پرش به محتوا

استعاره و تمثیل در کلمات قصار نهج‌البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن‌ع' به 'ابن ع'
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ع' به 'ابن ع')
 
خط ۳۵: خط ۳۵:
کتاب «استعاره و تمثیل در کلمات قصار نهج‌البلاغه» اثر [[رفیعی، یدالله|یدالله رفیعی]]، پژوهشی تخصصی در حوزه بلاغت و ادبیات نهج‌البلاغه است که به شکلی نظام‌مند به بررسی تصاویر هنری و مجازی در بخش حکمت‌های این کتاب شریف پرداخته است. روش کار مؤلف به این صورت بوده که ابتدا تصویرهای مجازی به‌کار رفته در ۴۸۰ حکمت نهج‌البلاغه را شناسایی کرده و سپس هر یک را با دقت تحلیل نموده است. برای هر مدخل، پس از آوردن متن عربی حکمت، ترجمه و شرحی از کلام ارائه شده و سپس انواع تشبیه یا استعاره، عناصر سازنده آن‌ها (مانند مشبه، مشبه‌به، وجه شبه)، جامع و فایده هر تشبیه به تفصیل بیان گردیده است. همچنین نکات صرفی، نحوی و معانی واژگان دشوار نیز در شرح هر حکمت گنجانده شده است.
کتاب «استعاره و تمثیل در کلمات قصار نهج‌البلاغه» اثر [[رفیعی، یدالله|یدالله رفیعی]]، پژوهشی تخصصی در حوزه بلاغت و ادبیات نهج‌البلاغه است که به شکلی نظام‌مند به بررسی تصاویر هنری و مجازی در بخش حکمت‌های این کتاب شریف پرداخته است. روش کار مؤلف به این صورت بوده که ابتدا تصویرهای مجازی به‌کار رفته در ۴۸۰ حکمت نهج‌البلاغه را شناسایی کرده و سپس هر یک را با دقت تحلیل نموده است. برای هر مدخل، پس از آوردن متن عربی حکمت، ترجمه و شرحی از کلام ارائه شده و سپس انواع تشبیه یا استعاره، عناصر سازنده آن‌ها (مانند مشبه، مشبه‌به، وجه شبه)، جامع و فایده هر تشبیه به تفصیل بیان گردیده است. همچنین نکات صرفی، نحوی و معانی واژگان دشوار نیز در شرح هر حکمت گنجانده شده است.


مؤلف برای تبیین معانی واژگان، از منابع معتبر لغوی مانند [[لسان العرب|لسان‌العرب]]، [[مجمع البحرين|مجمع‌البحرین]] و [[المنجد في اللغة و الأعلام|المنجد]] بهره برده و برای واژگان اختصاصی نهج‌البلاغه، فرهنگ‌های تخصصی همچون فرهنگ لغت صبحی صالح، [[مفردات نهج‌البلاغه|مفردات نهج‌البلاغه قرشی]] و فرهنگ عمران علیزاده را مبنای کار قرار داده است. بررسی نکات دستوری نیز با استناد به منابعی مانند مغنی‌اللبیب، شرح ابن‌عقیل و موسوعه صرف و نحو انجام شده است.
مؤلف برای تبیین معانی واژگان، از منابع معتبر لغوی مانند [[لسان العرب|لسان‌العرب]]، [[مجمع البحرين|مجمع‌البحرین]] و [[المنجد في اللغة و الأعلام|المنجد]] بهره برده و برای واژگان اختصاصی نهج‌البلاغه، فرهنگ‌های تخصصی همچون فرهنگ لغت صبحی صالح، [[مفردات نهج‌البلاغه|مفردات نهج‌البلاغه قرشی]] و فرهنگ عمران علیزاده را مبنای کار قرار داده است. بررسی نکات دستوری نیز با استناد به منابعی مانند مغنی‌اللبیب، شرح ابن عقیل و موسوعه صرف و نحو انجام شده است.


از ویژگی‌های مهم این کتاب، پرهیز از تکرار و تطویل غیرضروری است؛ به همین دلیل، از بررسی مجدد حکمت‌های مشابه یا تکراری خودداری شده است. همچنین معیار گزینش حکمت‌ها در این پژوهش، وجود عنصر تشبیه یا استعاره در آن‌ها بوده و به همین دلیل، تعداد اندکی از حکمت‌ها که فاقد این ویژگی بودند، کنار گذاشته شده‌اند. شماره‌گذاری حکمت‌ها در این کتاب بر اساس نسخه معروف [[صالح، صبحی|صبحی صالح]] انجام شده که با اکثر ترجمه‌های موجود از نهج‌البلاغه مطابقت دارد. این اثر با تحلیل زیبایی‌های ادلی کلام [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، گامی مهم در جهت شناخت هرچه بیشتر جنبه‌های بلاغی نهج‌البلاغه و درک عمیق‌تر پیام‌های انسان‌ساز آن برمی‌دارد.<ref>[https://literaturelib.com/books/2349 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
از ویژگی‌های مهم این کتاب، پرهیز از تکرار و تطویل غیرضروری است؛ به همین دلیل، از بررسی مجدد حکمت‌های مشابه یا تکراری خودداری شده است. همچنین معیار گزینش حکمت‌ها در این پژوهش، وجود عنصر تشبیه یا استعاره در آن‌ها بوده و به همین دلیل، تعداد اندکی از حکمت‌ها که فاقد این ویژگی بودند، کنار گذاشته شده‌اند. شماره‌گذاری حکمت‌ها در این کتاب بر اساس نسخه معروف [[صالح، صبحی|صبحی صالح]] انجام شده که با اکثر ترجمه‌های موجود از نهج‌البلاغه مطابقت دارد. این اثر با تحلیل زیبایی‌های ادلی کلام [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، گامی مهم در جهت شناخت هرچه بیشتر جنبه‌های بلاغی نهج‌البلاغه و درک عمیق‌تر پیام‌های انسان‌ساز آن برمی‌دارد.<ref>[https://literaturelib.com/books/2349 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>