ساختار نحوی زبان شعر امروز: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURساختار نحوی زبان شعر امروزJ1.jpg | عنوان =ساختار نحوی زبان شعر امروز | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = کردبچه، لیلا (نویسنده) |زبان | زبان =فارسی | کد کنگره =PIR 3353 | موضوع =شعر فارسی - قرن 14 - ساختار نحوی زبان...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۸: خط ۸:
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =فارسی
    | زبان =فارسی
    | کد کنگره =PIR 3353
    | کد کنگره =PIR ۳۸۱۱/ک۳۵س۲
    | موضوع =شعر فارسی - قرن 14 - ساختار نحوی
    | موضوع =شعر فارسی,فارسی,فن شعر,خلاقیت هنری در ادبیات , -- تاریخ و نقد, -- دستور, -- قرن ۱۴
    زبان شعر - تحلیل نحوی
    زبان شعر - تحلیل نحوی
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۵۶: خط ۵۶:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات(مرداد 1404) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1404]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]

    نسخهٔ ‏۲۳ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۲۶

    ساختار نحوی زبان شعر امروز
    ساختار نحوی زبان شعر امروز
    پدیدآورانکردبچه، لیلا (نویسنده)
    ناشرانتشارات فصل پنجم
    مکان نشرتهران
    سال نشر1394ش
    چاپاول
    شابک978-600-304-188-2
    موضوعشعر فارسی,فارسی,فن شعر,خلاقیت هنری در ادبیات , -- تاریخ و نقد, -- دستور, -- قرن ۱۴ زبان شعر - تحلیل نحوی
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    PIR ۳۸۱۱/ک۳۵س۲

    ساختار نحوی زبان شعر امروز تألیف لیلا کردبچه (متولد 1359ش)؛ این کتاب پژوهشی است که به بررسی سازه‌های نحوی در زبان شعر معاصر فارسی و مقایسه آن با دستاوردهای زبانی ادبیات کلاسیک می‌پردازد.

    ساختار

    کتاب شامل بخش‌های زیر است: - پیش‌گفتار - مقدمه - صفت و جایگاه صفت - ضمایر شخصی - نقش‌نماها - ایجاز و حذف - قید - فعل و نوآوری در کاربرد افعال

    گزارش کتاب

    این اثر به تحلیل زبان‌شناختی شعر معاصر فارسی با تمرکز بر ویژگی‌های نحوی می‌پردازد. نویسنده با بررسی آثار شاعران برجسته معاصر مانند نیما یوشیج، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث، فروغ فرخزاد و دیگران، نشان می‌دهد که چگونه زبان شعر امروز از طریق فرایندهای قاعده‌افزایی و قاعده‌کاهی از زبان معیار فاصله گرفته و برجسته شده است.

    کتاب به مقایسه ساختارهای نحوی شعر معاصر با نمونه‌های مشابه در ادبیات کلاسیک (شعر شاعرانی چون مولوی، حافظ، فردوسی و متون نثر کهن مانند تاریخ بیهقی و گلستان) می‌پردازد. نویسنده استدلال می‌کند که بسیاری از ویژگی‌های به ظاهر نوآورانه در زبان شعر معاصر، در واقع ریشه در سنت ادبی فارسی دارند.

    این پژوهش با روشی نظام‌مند به تحلیل عناصر نحوی مانند صفت، ضمایر، نقش‌نماها، قیدها و افعال در شعر معاصر پرداخته و نشان می‌دهد چگونه شاعران معاصر از این عناصر برای ایجاد سبک شخصی و برجسته‌سازی زبانی استفاده کرده‌اند.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها