۱۴۴٬۸۴۵
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''معنا و منزلت عقل در کلام امامیه'''، از آثار پژوهشگر معاصر، [[رضایی، محمدجعفر| محمدجعفر رضایی]] (متولد 1361ش) تعریف و جایگاه خِرَد در دانش کلام شیعه و تطور و تکامل آن را تا قرن پنجم هجری قمری تبیین میکند و به طور خاص، به تحلیل رابطه بین عقل، وحی و استدلال کلامی در نزد متکلمان شیعی مانند [[شیخ مفید]] و [[سید مرتضی]] میپردازد تا تفاوتهای معنا و موقعیت عقل در دیدگاه معتزله و شیعه آشکار گردد. | '''معنا و منزلت عقل در کلام امامیه'''، از آثار پژوهشگر معاصر، [[رضایی، محمدجعفر| محمدجعفر رضایی]] (متولد 1361ش) تعریف و جایگاه خِرَد در دانش کلام شیعه و تطور و تکامل آن را تا قرن پنجم هجری قمری تبیین میکند و به طور خاص، به تحلیل رابطه بین عقل، وحی و استدلال کلامی در نزد متکلمان شیعی مانند [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] و [[سید مرتضی، علی بن حسین|سید مرتضی]] میپردازد تا تفاوتهای معنا و موقعیت عقل در دیدگاه معتزله و شیعه آشکار گردد. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
#«ظهور متکلمان و تأثیر آن در عقلگرایی امامیه (سده دوم هجری)»: دیدگاههای محدثان و متکلمان، مدارس فکری کوفه درباره هستیشناسی و معرفتشناسی عقل را بررسی میکند. | #«ظهور متکلمان و تأثیر آن در عقلگرایی امامیه (سده دوم هجری)»: دیدگاههای محدثان و متکلمان، مدارس فکری کوفه درباره هستیشناسی و معرفتشناسی عقل را بررسی میکند. | ||
#«خیزش نوین کلام امامیه در سده چهارم و تعامل عقلگرایی امامیه و معتزله»: به بررسی عقل در اندیشه معتزله، نظریه معرفت اکتسابی و عقلگرایی معتزله، سرآغاز عقلگرایی اعتزالی در امامیه و نخستین مواجههها با عقلگرایی اعتزالی میپردازد. | #«خیزش نوین کلام امامیه در سده چهارم و تعامل عقلگرایی امامیه و معتزله»: به بررسی عقل در اندیشه معتزله، نظریه معرفت اکتسابی و عقلگرایی معتزله، سرآغاز عقلگرایی اعتزالی در امامیه و نخستین مواجههها با عقلگرایی اعتزالی میپردازد. | ||
==نمونه مباحث== | ==نمونه مباحث== | ||
** ... مدرسۀ كلامى بغداد با پذيرش نظريۀ اكتسابىبودن معرفت و ردّ معرفت اضطرارى گام نخست را به سمت عقلگرايى معتزله برداشت. از نظر آنان معرفت، نتيجه و مولود استدلال عقلى انسان است و معارف اساسى دين نيز بايد از طريق عقل حاصل شود. دراينميان بسيارى از متكلمان نوظهور اماميه و همچنين [[شيخ مفيد]] و [[كراجكى]] عقل انسان را در كسب معرفت نيازمند راهنمايى و «تنبيه» وحى مىدانستند و معتقد بودند عقل انسان بهخودىخود نمىتواند معارف دينى را كسب كند. گفته شد اين نيازمندى از نوع «تنبيه به شيوه و كيفيت استدلال» است و نه «تعليم و آموزش».... <ref> متن کتاب، ص272. </ref> | ** ... مدرسۀ كلامى بغداد با پذيرش نظريۀ اكتسابىبودن معرفت و ردّ معرفت اضطرارى گام نخست را به سمت عقلگرايى معتزله برداشت. از نظر آنان معرفت، نتيجه و مولود استدلال عقلى انسان است و معارف اساسى دين نيز بايد از طريق عقل حاصل شود. دراينميان بسيارى از متكلمان نوظهور اماميه و همچنين [[مفید، محمد بن محمد|شيخ مفيد]] و [[کراجکی، محمد بن علی|كراجكى]] عقل انسان را در كسب معرفت نيازمند راهنمايى و «تنبيه» وحى مىدانستند و معتقد بودند عقل انسان بهخودىخود نمىتواند معارف دينى را كسب كند. گفته شد اين نيازمندى از نوع «تنبيه به شيوه و كيفيت استدلال» است و نه «تعليم و آموزش».... <ref> متن کتاب، ص272. </ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||