سفرنامه حاج سیاح به فرنگ: تفاوت میان نسخه‌ها

«سفرنامه حاج سياح»، تأليف ميرزا محمدعلى پسر ملا محمدرضاى محلاتى معروف به «حاجى سياح» ((1215 -1304ش) به زبان فارسى است. حدود بيست سال از عمرش را در سفر و سياحت به سرزمين‌هاى مختلف جهان سپرى كرد. مى‌توان گفت بهترين و پرمحتواترين سفرنامه‌اى است كه طى دو قرن اخير توسط يك ايرانى نوشته شده است.

نثر كتاب ساده، توصيفى و احساسى است. به طور كلّى نثر حاج سيّاح از نثرهاى روان و ساده قاجارى، گاه زيبا و خوشايند، مزّين به مثل و اصطلاح، در آميخته با احوال شخصى، معمولاً كوتاه و گزارشى و گاه با خطاهاى دستورى و لغزش‌هاى انشايى همراه است.

كتاب، آميزه‌اى است از سفرنامه، خاطرات، گزارش اوضاع سياسى - اجتماعى و توصيف‌هاى تاريخى كه از دو بخش اصلى و تا اندازه‌اى متفاوت تشكيل مى‌شود: بخش اول تا1311ق و ماجراى پناهنده شدن به سفارت كه بيشتر سفرنامه و خاطره‌نويسى است؛ بخش‌دوم تا 1327ق كه بيشتر تاريخ‌نگارى است. بخش‌هايى از كتاب توضيح دقيق حوادث روز است و به روشنى پيداست كه بر پايه يادداشت‌هاى روزانه تنظيم شده است. قسمتى از كتاب شرح خاطرات زندان است و على فردوسى مى‌گويد كه حاج سيّاح با اين بخش پيشگام حبس‌نامه نويسى در ايران به شمار مى‌آيد. صحنه‌هايى از فقر و بدبختى مردم در خاطرات تصوير و از اوضاع سياسى - اجتماعى به شدّت انتقاد شده است. كتاب در عين‌حال توصيف رويدادهاى بحرانى عصرى از تاريخ ايران و فرايند سياسى شدن سيّاحى روشنفكر و استحاله او به انقلابى حرفه‌اى و وصف جنبه‌هايى منفى و نفرت‌انگيز از حكومتى استبدادى است.

نسخه خطى سفرنامه به خط ميرزا غلامرضا اصفهانى (خوشنويس) و در مجموعه محمود فرّخ در مشهد قرار دارد. متأسفانه نسخه موجود ناتمام و با سفر سوم حاج سياح به فرانسه ختم مى‌شود. در ابتداى اثر فهرست مندرجات و در پايان نيز، فهرست اعلام و عكس‌هايى از نسخه خطى به چاپ رسيده است.

[[رده:تاریخ (عمومی)]]

[[رده:اروپا (عمومی)]]