پرش به محتوا

تحلیل ساختاری فعل در زبان سغدی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURتحلیل ساختاری فعل در زبان سغدیJ1.jpg | عنوان =تحلیل ساختاری فعل در زبان سغدی | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = قریب، بدرالزمان (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏ | موضوع = |ناشر | ناشر =مرکز دائرة المعارف...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''تحلیل ساختاری فعل در زبان سغدی''' تألیف بدرالزمان قریب، این کتاب رسالۀ دکتری نویسنده است که در مدت هفت سال اقامت در آمریکا به نگارش درآورده و در آن ساختار فعل در زبان سغدی را تحلیل کرده است.
'''تحلیل ساختاری فعل در زبان سغدی''' تألیف [[قریب، بدرالزمان|بدرالزمان قریب]]، این کتاب رسالۀ دکتری نویسنده است که در مدت هفت سال اقامت در آمریکا به نگارش درآورده و در آن ساختار فعل در زبان سغدی را تحلیل کرده است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۵: خط ۳۵:
سغد از ایالت‌های هخامنشیان بود و پس از لشکرکشی اسکندر مقدونی و مقاومت و دفاع سردار بزرگشان «سپیتامنس» به دفاع سردار بزرگشان «سپیتامنس» به دست یونانیان افتاد. حملۀ اسکندر به سغد و غارت سمرقند موجب نخستین مهاجرت سغدی‌ها به سوی مرزهای چین شد. سغدی‌های بازمانده دولت‌شهرهایی تشکیل دادند و خیلی زود از سلوکیان جدا شدند و استقلال یافتند.
سغد از ایالت‌های هخامنشیان بود و پس از لشکرکشی اسکندر مقدونی و مقاومت و دفاع سردار بزرگشان «سپیتامنس» به دفاع سردار بزرگشان «سپیتامنس» به دست یونانیان افتاد. حملۀ اسکندر به سغد و غارت سمرقند موجب نخستین مهاجرت سغدی‌ها به سوی مرزهای چین شد. سغدی‌های بازمانده دولت‌شهرهایی تشکیل دادند و خیلی زود از سلوکیان جدا شدند و استقلال یافتند.


از مقایسۀ مطالبی که مآخذ هخامنشی، یونانی، ساسانی، چینی و اسلامی دربارۀ سغد گفته‌اند، می‌توان گسترۀ جغرافیای آن را تا حدودی مشخص کرد. بی‌شک مرکز فرهنگی و سیاسی سغد سمرقتند بوده که یکی از مراکز بزرگ تجاری جادۀ ابریشم نیز به شمار می رفته است. از این پایگاه، سغدیان که انحصار تجارت ابریشم را در مسیر شرقی داشتند، همراه با دولت‌شهرهای دیگر سغدی، نظیر تاشکند، فرغانه، پنجیکند، بخارا و کش به کمک نیروهای انتظامی قدرت‌های زمان، بر ثبات و امنیت این راه کاروانی و پرخطر نظارت می‌کردند.
از مقایسۀ مطالبی که مآخذ هخامنشی، یونانی، ساسانی، چینی و اسلامی دربارۀ سغد گفته‌اند، می‌توان گسترۀ جغرافیای آن را تا حدودی مشخص کرد. بی‌شک مرکز فرهنگی و سیاسی سغد سمرقند بوده که یکی از مراکز بزرگ تجاری جادۀ ابریشم نیز به شمار می رفته است. از این پایگاه، سغدیان که انحصار تجارت ابریشم را در مسیر شرقی داشتند، همراه با دولت‌شهرهای دیگر سغدی، نظیر تاشکند، فرغانه، پنجیکند، بخارا و کش به کمک نیروهای انتظامی قدرت‌های زمان، بر ثبات و امنیت این راه کاروانی و پرخطر نظارت می‌کردند.


