده در آن به بررسی رفتارها و عقاید این دو جریان مهم در تاریخ تصوف و ارتباط آنها با پدیده اباحهگری میپردازد. | ||