تکمله فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده: مباحث خاص کلامی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1404]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1404 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1404 توسط محمد خردمند]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۰۰
| تکمله فقه سیاسی | |
|---|---|
| پدیدآوران | عمید زنجانی، عباسعلی (نويسنده) |
| ناشر | خرسندی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1391ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-600-114- - |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ع 86 ت8 226/4 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تکمله فقه سیاسی، از آثار نویسنده و فقیه معاصر، عباسعلی عمید زنجانی (1316-1390ش)، با افزودن مباحث فریضه اجتماعی «امر به معروف و نهی از منکر» به مسائل مطرحشده در کتاب 10 جلدی خودش؛ فقه سیاسی به تکمیل آن میپردازد و نهاد نظارت عمومی در اسلام و چگونگی و احکام شرعی آن را تبیین میکند.
امتیازات
- برخی از برجستگیهای اثر حاضر عبارت است از:
- جامعنگری و توجه به معروفها و منکرهای اجتماعی و همچنین نقش و مسئولیت حکومت اسلامی در اجرای آخرین مرحله امر به معروف و نهی از منکر [۱]
- عنایت به اخلاق و آداب اجتماعی در اجرای این فریضه [۲]
- پرداختن به سازوکارهای تشکیلاتی و اجرایی امر به معروف و پیشنهادهای عملی امروزی. [۳]
هدف و روش
- متأسفانه ناشر و نویسنده هیچ مقدمه یا مؤخرهای به این اثر نیفزوده و دیدگاههای خود را در زمینه انگیزه، اهداف و چگونگی نگارش و نشر اثر حاضر آشکار نکردهاند.
ساختار و محتوا
- این اثر از 4 فصل به ترتیب ذیل تشکیل شده است:
- فصل اول: کلیات و تعاریف (12 مبحث)
- فصل دوم: سازوکارها و روشهای اجرایی (4 مبحث)
- فصل سوم: احکام امر به معروف و نهی از منکر (4 مبحث)
- فصل چهارم: بُعد حکومتی فریضه (4 مبحث).
نمونه مباحث
- «امر و نهى زبانى» در جائى كه رفتار حاكى از انزجار قلبى، مؤثر واقع نشود در مرحله بعدى بايد از گفتار براى امر به معروف و نهى از منكر استفاده نمود. با فرض تأثير گفتار نمىتوان به انزجار قلبى اكتفا و يا از مرحله بعدى استفاده نمود. از آنجا كه گفتار نيز داراى سلسله مراتب نرم، درشت و خشن مىباشد بايد در استفاده از گفتار براى امر و نهى، مادام كه مرتبه پايين مؤثر مىباشد از آن تعدّى ننمود. مثلاً اگر با گفتار نرم و ملاطفتآميز مىتوان نهى از منكر نمود و فاعل منكر را از عمل خلاف شرع بازداشت، نبايد از گفتار خشن استفاده نمود. در سلسله مراتب امر و نهى و تبرّی زبانى بايد شئون و احترام به شخصيت طرف را در نظر گرفت و از هر نوع شيوه سخن كه موجب هتك حرمت مىشود پرهيز نمود و... [۴]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.