اسناد کوه مغ که در ربع اول قرن هشتم میلادی بین 700 تا 725 میلادی تاریخ‌گذاری شده‌اند، از شاهی به نام «دیواستیج» یا دیواشتیچ نام می‌برد. این اسناد که در خرابه‌های کوه مغ در دامنۀ بلندی‌های زرافشان نزدیک خرابه‌های پنجیکند قدیم پیدا شده‌اند، شامل نامه‌های سیاسی، اداری، تجاری سغدیان، همچنین بایگانیف حسابداری، اسناد حقوقی و صورت‌حساب‌های مالیاتی است و اطلاعات سودمندی دربارۀ وقایع سیاسی و اجتماعی و فرهنگی آن زمان می‌دهد. قسمت خصوصی‌تر این مدارک، مثل اجارۀ زمین، اوضاع بازار و عقد‌نامۀ ازدواج پرده از وضع اجتماعی سیاسی سغد قبل از فتح آنجا به‌دست اعراب برمی‌دارد. قلعه‌ای که این اسناد در آن پیدا شده، محتملاً نزدیک محلی بوده که دیواستیج با اعراب جنگیده و بعد از عقب‌نشینی به قلعه پناه برده و شاید در آنجا کشته شده باشد (طبق آخرین مأخذ، او در سال 722 میلادی به‌دست اعراب کشته شد)، اما قبل از مرگ توانسته است اسناد و مدارک حکومتی را در محلی پنهان کند: اسنادی که در دهۀ سی قرن بیستم پیچیده در چرم پیدا شد! این نامه‌ها با تقویم سال و ماه و روز سغدی تاریخ‌گذاری شده و مقایسۀ این نام‌ها با نام‌هایی که در یک متن سغدی مانوی پیدا شده، فهرست نام روزها و ماه‌های سغدی را کامل می‌کند. افزون‌ بر این اسناد کوه مغ از نام مکان‌های مختلفی یاد می‌کند و از رابطۀ اقتصادی بین دو شهر پنجیکند و فرغانه و اعزام سفارتی از طرف دیواستیج نزد حکمران تاشکند سخن می‌گوید.
اسناد کوه مغ که در ربع اول قرن هشتم میلادی بین 700 تا 725 میلادی تاریخ‌گذاری شده‌اند، از شاهی به نام «دیواستیج» یا دیواشتیچ نام می‌برد. این اسناد که در خرابه‌های کوه مغ در دامنۀ بلندی‌های زرافشان نزدیک خرابه‌های پنجیکند قدیم پیدا شده‌اند، شامل نامه‌های سیاسی، اداری، تجاری سغدیان، همچنین بایگانیف حسابداری، اسناد حقوقی و صورت‌حساب‌های مالیاتی است و اطلاعات سودمندی دربارۀ وقایع سیاسی و اجتماعی و فرهنگی آن زمان می‌دهد. قسمت خصوصی‌تر این مدارک، مثل اجارۀ زمین، اوضاع بازار و عقد‌نامۀ ازدواج پرده از وضع اجتماعی سیاسی سغد قبل از فتح آنجا به‌دست اعراب برمی‌دارد. قلعه‌ای که این اسناد در آن پیدا شده، محتملاً نزدیک محلی بوده که دیواستیج با اعراب جنگیده و بعد از عقب‌نشینی به قلعه پناه برده و شاید در آنجا کشته شده باشد (طبق آخرین مأخذ، او در سال 722 میلادی به‌دست اعراب کشته شد)، اما قبل از مرگ توانسته است اسناد و مدارک حکومتی را در محلی پنهان کند: اسنادی که در دهۀ سی قرن بیستم پیچیده در چرم پیدا شد! این نامه‌ها با تقویم سال و ماه و روز سغدی تاریخ‌گذاری شده و مقایسۀ این نام‌ها با نام‌هایی که در یک متن سغدی مانوی پیدا شده، فهرست نام روزها و ماه‌های سغدی را کامل می‌کند. افزون‌ بر این اسناد کوه مغ از نام مکان‌های مختلفی یاد می‌کند و از رابطۀ اقتصادی بین دو شهر پنجیکند و فرغانه و اعزام سفارتی از طرف دیواستیج نزد حکمران تاشکند سخن می‌گوید.
خط ۴۶: خط ۴۶:


این کتاب رسالۀ دکتری نویسنده است که در مدت هفت سال اقامت در آمریکا به نگارش درآورده و در آن ساختار فعل در زبان سغدی را تحلیل کرده است. در مقدمۀ کتاب به زبان، منابع، تاریخ سیاسی، مهاجر‌نشینان و منابع زبان سغدی پرداخته شده است سپس در بخش اصلی رساله ساختار فعل در زبان سغدی تحلیل و بررسی شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3841 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
این کتاب رسالۀ دکتری نویسنده است که در مدت هفت سال اقامت در آمریکا به نگارش درآورده و در آن ساختار فعل در زبان سغدی را تحلیل کرده است. در مقدمۀ کتاب به زبان، منابع، تاریخ سیاسی، مهاجر‌نشینان و منابع زبان سغدی پرداخته شده است سپس در بخش اصلی رساله ساختار فعل در زبان سغدی تحلیل و بررسی شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3841 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references />