سيرة الإمام أميرالمؤمنين علیه‌السلام في نهج‌البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سيرة الإمام أميرالمؤمنين(ع) في نهج البلاغة'''، از آثار شارح نهج ‌البلاغه، امامت‌پژوه و سیره‌شناس معاصر، [[سید هاشم میلانی]] است که به بررسی دوره‌های زندگی و چگونگی عملکرد [[امام علی(ع)]] در ارتباط با مسئله رهبری جامعه اسلامی و گروه‌های فعال سیاسی می‌پردازد. نگارنده، پژوهش خودش را با تأکید بر اطلاعات تاریخی و اعتقادی موجود در [[نهج‌البلاغه]]، مستند کرده است.

* [[سید هاشم میلانی]]، در مقدمه بسیار مختصرش با تأکید بر اهمیت و ارزش والای سیره [[امیرالمؤمنین(ع)]] و جایگاه خاصّ [[نهج‌البلاغه]]، افزوده است: این اثر، پژوهشی کوتاه درباره زندگانی [[امام علی(ع)]] و سیره معطر و روح‌بخش او از زبان قدسی وی در [[نهج‌البلاغه]] است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص5</ref>.

# [[امام علی(ع)]] در دوران پیامبر(ص): (5 مبحث).

# [[امام علی(ع)]] در دوره بعد از رحلت رسول خدا(ص): (4 مبحث).

# [[امام علی(ع)]] و امامت: (10 مبحث).

# [[امام علی(ع)]] و خلیفه‌ها: (3 مبحث).

# [[امام علی(ع)]] و باغیان: (4 مبحث).

# [[امام علی(ع)]] و صحابه.

# [[امام علی(ع)]] و امویان.

# [[امام علی(ع)]] و قریش.

# ادعیه [[امام علی(ع)]]: (21 مبحث).

# ویژگی‌های [[امام علی(ع)]]: (8 مبحث).

# [[امام علی(ع)]] و شهادت: (10 مبحث).

* موضع [[امام علی(ع)]] در برابر نصّ الهی درباره امامت چگونه است؟ او از جهتی در محاصره اقتصادی واقع شده است و فدک را از او منع کرده‌اند و از سوی دیگر دشمنانش جنگ روانی و رسانه‌ای شدیدی برضدّ وی سامان داده‌اند تا جایی که برخی از شخصیّت‌ها از شناسایی و تأیید او خودداری ورزیدند و... و وضعیت چنان دشوار شد که خودش گفت: «فإن أقل، يقولوا: حرص على الملك و إن أسكت، يقولوا: جزع من الموت»؛ اگر بگویم، گویند: قدرت می‌طلبد و اگر سکوت کنم، می‌گویند: از مرگ می‌هراسد. پس [[امام علی(ع)]] خار در چشم و استخوان در گلو صبوری کرد و البته او هرگز سکوت نکرد و حقّ و حقیقت امامت را با جهاد تبیین آشکار ساخت....<ref>ر.ک: متن کتاب، ص34</ref>.

* [[امام علی(ع)]] پرسید: ای رسول‌الله! آیا در غزوه احد که برخی از مسلمانان شهید شدند، به من مژده شهادت ندادی؟! پیامبر(ص) تأیید کرد و پرسید: در هنگامه شهادت چگونه صبر خواهی کرد؟ [[امام علی(ع)]] گفت: ای فرستاده خدا! چنین وضعیتی، زمانه شادی و شکرگزاری است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>.