اندیشه می‌اندیشد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR132131J1.jpg | عنوان = اندیشه می‌اندیشد | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابراهیمی دینانی، غلام حسین (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = 2الف8الف 105 B | موضوع =اندیشه و تفکر -- فلسفه - فلسفه اسلامی - ا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
| پدیدآورندگان
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[ابراهیمی دینانی، غلام حسین]] (نويسنده)
[[ابراهیمی دینانی، غلامحسین]] (نويسنده)
|زبان
|زبان
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
خط ۳۷: خط ۳۷:
==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
* پرسیده شده: آیا فلسفه جهانی است یا این که جهان، فلسفی می‌باشد؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان گفت: در این که جهان، فلسفی است تردیدی نمی‌توان داشت ولی البته به حکم اینکه جهان، فلسفی است فلسفه نیز جهانی خواهد بود. انسان را از طریق خواسته‌هایی که دارد و در طریق به دست آوردن آنها کوشش می‌کند، می‌توان شناسایی دقیق کرد. شاعر آگاه در این باره گفته است:
* پرسیده شده: آیا فلسفه جهانی است یا این که جهان، فلسفی می‌باشد؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان گفت: در این که جهان، فلسفی است تردیدی نمی‌توان داشت ولی البته به حکم اینکه جهان، فلسفی است فلسفه نیز جهانی خواهد بود. انسان را از طریق خواسته‌هایی که دارد و در طریق به دست آوردن آنها کوشش می‌کند، می‌توان شناسایی دقیق کرد. شاعر آگاه در این باره گفته است:
{{شعر}}
{{شعر}}
گر در پی یک لقمه نانی، نانی
{{ب|''گر در پی یک لقمه نانی، نانی''|2=''گر در صدد گوهر کانی، کانی''}}
گر در صدد گوهر کانی، کانی
{{ب|''این نکته نغز اگر بدانی، دانی''|2=''هر چیز که اندر پی آنی، آنی''}}
این نکته نغز اگر بدانی، دانی
هر چیز که اندر پی آنی، آنی.
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
این شاعر توانا یک مسئله مهم فلسفی را به درستی و زیبایی به رشته نظم کشیده است زیرا انسان در واقع همان چیزی است که آن را می‌طلبد و در رسیدن به آن تلاش و کوشش می‌کند. انسان همیشه بیش از آن چیزی است که اکنون هست. همه موجودات غیر از انسان همان چیزی هستند که اکنون هستند ولی انسان به آنچه اکنون هست قانع و خرسند نیست و می‌کوشد به آن چیزی برسد که دوست دارد آن بشود. انسان پیش از آن که فقط یک نوع از بودن باشد همواره گونه‌ای از شدن است و توقف در وجود او راه ندارد و همیشه به پیش می‌رود. <ref> متن کتاب، ص280. </ref>
این شاعر توانا یک مسئله مهم فلسفی را به درستی و زیبایی به رشته نظم کشیده است زیرا انسان در واقع همان چیزی است که آن را می‌طلبد و در رسیدن به آن تلاش و کوشش می‌کند. انسان همیشه بیش از آن چیزی است که اکنون هست. همه موجودات غیر از انسان همان چیزی هستند که اکنون هستند ولی انسان به آنچه اکنون هست قانع و خرسند نیست و می‌کوشد به آن چیزی برسد که دوست دارد آن بشود. انسان پیش از آن که فقط یک نوع از بودن باشد همواره گونه‌ای از شدن است و توقف در وجود او راه ندارد و همیشه به پیش می‌رود. <ref> متن کتاب، ص280. </ref>


خط ۵۴: خط ۵۴:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
 
[[فلسفه، مذهب و روانشناسی]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1404]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1404 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ شهریور 1404 توسط محمد خردمند]]