فضائل الأوقات: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:آداب و رسوم]] | ||
[[رده:مباحث خاص آداب و رسوم]] | |||
[[رده:کلام و عقاید]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1404]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1404 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1404 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1404 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۱۳
| فضائل الأوقات | |
|---|---|
| پدیدآوران | بیهقی، احمد بن حسین (نويسنده) عبدالسمیع، خلاف محمود (محقق) |
| ناشر | دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1417ق - 1997م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ب۹ف۶ 259 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فضائل الأوقات ، تألیف احمد بن حسین بیهقی (384-458ق)، کتابی حدیثی در فضیلت برخی از ایام و اوقات سال نسبت به سایر اوقات است که با مقدمه و تحقیق خلاف محمود عبدالسمیع به طبع رسیده است.
در این اثر، 350 حدیث و اثر در فضایل اوقات و ایام، با ذکر کامل اسانید ارائه شده است. کتاب با ذکر فضیلت ماه رجب و شعبان و رمضان آغاز شده است که حکایت از فضیلت عبادت در این سه ماه نسبت به سایر ماههای سال دارد. در ذیل هر عنوان کتاب، یک یا چند روایت ذکر شده است؛ بهعنوان مثال، «باب استحباب سحری خوردن»، مشتمل بر دو روایت از رسولالله(ص) در فضیلت سحری خوردن است؛ از جمله این کلام مبارک که: «سحری بخورید که در سحری خوردن برکت است»[۱].
در منابع حدیثی در فضیلت روز جمعه، احادیث فراوانی ذکر شده است؛ ولذا بیهقی بخشی از کتاب را به فضیلت این روز و اعمال و عبادات آن اختصاص داده است. از جمله در روایتی از رسولالله(ص) نقل شده است: «خداوند عز و جل در هر جمعه ششصدهزار نفر را که همگی مستحق آتش جهنمند، از بند آتش رها میکند»[۲].
در ذیل بسیاری از روایات کتاب، شرح یا توضیحی ذکر شده است؛ بهعنوان مثال در ذیل اثری از ابوقلابه با این مضمون: «در بهشت قصری است که مخصوص روزهداران ماه رجب است»، در توثیق این شخصیت مینویسد: ابوقلابه از بزرگان تابعین است که چنین عباراتی را جز از بزرگان پیش از خود نقل نمیکند[۳].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.