افتخارزاده، سید حسن: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سیدح' به 'سید ح') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | افتخارزاده سبزواری، | | data-type="authorOtherNames" | افتخارزاده سبزواری، سید حسن | ||
سبزواری، | سبزواری، سید حسن | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
نسخهٔ ۱۰ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۵۹
| نام | افتخارزاده، حسن |
|---|---|
| نامهای دیگر | افتخارزاده سبزواری، سید حسن
سبزواری، سید حسن |
| نام پدر | سيد احمد افتخارزاده |
| متولد | 1315 ش |
| محل تولد | سبزوار |
| رحلت | ۲۷ دی ۱۴۰۳ش |
| اساتید | محمدتقى اديب نيشابورى
حجت هاشمى |
| برخی آثار | تاریخ غیبت کبری (ترجمه)
فاطمه زهرا علیهاالسلام شادمانی دل پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم (ترجمه) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01349AUTHORCODE |
سيد حسن افتخارزاده سبزوارى (1315-1403ش)، نویسنده، محقق، از اعضای فعال انجمن حجتیه
ولادت
در سال 1315ش در سبزوار به دنيا آمد. پدرش، سيد احمد افتخارزاده، از نخستين بانيان تأسيس مدرسه در سبزوار بود و بيش از چهل سال در همين شهر به تعليم و تربيت پرداخت.
تحصیلات
ايشان دوره تحصيلى ابتدايى را در زادگاهش گذراند. سپس به حوزه علميه سبزوار رفت و در سال 1335ش پس از فراگیرى دورس مقدماتى، به حوزه علميه مشهد مهاجرت كرد و از اساتيد بنام آنجا همچون حضرات حجج اسلام و آيات: محمدتقى اديب نيشابورى، حجت هاشمى، احمد مدرسى، احمد مهدوى دامغانى، حسین وحيد خراسانى و سيد ابوالحسن شيرازى استفاده كرد و به مدت چهار سال درس خارج فقه و اصول را از سید محمدهادى ميلانى آموخت.
فعالیتها
ايشان در سال 1343ش موفق شد از دانشكده علوم معقول و منقول (الهيات و معارف اسلامى) دانشگاه تهران ديپلم مدرسى بگیرد. به دنبال آن، به مدت سه سال، دوره مؤسسه وعظ و تبليغ وابسته به دانشكده الهيات و معارف اسلامى را گذراند. وى تحصيلاتش را در رشته فلسفه و حكمت اسلامى پىگرفت و در سال 1349ش از دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه فردوسى مشهد ليسانس گرفت.
پس از گذراندن دوره نظام وظيفه، در سال 1351ش در رشته كارشناسى ارشد فلسفه و حكمت اسلامى دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران پذيرفته شد و در سال 1353 با راهنمايى و مشاورت شهيد مرتضى مطهرى و شهيد دكتر مفتح از رسالهاش دفاع كرد. این رساله ترجمه و تحقيقى بر شرح هدايه ابن اثيريه بود.
افتخارزاده تا سال 1356 در انجمن حكمت و فلسفه به تحصيل و تحقيق پرداخت و در زمينه عرفان و فلسفه در جلسات درس مهدى حائرى يزدى، سيد حسين نصر و توشى هیکو ايزوتسو شركت كرد.
ايشان در سال 1358ش در دوره دكترى فلسفه دانشگاه تهران پذيرفته شد، اما با آغاز انقلاب فرهنگى و تعطيلى دانشگاهها، در تحصيلش وفقه ايجاد شد و سرانجام در سال 1369ش از رساله دكترايش، تحت عنوان «عدل الهى در فلسفه اسلامى و كلام» دفاع كرد.
افتخارزاده از ابتداى تحصيل، به تبليغ و موعظه اهتمام داشته است و از سال 1371ش، به عنوان مدرس مدعو در دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه آزاد اسلامى واحد كرج به تدريس مشغول است.
او در سال 1376ش بعد از درگذشت شیخ محمود حلبی بنیانگذار و رهبر اصلی انجمن حجتیه جانشین ایشان شد. این انجمن بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و با هدف مبارزه با بهائیت و تبلیغ تشیع شکل گرفت.
یکی از ویژگیهای بارز انجمن حجتیه، عدم دخالت مستقیم در سیاست بود. این گروه معتقد بود که ظهور امام زمان(عج) تنها راه حل مشکلات جهان است و بنابراین، از مشارکت در حکومتها و امور سیاسی خودداری میکرد.
انجمن حجتیه در دوران پهلوی و پس از انقلاب اسلامی ایران فعالیت داشت، اما به دلیل رویکرد غیر دخالت در امور سیاسی و عدم همراهی با مبارزات انقلابی، مورد انتقاد قرار گرفت و در سال ۱۳۶۲ش منحل شد.
وفات
سرانجام سید حسن افتخارزاده سبزواری در ۲۷ دی ۱۴۰۳ش برابر با نیمه رجب ۱۴۴۶ق در سن ۸۸ سالگی درگذشت.[۱]
آثار
تأليف
- فهرست مقالات و كتب فلسفى در سال 1354.
- گفتارهایى پيرامون امام زمان(عج).
ترجمه
- اديان آسمانى و مسئله تحريف تألیف سيد مرتضى عسکرى.
- تاريخ غيبت كبرى تألیف سيد محمد صدر.
- خاستگاه خلافت، سقيفه نقطه جدايى خلافت و امامت تألیف عبدالفتاح عبدالمقصود.
- خلاصه عبقات الانوار تألیف مير حامد حسین هندى تلخيص و تعريب از سيد على ميلانى.
- روزنهاى به خورشيد، تألیف هاشيم بن سليمان بحرانى.
- فاطمة الزهراء(س) شادمانى دل پيامبر(ص) تألیف احمد رحمانى همدانى.
- فراسوى پردهها، تألیف سيد محسن امين.
- كلمة الامام المهدى، تألیف سيد حسن شيرازى.