الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    [[پرونده:NUR19021J1.jpg|بی‌قاب|چپ|الخاتمية في الكتاب و السنة و العقل الصريح|175px]]
    [[پرونده:NUR19021J1.jpg|بی‌قاب|چپ|الخاتمية في الكتاب و السنة و العقل الصريح|175px]]


    ''''الخاتمية في الكتاب و السنة و العقل الصريح'''، اثر [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله جعفر سبحانی]]، رساله‌ای است مختصر و کوتاه پیرامون ادله خاتمیت پیامبر اسلام(ص) و پاسخ به سؤالات مطرح‌شده در این زمینه.
    '''الخاتمية في الكتاب و السنة و العقل الصريح'''، اثر [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله جعفر سبحانی]]، رساله‌ای است مختصر و کوتاه پیرامون ادله خاتمیت پیامبر اسلام(ص) و پاسخ به سؤالات مطرح‌شده در این زمینه.


    در فصل نخست، مسئله خاتمیت در قرآن کریم مورد بحث و بررسی قرار گرفته و در این زمینه، به آیات زیر اشاره گردیده و توضیحاتی پیرامون هریک، مطرح شده است:
    در فصل نخست، مسئله خاتمیت در قرآن کریم مورد بحث و بررسی قرار گرفته و در این زمینه، به آیات زیر اشاره گردیده و توضیحاتی پیرامون هریک، مطرح شده است:

    نسخهٔ ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۲:۵۰

    الخاتمية في الكتاب و السنة و العقل الصريح

    الخاتمية في الكتاب و السنة و العقل الصريح، اثر آیت‌الله جعفر سبحانی، رساله‌ای است مختصر و کوتاه پیرامون ادله خاتمیت پیامبر اسلام(ص) و پاسخ به سؤالات مطرح‌شده در این زمینه.

    در فصل نخست، مسئله خاتمیت در قرآن کریم مورد بحث و بررسی قرار گرفته و در این زمینه، به آیات زیر اشاره گردیده و توضیحاتی پیرامون هریک، مطرح شده است:

    1. «مٰا كٰانَ مُحَمَّدٌ أَبٰا أَحَدٍ مِنْ رِجٰالِكمْ وَ لٰکنْ رَسُولَ اللّٰهِ وَ خٰاتَمَ النَّبِيينَ وَ كٰانَ اللّٰهُ بِكلِّ شَيءٍ عَلِيماً» (الأحزاب: ٤٠)؛ «محمد پدر هیچ‌یک از مردان شما نیست، ولى فرستاده خدا و خاتم پیامبران است و خدا همواره بر هر چیزى داناست».
    2. «تَبٰارَك الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقٰانَ عَلىٰ عَبْدِهِ لِيكونَ لِلْعٰالَمِينَ نَذِيراً» (الفرقان: 1)؛ «بزرگ [و خجسته] است کسى که بر بنده خود، فرقان [کتاب جداسازنده حق از باطل] را نازل فرمود، تا براى جهانیان هشداردهنده‏‌اى باشد».
    3. «إِنَّ الَّذِينَ كفَرُوا بِالذِّكرِ لَمّٰا جٰاءَهُمْ وَ إِنَّهُ لَكتٰابٌ عَزِيزٌ * لاٰ يأْتِيهِ الْبٰاطِلُ مِنْ بَينِ يدَيهِ وَ لاٰ مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكيمٍ حَمِيدٍ» (فصلت: 41-42)؛ «کسانى که به این قرآن چون بدیشان رسید کفر ورزیدند [به کیفر خود می‌رسند] و به‌راستى که آن کتابى ارجمند است؛ از پیش روى آن و از پشت سرش باطل به سویش نمی‌آید؛ وحى [نامه] اى است از حکیمى ستوده». مراد از ذکر قرآن کریم است، به قرینه آیه: «ذٰلِك نَتْلُوهُ عَلَيك مِنَ الْآيٰاتِ وَ الذِّكرِ الْحَكيمِ» (آل عمران: 58)؛ «اینهاست که ما آن را از آیات و قرآن حکمت‏آمیز بر تو می‌‏خوانیم».
    4. «قُلْ أَي شَيءٍ أَكبَرُ شَهٰادَةً قُلِ اللّٰهُ شَهِيدٌ بَينِي وَ بَينَكمْ وَ أُوحِي إِلَي هٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ...» (الأنعام: 19)؛ «بگو گواهى چه کسى از همه برتر است؟ بگو خدا میان من و شما گواه است و این قرآن به من وحى شده تا به‌وسیله آن شما و هر کس را [که این پیام به او] برسد هشدار دهم...».
    5. «وَ مٰا أَرْسَلْنٰاك إِلاّٰ كافَّةً لِلنّٰاسِ بَشِيراً وَ نَذِيراً وَ لٰكنَّ أَكثَرَ النّٰاسِ لاٰ يعْلَمُونَ» (سبأ: 28)؛ «و ما تو را جز [به سِمَتِ] بشارتگر و هشداردهنده براى تمام مردم نفرستادیم، لیکن بیشتر مردم نمی‌‏دانند». ادامه ...