إعراب نهج‌البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:امام علی(ع)' به 'رده:علی بن ابی‌طالب(ع)') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | ||
[[رده: | [[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط فاضل گرنه زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط فاضل گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۶
| إعراب نهج البلاغة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قطیش، عبدالقادر (نويسنده) صفی‌الدین، هاشم (مقدمه‌نويس) |
| ناشر | دار الولاء |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1438ق - 2017م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | نهج‌البلاغه، خطبه‌ها، نامه‌ها، حکمت‌ها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 12 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
إعراب نهج‌البلاغة نوشته عبدالقادر قطیش(معاصر)، مشتمل بر اعراب تفصیلی و تجزیه و ترکیب کلمات نهج‌البلاغه است.
نویسنده ضمن بیان وجوه محتمل در اعراب برخی کلمات از نظر نحویان و اختلافات مکاتب نحوی در برخی از مسائل نحوی مانند اختلاف در تقدیم خبر بر مبتدا یا اعراب کلمه بر اساس حال یا تمییز بودن و.... در مواردی نیز به قاعده نحوی مرتبط با بحث در پاورقی اشاره کرده است. وی همچنین اختلاف نسخ نهج‌البلاغه موجود، در زمینه مور بحث را ذکر کرده و در مواردی به نظرات شارحان و اختلاف آن‌ها در خصوص اعراب یا معنی برخی کلمات پرداخته و به نکات بلاغی توجه داده است. [۱]در مواردی با تکیه بر مصادر اصلی لغت در ذیل خطبه به شرح و تبیین برخی از واژگان پرداخته است. تقسیم کلمات براساس آنچه در کتاب «منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة» نوشته میرزای خوئی آمده، صورت گرفته است. [۲]
برای بیان معنی الفاظ در راستای روشن شدن اعراب آن‌ها بر برخی از شروح مختلف نهج‌البلاغه نظیر منهاج البراعه راوندی، شرح نهج‌البلاغه ابن ابی‌الحدید، منهاج البراعه میرزای خویی، مصباح السالکین ابن میثم و..... تکیه شده است. [۳] کتب لغت مانند العین فراهیدی، الجمهره ابن دربد، مقاییس اللغه ابن فارس و.... و همچنین مصادر نحوی مانند شرح ابن عقیل، قطر الندی، النحو الوافی، اوضح المسالک و...باضافه کتاب‌های مربوط به اعراب قرآن از مصادر دیگر این اثر هستند. [۴]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن.