مكارم الأخلاق (ابن ابی الدنیا): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۴۶: خط ۴۶:
    [[مكارم الأخلاق (ابن ابی‌الدنیا)]]
    [[مكارم الأخلاق (ابن ابی‌الدنیا)]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
     
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:اخلاق اسلامی]]
    [[رده:احادیث و اخبار اخلاقی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1404]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط فریدون سبحانی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط فریدون سبحانی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۲۶

    مكارم الأخلاق
    مكارم الأخلاق (ابن ابی الدنیا)
    پدیدآورانابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد (نويسنده)

    طبرانی، سلیمان بن احمد (نویسنده) ع‍طا، م‍ح‍م‍دع‍ب‍دال‍ق‍ادر اح‍م‍د (محقق)

    شمس‌الدین، احمد (محشی)
    عنوان‌های دیگرمكارم الأخلاق
    ناشردار الکتب العلمية
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1409ق - 1989م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /الف۲م۷ 248 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مکارم الاخلاق، جزئی حدیثی به قلم محدث بزرگ عبدالله بن محمد ابوبکر قرشی مشهور به ابن ابی‌الدنیا (متوفی 281ق)، مشتمل بر احادیث و آثار پیرامون مکارم اخلاق که با تحقیق محمد عبدالقادر احمد عطا به طبع رسیده است. در انتهای کتاب، «مکارم الاخلاق» سلیمان بن احمد طبرانی (متوفی 360ق) نیز مشاهده می‌شود.

    ابن ابی‌الدنیا مکارم الاخلاق را در ده باب و 487 حدیث و اثر به رشته تحریر درآورده است. مکارم اخلاق، حیا، صدق و مذمت کذب، صله رحم، امانت، بدگویی از دوست و همسایه از جمله عناوین ابواب کتاب است.

    در حدیث نهم از باب اول از علی بن ابی‌طالب(ع) از رسول الله(ص) چنین نقل شده است: «خداوندا، من را به احسن اخلاق هدایت کن، چراکه تنها تو مرا به احسن اخلاق هدایت می‌کنی، و مرا از اخلاق بد برحذر دار که تنها تو اخلاق بد را از من دور خواهی داشت»[۱]

    «مکارم الاخلاق» طبرانی با تحقیق و حواشی احمد شمس‌الدین در دو جزء تنظیم شده است. در جزء اول احادیث و آثار در موضوعاتی چون فضیلت تلاوت قرآن و کثرت ذکر الهی، حسن خلق، مهربانی با مردم، فصیلت رحمت و رقت قلب و کظم غیظ گردآوری شده است. در جزء دوم نیز احادیث و آثار در فضیلت مودت نسبت به مردم، رحمت نسبت به کودکان و بزرگداشت بزرگان و اطعام طعام و مانند آن ذکر شده است.


    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص14

    منابع مقاله

    متن کتاب.

    وابسته‌ها