۱۴۴٬۷۳۸
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می ش' به ' میش') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
در «[[مثنوی معنوی]]» مطالب علمی فراوانی به چشم میخورد؛ از جمله کرویبودن و جاذبه و گردش زمین به دور خورشید و حتی جاذبه بین ذرات که قبل از گالیله و اندیشمندان دیگر مطرح شده است. هرچند هدف مولوی بیان علومی چون فیزیک، شیمی، کیهانشناسی و ... نبوده است، به تناسب آنچه برایش پیش میآمد، از این علوم نیز سخن گفته است. | در «[[مثنوی معنوی]]» مطالب علمی فراوانی به چشم میخورد؛ از جمله کرویبودن و جاذبه و گردش زمین به دور خورشید و حتی جاذبه بین ذرات که قبل از گالیله و اندیشمندان دیگر مطرح شده است. هرچند هدف مولوی بیان علومی چون فیزیک، شیمی، کیهانشناسی و ... نبوده است، به تناسب آنچه برایش پیش میآمد، از این علوم نیز سخن گفته است. | ||
بیشک عصارۀ «[[مثنوی معنوی]]» در «نینامه» خلاصه میشود؛ زیرا [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] در آن به رازها و حقایق درونی انسان اشاره میکند؛ اینکه انسان پیش از آمدنش در این عالم به حقیقت باریتعالی متصل بوده است، اما به امر او نزول میکند و در این سیر نزولی با مصایب و رنجهای بیشماری مواجه | بیشک عصارۀ «[[مثنوی معنوی]]» در «نینامه» خلاصه میشود؛ زیرا [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] در آن به رازها و حقایق درونی انسان اشاره میکند؛ اینکه انسان پیش از آمدنش در این عالم به حقیقت باریتعالی متصل بوده است، اما به امر او نزول میکند و در این سیر نزولی با مصایب و رنجهای بیشماری مواجه میشود؛ بنابراین تمام همّ بشر باید این باشد که سرگشتۀ دنیا و تعلقات و فریبایی آن نشود، دل نبندد و بندها را بگسلد و این وجود جداگشته از اصل را به حضرت باریتعالی ملحق کند. | ||
«نینامه» از امهات مطالب [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] است و تمام «مثنوی» شرح آن است؛ از اینرو درک نکات ظریف و عمیقی که در این ابیات با دقت و هوشیاری بینظیر مولانا گنجانده شده است، میتواند کلیدی برای فهم دریای معارف معنوی قلمداد شود که او در «مثنوی معنوی» برای جهان انسانی به یادگار گذاشته است. | «نینامه» از امهات مطالب [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] است و تمام «مثنوی» شرح آن است؛ از اینرو درک نکات ظریف و عمیقی که در این ابیات با دقت و هوشیاری بینظیر مولانا گنجانده شده است، میتواند کلیدی برای فهم دریای معارف معنوی قلمداد شود که او در «مثنوی معنوی» برای جهان انسانی به یادگار گذاشته است. | ||